Vernietigen: hét boek van Michel Houellebecq

Vernietigen, de achtste roman van Michel Houellebecq, is wellicht hèt boek van deze Goncourtwinnaar.

Houellebecq staat bekend als een enfant terrible: vuil gebekt, maar een mooie taal. Hij gaat zelden een provocatie voorbij. Hij gaat liever te ver dan niet ver genoeg. Met elk boek heeft hij wel een of andere groep geschoffeerd. Niets daarvan in Vernietigen. Meestal zijn mensen die wild om zich heen schoppen zeer gevoelig. Dat blijkt voor Michel Houellebecq niet anders. In zijn mooie taal en meeslepende stijl wordt zijn empathie zo groot dat ze overdrachtelijk wordt.

Het echte verhaal

Vernietigen is een van de mooiste boeken over de ‘condition humaine’. Niet hoogdravend, geen betweterij, geen gemoraliseer, gewoon een boek over het leven. Het leven van doodgewone mensen die soms per toeval meedraaien in buitengewone omstandigheden, zonder dat die omstandigheden in de kern veranderen wie ze zijn.

Clichés en boutades, het is nogal eens gecomprimeerde werkelijkheid. Neem nu de boutade dat de eerste zin van een roman alles bepaalt. De eerste zin van Vernietigen komt alleszins binnen. Traag, zonder verveling schuif je in het verhaal dat ogenschijnlijk over grote, hogere en vooral belangrijke zaken gaat zoals de presidentsverkiezingen en de staatsveiligheid. Maar geleidelijk aan, zoals men dat overdenkt aan het einde van het leven, blijkt het daar niet over te gaan. Het echte verhaal is het leven. Het leven van Paul Raison en zijn familie. Hun leven in al zijn stadia, met al zijn emoties, goede en slechte; liefde, haat, onverschilligheid, … Je kan niet anders dan er deel van te worden, met hen mee te leven.

Stervensproces

Eenzaamheid overwoekert de mensheid en maakt pijnlijk duidelijk dat samen leven nog geen samenleving geeft. Iets wat nog geaccentueerd wordt doordat het leven ontmanteld wordt in nullen en éénen; digitale processen die iedere emotie, behalve frustratie, uitsluiten.

Het sterkste, haast verbluffendste is de beschrijving van de stervensprocessen. Het is alsof Houellebecq al eens gestorven is en daar relaas van geeft. Daarmee is nog maar eens bewezen dat een roman niet tot stand komt door een pen over papier te laten glijden, maar door intens studiewerk en ongeremd inleven. Ik heb wenend verder gelezen en ben, zoals bij wijze van waarschuwing achter op de wikkel staat, verdwaasd achter gebleven met het gevoel echt een vriend verloren te hebben.

De Nederlandse vertaling is opnieuw magistraal van de hand van Martin De Haan. De Arbeiderspers heeft dit boek een gepaste en waardige vorm gegeven met een bladspiegel die vlot leest en mij blij maakt. Dit is niet zomaar aanbevolen, dit moet je gelezen hebben.

Vernietigen van Michel Houellebecq is verkrijgbaar in onze webwinkel tegen een tijdelijke voordeelprijs.
Bestel hier uw exemplaar!