PS deelt ook na schandalen en druk op links de kaarten uit

Christian Laporte, éminence grise van de Franstalige journalistiek en naar eigen zeggen een gelukkig kind van ‘Leuven Vlaams’ en ‘Walen Buiten’, analyseert samen met Christophe Degreef en Tim ’t Kint het gevoel van ‘rien ne va plus’ dat heerst bij Vlaamse politici in zowat alle partijen. Is dat ook aan de andere kant van de taalgrens zo?

Voorts vragen ze zich af hoe het komt dat PS ondanks alle schandalen en ondanks de druk op links (PTB en Ecolo) én op rechts (Chez Nous) toch de kaarten blijft uitdelen in Franstalig België. En hoe groot is de kans dat de nieuwe partij ‘Chez Nous’ met de juiste kopman een nieuw avontuur begint à la Degrelle met Rex?

Verkiezingen

Ten slotte blikken we vooruit op Brussel na de verkiezingen van volgend jaar. Het lijkt er steeds meer op, onder andere door het succes van het Vlaamse onderwijs, dat N-VA het niet alleen zeer goed zou kunnen scoren bij de Vlaamse Brusselaars, maar ook bij Franstaligen en migranten. Daardoor zou een Brusselse regering mathematisch onmogelijk zijn zonder N-VA en zullen de Franstalige partijen N-VA in de Brusselse regering moeten dulden.

Hoe zullen ze daar mee omgaan? En hoe kijkt men bij N-VA naar een mogelijke regeringsdeelname? Gaan ze blij zijn aan de macht te kunnen deelnemen of gaan ze eerder harde eisen stellen omdat men zonder hen immers geen regering kan vormen? En wat gaan die eisen dan zijn? Gaan ze de gemeenschapskeuze doorduwen in ruil voor steun regeringsdeelname? Gaan Brusselaars dan binnenkort moeten kiezen of ze tot de Vlaamse of Waalse gemeenschap behoren? Een beetje zoals we nu kiezen voor een mutualiteit? En is dat dan de start van een nieuw rondje grondwettelijke loodgieterij?