SS-N-VA in Aalst blijft gemoederen beroeren

“Weerzinwekkend”, aldus een verbijsterde Eli Ringer, erevoorzitter van het Forum der Joodse Organisaties. “Ik begrijp dit soort acties echt niet. Dit is een heel pijnlijke banalisering van de Holocaust. Lachen met politici is één ding, maar wat heeft de N-VA of Bart De Wever nu te maken met de vreselijke dingen die gebeurd zijn? Het is een stap te ver en het had niet mogen gebeuren”. De Standaard (hier klikken) nam een bericht over van Het Laatste Nieuws waarin staat dat een Aalsterse carnavalgroep Bart De Wever wil neerzetten in de stoet als Adolf Hitler, SS-uniformen inbegrepen.

Een soortgelijk geluid is te horen bij Michaël Freilich, hoofdredacteur van Joods Actueel. “Kwetsend en wansmakelijk. Ook in humor moet je ergens de lijn trekken en voor ons ligt die lijn bij spotten met moord. Alleen om te choqueren misbruikt men hier een trauma van de joodse gemeenschap. Dit gaat zeer veel mensen kwetsen. Het valt mij op dat men vooral in België zo ongevoelig is voor het leed van wie iemand verloren heeft. Misschien schort er toch iets aan ons onderwijs.”

Niet alleen de exacte replica’s van SS-uniformen – die volgens de trotse carnavalsgroep gemaakt zijn in samenwerking met een expert Tweede Wereldoorlog – maar ook de ‘deportatiepraalwagen’ en ‘Zyklon Ajoin’, de parodie op het moordgas Zyklon B, stuit bij de joodse gemeenschap op onbegrip. “Mensen, kinderen, baby’s zelf werden opgesloten in kleine kamers. De deuren werden gesloten, het was donker en dan kwam de Zyklon B. Wat is daar grappig aan?”

Lange tenen?

Vertegenwoordigers uit de joodse gemeenschap reageerden ook in het verleden op ‘humor’ die verwees naar de Tweede Wereldoorlog en de jodenvervolging. “Men zal nu ook wel weer zeggen dat de joden lange tenen hebben”, voorspelt Freilich. “Maar ik hou van humor, ook van humor over joden. Waarom lacht men nooit eens met bijvoorbeeld het joodse geloof? Pijpenkrullen, vreemde gewoontes, rare kleren: ik kan een hele waslijst geven van onderwerpen voor goede grappen. Maar altijd kiest men voor dat pijnlijke verleden. Het is nochtans ook een Belgisch verleden”.