Zijn we de genocide op de Jezidi’s al vergeten?

De Nederlandse journaliste Brenda Stoter Boscolo heeft vele maanden doorgebracht in Irak om zich te informeren over de genocide waarvan de Jezidi’s het slachtoffer geworden zijn door de politiek van de Islamitische Staat (IS). Een aangrijpend verhaal over een regelrechte tragedie.

Traumatische ervaringen

In 2014 viel de Islamitische Staat de regio Sinjar in Irak binnen. Dat is een gebied waar veel Jezidi’s wonen. Jezidi’s zijn een niet-islamitische religieuze bevolkingsgroep, door veel moslims ten onrechte duivelsaanbidders genoemd. De meeste mannen werden vermoord, vrouwen en meisjes als slaaf verkocht en jongens in IS-trainingskampen gestopt voor een opleiding tot terrorist. Een indrukwekkend aantal religieuze Jezidi-gebouwen werd vernield. Brenda Stoter Boscolo trok meermaals naar Irak om interviews af te nemen van Jezidi’s die niet langer meer in handen zijn van IS (IS werd militair gezien verslagen) en die meestal in kampen zitten opgesloten in Iraaks Koerdistan.

Het resultaat van dit veldwerk is een schat aan informatie over een recente genocide door IS, de traumatische ervaringen van Jezidi’s en de wreedheden van IS-militanten. Niet echt lectuur om vrolijk van te worden. Uit de verhalen van Jezidische survivors komen een aantal opvallende elementen naar voren. Zoals dat bij de inval van IS in Sinjar werden heel wat Jezidi’s verraden werden door hun islamitische buren (Koerden en Turkmenen), en dat de vrouwelijke IS-ers waren vaak veel wreder voor hun Jezidi-slaven dan de mannen.

In de steek gelaten

De veiligheid in het gebied waar de Jezidi’s wonen, zeg maar Iraaks Koerdistan, werd gerealiseerd door Koerdische peshmerga’s. De dag voor de inval van IS in Sinjar waren de Koerdische peshmerga’s echter plots verdwenen. Veel Jezidi’s hebben dan ook het gevoel dat ze door de Koerden in de steek werden gelaten.

Jezidi’s vinden het onbegrijpelijk dat de westerse media veel aandacht besteden aan de kampen waar IS-vrouwen en kinderen vastzitten, terwijl dat er naar de kampen waar Jezidi’s vastzitten (slachtoffers van IS dus) nauwelijks aandacht gaat. De idee om westerse IS-strijders terug te laten keren naar hun landen van herkomst (ook richting België dus), en ze daar te doen berechten, vinden de meeste Jezidi’s een krankzinnig idee, want na een paar jaar komen ze toch vrij, met alle gevolgen vandien.

Ondertussen zijn er al een aantal Jezidi’s in geslaagd om hun kampen en Irak te verlaten en te emigreren naar het westen. Het gros leeft echter nog steeds in erbarmelijke omstandigheden in Iraaks Koerdistan. Brenda Stoter Boscolo is er in geslaagd massa’s interessante getuigenissen te verzamelen van survivors, zodat deze crapuleuze IS-praktijken nooit vergeten zullen worden.