Steeds meer (jonge) Walen willen jachtvergunning

Drie jaar geleden waren ze maar met 600. Dit jaar zijn ze met dubbel zoveel. Het aantal Frans- en Duitstalige Walen dat een theoretisch examen aflegt om een jachtvergunning te krijgen stijgt sterk.

Ze doen het naar eigen zeggen omdat ze een stukje familiepatrimonium niet willen verloren laten gaan. Of omdat ze dichter bij de natuur willen zijn. ‘Ik vind het ethischer om mijn eten zelf te jagen dan in de supermarkt een stukje vlees in een cellofaanverpakking te moeten kopen. Jagen is direct. Je neemt alleen wat je nodig hebt. Je doodt niet onnodig. Dieren lijden er niet door, en je hoeft geen vlees van aan de andere kant van de aardbol te laten overkomen’, zo vat examinandus Pierre, een landbouwer, zijn motivatie om een jachtvergunning te willen samen bij de collega’s van de RTBF.

Strikter

Maar er is meer. Het hoge aantal inschrijvingen voor het Waalse theoretische jachtexamen is ook een direct gevolg van het feit dat de Beneluxlanden de Franse jachtvergunning niet meer erkennen. Dat zegt Benoît Petit, voorzitter van de Waalse jachtvereniging ‘Royal Saint Hubert Club de Belgique’, aan Doorbraak.

‘Vele Walen gingen vroeger in Frankrijk jachtexamen afleggen omdat dat voor hen vaak dichterbij was. Nu zijn ze verplicht om het hier (opnieuw) te doen. Het Waalse examen is strikter en ook datumgebonden: het is altijd in februari en maart. Terwijl je in Frankrijk het hele jaar door examen kan afleggen. Een beetje zoals het rijbewijs.’

Ontvolking

Een Waalse jachtvergunning blijkt tegenwoordig ook om andere redenen interessanter dan een Franse vergunning, zo zegt Petit. ‘In Frankrijk ontvolkt het platteland. Daardoor neemt het aantal jagers er in tegenstelling tot bij ons af. De Franse president Emmanuel Macron heeft de inschrijvingsprijs van het jachtexamen al doen dalen. Tevergeefs. Want een tekort aan jagers is wel degelijk een probleem. Er zijn nu bijvoorbeeld te veel everzwijnen in Frankrijk.’

‘Onze vergunning blijft wel rechtsgeldig in Frankrijk. Daarom gaan vele Walen – en trouwens ook Vlamingen – er graag jagen. De jachtgebieden zijn er groter en het seizoen duurt er langer.’

Volgens Petit is er de voorbije jaren sowieso meer interesse voor de jacht merkbaar. Zeker bij de jeugd. ‘De voorbije tien jaar is het aantal jagers in Wallonië jaarlijks met 20 procent toegenomen, tot bijna 20.000. Vooral bij een jonger en vrouwelijk publiek is er veel interesse. Deze generatie is geïnteresseerd in de natuur en wil haar kennen. Hoe meer mensen er tegen de jacht zijn, hoe meer wij ook vaststellen dat de interesse in jagen groeit. Dat houdt elkaar mooi in evenwicht.’