Idealisme en engagement

In de middelbare scholen werden de jongens – meisjes kwamen er amper aan te pas – voorbereid om maatschappelijk, katholiek, missionerend, leidend te zijn in hun leven. Alles voor Vlaanderen en Vlaanderen voor Christus was het Leitmotiv van de vele collegepriesters die meermaals indrukwekkende leraren bleken te zijn.Vos portretteert het Sint-Romboutscollege van Mechelen als voorbeeld van een succesvolle kweekschool. Aan de universiteit, en de klemtoon is Leuven, werd de inzet en toewijding aangedikt en leerden de studenten in de eerste plaats zich te richten naar ‘notabele’ banen als daar zijn: geneesheer, advocaat, leraar. De wetenschappen kwamen op de laatste plaats, stelt Vos en wijst op de rol van Piet de Somer als pionier van een Vlaamse universiteit die eindelijk en volop ging voor de hoge wetenschap. Het idealisme en engagement voor AVV-VVK werd het idealisme en engagement voor een rode revolutie. Een katholieke training wordt makkelijk een andere roeping. De Derde Wereld verving de taalgrens, het boekje van Mao de toespraken op de IJzerbedevaart. De zogenaamde Nieuwe Kosmopolieten verdoemden wat zij generaties aanbaden.