JavaScript is required for this website to work.
Politiek

Politieke lockdown

België Bananenrepubliek

Jasmijn Walldorf15/3/2020Leestijd 3 minuten

De lockdown door corona is al erg genoeg, daar verandert machogedrag geen moer aan. En de politieke lockdown duurt voort.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Vroeger hoestte ik om een onvermurwbare scheet te verholen, nu laat ik een luide scheet om te verbergen dat ik aan het kuchen ben. ‘Corona is the new black’. De schaamte besmet te zijn is zo groot dat de term ‘leugentje om bestwil’ een nieuwe dimensie krijgt. De angst en de schaamte is terecht, want wie wil er nu verantwoordelijk zijn voor de dood van iemand die je besmette?

Macho’s worden ook coronamoordwapens

Ik verfoei daarom macho malloten die nu handenschuddend en kussend stoer lopen te doen dat deze medische crisis een overdreven schouwspel van politici is. De voormalige sportvedette en huidig vetdruipend politicus, Jean-Marie Dedecker, is zo’n roeptoeter. Hij zal zijn onverantwoord gedrag voortzetten omdat hij zichzelf ‘Iron Man’ waant, hoewel een sprint van 10 meter naar de frigo hem waarschijnlijk een hartinfarct zou bezorgen.

Maar een virus ziet niet en oordeelt niet, ze schrikt niet terug voor een luid bakkes of imposant voorkomen. 4000 doden wereldwijd bewijzen dat. Als corona je niet doodt, verandert het je wel in een moordwapen voor de fysisch verzwakten, zieken of ouderen in uw omgeving. Wie een greintje empathie heeft past zijn gedrag aan omwille van familie, vrienden, collega’s of kennissen die zwakker zijn door leeftijd of ziekte. Boom van een kerel en NBA-topvedette, Rudy Gobert, grapte ook met corona en gedroeg zich bandeloos, tot het virus hem ironisch trof en hij nu de reden is waarom de volledige NBA-competitie is afgelast.

Ze zouden dergelijke macho malloten in lockdown  moeten plaatsen met enkel hun ego als celmaat. Ik heb wel nog empathie, en hoewel ik hun gedrag niet goedkeur, hoop ik dat immorele macho’s zoals Dedecker niet veranderen in een moordwapen waardoor mensen uit hun omgeving mogelijks het leven laten.

Als je niet stemt zoals wij denken, zwijg dan

Ik ben groot voorstander van burgerbevragingen en vind dat over bepaalde thema’s de burger wel slim genoeg is om een oordeel te vellen. Maar broeder Coens verkrachtte de rechtstreekse democratie. Nog geen 20% van de CD&V-leden of 0,9% van hun kiezers deden de moeite om de bevraging in te vullen en bepaalden zo om de partij vast te klitten aan N-VA. Gelukkig besliste deze kleine groep leden wat de heilige Drievuldigheid Coens, Crevits en Geens dacht. De beslissing van het partijbureau die daarop volgde deed de coalitiekoorts enkel stijgen en verzegelde de politieke lockdown.

Rechtstreekse democratie is gevaarlijk voor denkers van eigen gelijk, wat in se alle politici zijn. Verhofstadt is er mee gestopt toen begin deze eeuw bleek dat zijn Open Vld-leden niet dezelfde mening hadden over het Mestactieplan als zijn zelfverklaard superbrein. Het digitaal referendum te Kortrijk zette Quickie is zijn hemd en zal daardoor een zachte dood sterven. En, last but not least, de Europese referenda omtrent de goedkeuring van de Europese grondwet werden afgevoerd toen bleek dat het volk niet dacht zoals de politici. De Europese mandarijnen maakten daarop een nieuwe grondwet en stemden hem vervolgens particratisch in de parlementen van de lidstaten. Politici willen je stem wel horen, maar als je niet stemt zoals zij denken, moet je zwijgen.

Politici zijn geen democraten, het zijn egocentrische betweters die de democratie sodomiseren door kiezersbedrog. Hun kiezershuichelarij is zo groot dat pedante populisten amper 5% van hun kiesprogramma kunnen realiseren wanneer ze onverhoopt toch de macht verwerven. Dit geldt evenzeer zowel voor linkse populisten zoals Hedebouw, Calvo, Tsipras, Sanders of Corbyn, als voor rechtse populisten zoals Francken, Dewinter, Baudet, Trump of Johnson. 

Kies uw coalitie

Intussen hebben we nog steeds geen regering, zelfs geen noodregering en loopt het begrotingstekort Ante Corona op tot 14,4 miljard euro. We gaan zo vlot naar de 20 miljard euro eind 2020. Maar deze Belgische beuzelachtige generatie politici is heus niet totaal waardeloos. Ze heeft namelijk één grote verdienste. Ze dient wereldwijd als voorbeeld van hoe het niet moet. Trump, Erdogan, Poetin, Kim Jong-un en Xi Jinping danken u.

Sinds begin deze eeuw heeft het afbrokkelen van de traditionele partijen gezorgd voor de groei van het Vlaams-nationalisme, een bifurcatie van Noord en Zuid en zo het vormen van een federale regering quasi onmogelijk gemaakt. Maar hoe vermijden we een politieke lockdown  in de toekomst? Door de kiezer te laten beslissen. Laat bij de volgende verkiezingen elke kiezer vooraf aanduiden welke partij(en) zijn voorkeur tot coalitie geniet(en).

Niet het resultaat van dergelijke bevraging is daarbij het belangrijkste effect, maar het feit dat politieke partijen met federale regeerambities zich omwille van electorale motieven zullen weerhouden om campagne te voeren met veto’s in hun programma’s. Want mocht de kiezer hen volgen dan zou de keuze gebetonneerd in de kiesbrief, hun deelname aan een regering beperken of zelfs uitsluiten.

Nu lieten MR, PS, Ecolo, Groen, Défi, PVDA en PTB voor de verkiezingen weten dat ze niet met N-VA en Vlaams Belang in een coalitie wilden stappen. Op cdH na verklaarden dus alle Waalse partijen om 42% van de Vlaamse bevolking te negeren. De Waalse politieke klasse koos dus vóór 26 mei al resoluut voor een Vivaldi-regering met Vlaamse minderheid.

Nu kunnen ze schaamrood op hun populistische oekaze terugkomen, maar een expliciete coalitiekeuze van de kiezer negeren wordt in dergelijk geval oneindig veel moeilijker. Een campagne zonder veto’s en een democratische coalitiekeuze van de kiezer zou de vorming van de regering makkelijker maken. Ik voorspel echter dat op het Vlaams Belang na, die door het cordon sanitaire daarbij niets te verliezen heeft, deze democratische keuze van de kiezer zal demoniseren. Want knabbelen aan de politieke macht van partijen en partijleiders mag zelfs niet via democratische weg.

België is een bananenrepubliek die mij steeds vaker ergert en boos maakt. Lang was ik een stilzwijgend politiek observator, maar nu grijp ik naar de pen. Vrijgevochten schrijfster van opiniestukken met scherpe satirische inslag.

Commentaren en reacties