Anarchy in the US of A
Hoe anarchisten en Antifa protesten recupereren
Na de dood van George Floyd braken in de VS zware protesten uit tegen politiegeweld en racisme. Zijn laatste woorden ‘I can’t breathe’ zijn intussen symbool van de protesten geworden.
foto © Reporters / DPA
Bret Weinstein analyseert de protesten die zowat overal in de VS uitbraken naar aanleiding van de dood van George Floyd.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementIn Minneapolis (Minnesota) zijn vorige week zware rellen uitgebroken, volgend op de dood van George Floyd. De zwarte man werd tijdens zijn arrestatie door drie agenten gewelddadig tegen de grond gedrukt, met een knie op zijn hals. Op beelden die viraal gingen op het internet is te zien en te horen hoe de man herhaaldelijk smeekt om de houdgreep te lossen. Ondertussen staat een collega-agent minutenlang toe te kijken, zonder tussen te komen. ‘I can’t breathe‘ hoor je herhaaldelijk. De kreet is ondertussen een ware meme geworden en een symbool van de protesten.
Sindsdien braken overal in de VS, in verschillende steden en staten, zware rellen uit. Ondertussen wordt er geplunderd en zijn er al verschillende doden en gewonden gevallen.
Anarchisten aan het werk
Wat in onze contreien — al dan niet bewust — onderbelicht blijft, is de rol die Antifa en de anarchisten, kortom gewelddadig extreem links, spelen bij de uit de hand lopende protesten. De beweging is de laatste jaren almaar actiever in de Verenigde Staten, maar ook bij ons zijn ze vaak betrokken bij gewelddadige incidenten. Een bekende academicus analyseert Antifa’s betrokkenheid bij de plunderingen en het geweld.
Bret Weinstein, een Amerikaanse bioloog en evolutionair theoreticus, die ervaring heeft met de methodes van Antifa (zie bio in link) geeft een genuanceerde kijk op wat er momenteel gaande is. Hij analyseert de protesten in zijn stad Portland (Oregon) in een video die op 30 mei live gestreamd werd via YouTube. Weinstein plaats zichzelf uitdrukkelijk links van het politieke spectrum, maar hij is zeer kritisch voor de evolutie ter linker zijde naar steeds extremere standpunten.
Weinstein erkent de problematiek van racisme binnen de verschillende politiekorpsen in de VS. Er bestaat voor hem geen enkele twijfel dat de feiten die zich hebben voorgedaan en geleid hebben tot de dood van George Floyd, niet te tolereren zijn en dat dit stevig moet worden aangepakt. Niemand keurt dit goed of wil het relativeren.
Catch22: de weg naar rampspoed
Weinstein wijst echter op het gevaar van wat er nu gebeurt. ‘De demonstranten eisen een streng optreden tegen de betrokken agenten. De hoofddader is ondertussen gearresteerd, de andere betrokkenen werden al ontslagen. Het probleem is nu het volgende: de aanklacht tegen de agent luidt momenteel doodslag. De meute wil een aanklacht voor moord, maar dat begrip is binnen de wet heel strikt afgebakend. Je moet dan voorbedachte rade kunnen bewijzen, beyond any reasonable doubt. We zitten nu al in een situatie waarin je nog twee mogelijkheden hebt. Ofwel wordt de man veroordeeld voor een misdaad die de betogers als te licht beschouwen, ofwel loop je een grote kans dat hij wordt vrijgesproken voor een kwalificatie die niet te bewijzen zal zijn. Beide wegen leiden naar rampspoed.’
Groteske slogans
Weinstein ging zaterdag de stad in om de schade op te meten. Wat hij aantrof heeft hem zwaar verontrust. ‘Eén van de eerste dingen die ik tegenkwam was een graffiti die was aangebracht op het gebouw van het Federal Court of Appeals. ACAB, stond er geschreven. Dat staat voor “All Cops Are Bastards” (alle flikken zijn smeerlappen). Dit is een groteske slogan. Er zitten ongetwijfeld smeerlappen tussen, maar zo’n veralgemening slaat nergens op. En hier staat die op het gebouw van het Court of Appeals. Ik denk niet dat diegenen die dit gedaan hebben beseffen waar dit Hof voor staat, welke rol het speelt om hen te beschermen tegen tirannie.’
Weinstein vervolgde zijn weg. Even verder trof hij een uitgebrande auto aan. ‘Een voorbeeld van onwillekeurige vernielzucht. Hoewel we verder zullen zien dat die niet altijd even onwillekeurig is. Maar wat moet je hiervan denken? Een demonstratie van iemands macht om te vernielen?’
Cop$ Hate U$
Volgende halte: de Apple Store. Daar fotografeerde hij nog een slogan: ‘Cop$ Hate U$‘ (flikken haten ons). De dollartekens als s-en wijzen op de identiteit van de daders. Dit zijn anarchisten of Antifa’s geweest. ‘Weer zo’n domme veralgemening. Wie worden er bedoeld met “ons”? De anarchisten, die volgens mij het grootste deel van de schade veroorzaakt hebben? Wat ik wel weet, is dat in alle graffiti die ik tegenkom, de politie radicaal geprovoceerd wordt. De politie wordt hier weer neergezet als een monolithisch blok, dat “ons” haat. Dit is niet alleen kinderachtig, het is ook gevaarlijk. Ik kan me niet inbeelden dat dit ook maar ergens een oplossing voor is.’
‘Ik sprak enkele agenten aan op straat. In eerste instantie waren ze zeer terughoudend, maar uiteindelijk wou één agent toch een commentaar kwijt. Hij zei dat het enige dat hij gemeen had met Derek Chauvin (de gearresteerde agent, WM) zijn uniform en zijn huidskleur was. Ook hij was gedegouteerd door de beelden en kon niet begrijpen dat alle politieagenten nu het doelwit waren van aanvallen als antwoord op de gebeurtenissen. Hij vond dit zeer verontrustend.’
Lucratieve bijzaak
Wat Weinstein opvalt, is dat de doelwitten vaak zeer specifiek gekozen worden. Er zit een zekere lijn in. Het gaat vaak over winkels die dure goederen verkopen. Met graffiti trachten de daders hun acties te rationaliseren. Ze verwijzen bijvoorbeeld naar slavenarbeid die bedrijven aanwenden bij de productie van de luxegoederen. ‘Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat de chaos misbruikt wordt om te plunderen. In het dagelijks leven zijn deze anarchisten gewone burgers die bepaalde zaken begeren. Wanneer ze een excuus hebben, zoals nu de dood van George Floyd, vallen ze winkels aan die de goederen verkopen die ze in normale tijden willen aanschaffen.’
Dit wordt nog duidelijker wanneer hij aankomt bij een huizenblok met winkels. Het enige doelwit blijkt hier Sprint, een keten die internetservices en telefoons verkoopt. Je kan ze vergelijken met onze Telenetwinkels. Weinstein verduidelijkt zijn indruk. ‘Hier zie je weer dat het doelwit heel specifiek werd uitgekozen. De anarchisten zijn intensieve gebruikers van smartphones die af en toe een upgrade kunnen gebruiken. Dit soort doelbewuste plunderingen ondermijnen de legitimiteit van elk protest waar zij zich bij aansluiten.
Wat verder zie je dan weer graffiti waarin George Floyd gerecupereerd wordt door de anarchisten. Uit niets blijkt dat de man ook maar enige sympathie had voor deze beweging… Het is zuivere recuperatie die de zaak enkel schaadt. Hier in Portland, de bron van de Antifa-beweging in de VS, weet iedereen dat zij voortdurend onder de waterlijn borrelt, wachtend op een aanleiding om te rellen of een zaak die ze kunnen recupereren om hun gewelddadige acties te legitimeren. Het is een constante die de stad sinds 2007 plaagt. De overheid laat hen begaan, met desastreuze gevolgen…’
Geen maatschappelijk besef
De schadelijke invloed van de extreem linkse infiltratie in de protesten blijkt ook uit andere — op het eerste zicht onschuldiger — acties. Weinstein merkt op dat vuilnisbakken en mobiele sanitaire installaties het mikpunt zijn van de vernielzucht. ‘Je merkt telkens weer dat deze lui geen enkel besef hebben van wat waardevol is in onze maatschappij. Een onopvallende doch efficiënte vuilnisophaling en goed politioneel optreden zijn basisvoorwaarden voor het goed functioneren van een gemeenschap. Dit vallen de anarchisten systematisch aan.’
‘Ik kwam voor het eerst in contact met anarchisten tijdens de Occupy Wall Street-protesten, een beweging die eveneens door hen werd overgenomen. Wat me sindsdien altijd is opgevallen is hoe die de fundamenten van wat het leven leefbaar maakt aanvallen. Waar dit toe leidt heb ik mogen ervaren op de campus van Evergreen in 2017. Daar eisten de anarchisten de verwijdering van de politie van de campus. Ze wilden hen vervangen door gemeenschapspatrouilles. Het hoofd van de universiteit ging op deze eis in. Binnen enkele uren intimideerden groepen met knuppels en baseballbats de studenten en vielen hen aan. Daar draait het steeds op uit. De mensen die enkel de problemen willen zien binnen een politiekorps zijn niet in staat om een alternatief te bieden. Wanneer “het systeem” wegvalt is het gevolg telkens chaos en ontsporend geweld.’
Gevaarlijke recuperatie
Weinstein vraagt zich af of deze sujetten echt denken dat ze door hun vernielzucht en het vandaliseren van straatmeubilair de situatie in de steden verbeteren. ‘Ik kan me niet voorstellen dat ze dit denken, en toch gedragen ze zich op deze typisch arrogante wijze.’ Hij concludeert: ‘Het is duidelijk dat de anarchisten, de zogenaamde antifascisten, de onrust die nu heerst misbruiken om te rellen en te plunderen. Ze recupereren het legitieme protest voor hun eigen agenda, die niets met de zaak te maken heeft. Zo ondermijnen ze die legitimiteit. Ze beweren zeer geschokt te zijn door wat George Floyd is overkomen, maar tezelfdertijd bezondigen ze zich aan willekeurig geweld, plunderingen, mishandeling, en zetten ze wijken, waar ze zelf niet thuishoren, op stelten.’
Weinstein illustreert dit met twee video’s, waarin de spanning tussen blanke anarchisten/Antifa’s en de zwarte gemeenschap duidelijk wordt. In de ene video spreekt een zwarte man respectvol doch kordaat een groep blanke demonstranten toe (vanaf 27’15” in de video). De man maakt duidelijk dat hij en zijn gemeenschap de steun appreciëren, maar dat ze niet gediend zijn van de bullshit die zij veroorzaken. ‘This is not your space‘, zegt hij. Hij wijst erop dat wanneer alles voorbij is, zij nog steeds in de realiteit zullen leven van ‘being black in America‘. Wat hij daarmee bedoelt is duidelijk: Jullie gaan achteraf terug naar huis, wij blijven met de miserie achter.
De tweede video toont een zwarte vrouw die hysterisch om te stoppen met de buurt af te breken, terwijl blanke anarchisten ongestoord verdergaan met hun vernielingen (vanaf 28’50”). Deze beelden zijn schokkend, maar tekenend voor de houding van Antifa en blank extreem links.
Weinstein ziet deze escalatie van extreemlinkse agitatie steeds verder evolueren naar een burgeroorlog en wil waarschuwen voor de gevaren die hiermee gepaard gaan.
Alternatieve media
Ondertussen geven we de Doorbraaklezer graag enkele links mee om de gebeurtenissen in de VS te volgen op een manier die de eenzijdige berichtgeving van onze media waardevol aanvult:
- Bret Weinstein
- Tim Pool: onafhankelijk journalist, eerder centrum, bekend geworden door zijn kwalitatieve verslaggeving ten tijde van Occupy Wall Street.
- Jimmy Dore: linkse comedian die kritisch staat tegenover de evoluties binnen de democratische partij.
- Kyle Kullinsky: links politiek commentator met kritische geest.
- Steven Crowder: rechts-conservatieve commentator/comedian met een vaak hilarische kijk op de actualiteit.
- Dave Rubin: komende van links, gaande naar rechts. Maatschappelijk commentator.
- Styx: Libertarische commentator met een licht cynische kijk op de wereld. Momenteel verblijvend in Amsterdam. Houdt van tuinieren.
Neem eens de tijd om deze alternatieve mediakanalen te ontdekken. We helpen U graag op weg. Een ruimer denkkader zal uw deel zijn.
Tags |
---|
Winny Matheeussen (1973) noemt zichzelf misantroop, hondenvriend en bergzitter.
Amerikakenners Roan Asselman en David Neyskens buigen zich over de nasleep van de Amerikaanse presidentsverkiezingen.
Evolueren we naar een politiek model zoals in een communistische eenpartijstaat? Ontdek het in ‘Ondernemen in Achterland 1.0’.