Het is kurkdroog in het Zuiden van Europa. Al maanden heeft het niet geregend. Het Gardameer is een snel uitdrogende plas geworden, waterkrachtcentrales vallen stil. In Zuid-Frankrijk en Spanje stevent de landbouw af op een catastrofe, er komen nu al temperaturen van 40 graden en meer aan. In de klassieke toeristencentra druppelt er nauwelijks water uit de kraan, en we zijn nog maar april.

Dat dit fenomeen verband houdt met de klimaatopwarming, en dat deze veroorzaakt wordt door de CO2-uitstoot en het fameuze broeikaseffect: alleen mensen die geloven in de platheid van de aarde ontkennen dat nog. Toch moeten we ook de positieve kanten van dit verhaal durven belichten, speciaal voor ons in Vlaanderen. Het wordt hoog tijd dat eens wat wetenschappers dat in de verf zetten. Ik noem drie voordelen van de klimaatopwarming, meer goed nieuws is nog op komst.

Chateau en peren

Nu nog een wat zurige afdronk, maar wacht…

U hebt het waarschijnlijk ook op tv gezien: wijnbouwers in het Hageland die opwarmende kabels spannen tussen de stokken tegen de nachtvorst. Sinds enige tijd worden er in Vlaanderen inderdaad wijndruiven geteeld die elk jaar tot aan de IJsheiligen stress bezorgen bij de kwekers. Bovendien smaakt deze wijn nog altijd veel te scherp wegens te weinig zon. De klimaatverandering zal dit ten gunste beïnvloeden. Terwijl in de Bordeaux-streek de druiven zullen verpieteren tot rozijntjes, wordt Vlaanderen dé wijnregio van Europa.

Dat voordeel geldt overigens voor heel de fruitteelt. Nu al is de perenoogst in de Noord-Italiaanse regio Emilia-Romagna, die tot een paar jaar geleden goed was voor 30% van de Europese perenproductie, een ramp, en wrijven ze zich in de handen in Sint-Truiden en omstreken. Het Italiaanse fiasco zorgt ook voor een goede prijszetting, geen gevaar voor dumpen van te goedkoop fruit.

Noteer dat deze transitie ook het stikstofprobleem geruisloos zal oplossen. Vlaamse varkenskwekers gaan massaal overschakelen naar wijn- en fruitteelt, olijven, en meer van dat lekkers, terwijl de Toscaanse wijn- en olijfgaarden van Verhofstadt, De Gucht en C° op de duur alleen nog goed zullen zijn voor zandwinning. De klimaatverandering zal onze gewesten opwaarderen van vuile PFOS-belt tot een regio die Zuid-Frankrijk en Italië van de toeristische tabellen zal vegen. Wie kan daar nu tegen zijn?

Vlaanderen, allen daar heen

Middelkerke, toekomstig  onderwatercasino

Dat brengt ons naadloos op een bijkomend voordeel: iedereen zal hier willen zijn, Vlaanderen wordt dé place-to-be van deze planeet. Dat is nu al zo, zeker voor die paupers uit het nog sneller uitdrogende Afrika, maar bij hen voegen zich nu ook de zonnekloppers met harde cash. Toeristen moet men overigens technisch beschouwen als gelegenheidsmigranten die dezelfde meerwaarde zoeken als zij die op gammele bootjes hier proberen te geraken. Het vervoermiddel varieert, de appetijt is dezelfde. Beiden komen overigens in hotels terecht.

Het Zuiden heeft niets meer te bieden, wij kunnen gewoon in eigen land op vakantie: alle Benidorm bastards kunnen rustig de stranddorpjes aan de Noordzee onveilig maken. Bekijk Venetië en bekijk Brugge. In Venetië staan de kanalen zo goed als droog, de gondels rijden nu op piepende wieltjes en verjagen de toeristen. Brugge, ooit smalend het Venetië van het Noorden genoemd, wordt de nieuwe riante waterstad, en mag nu ook de wijncultuur in de etalage zetten naast de chocolade en de wafels.

Ook Jean-Marie Dedecker mag zich verheugen in de klimaatwending. Het gloednieuwe casino van Middelkerke wordt meteen het eerste onderwatercasino, want door het afsmelten van de poolkappen zal de strandlijn tussen Brugge en Diksmuide lopen. Laatstgenoemde plek biedt dan vanop de IJzertoren ruim uitzicht op de Noordzee, en kan nu helemaal zijn Belgicistische troefkaart uitspelen, daar het historische Graafschap Vlaanderen zeebodem is geworden. Diksmuide wordt het Saint-Tropez aan de Noordzee, en de tricolore vlag het symbool van een warme samenleving met veel horeca en viertalige menu’s. De Vlaamse zonnewende maakt ons eindelijk tot wereldburgers.

Iedereen even bruin

Geen Zwartepietendiscussie meer: bij intense UV-bestraling is iedereen het sowieso.

En dan had ik het nog niet over het grootste voordeel van de klimaatopwarming in onze contreien: de gezamenlijke diepbruine tint die ons verbindt. Het zal u al opgevallen zijn dat we hier herhaaldelijk Brugge hebben vernoemd, en dat is niet toevallig. Het is de stad die Dalilla Hermans tot chocoladekoningin promoveerde, wat bij de racistische Vlaming tot rare oprispingen leidde. Welnu, ook die smet op ons blazoen behoort tot de verleden tijd.

De tegenstelling tussen ‘wit’ en gekleurd, de geprivilegieerden en de gediscrimineerden, zal immers verdwijnen door de gigantische hoeveelheid zon die jaarlijks de lichamen beschijnt. Iedereen wordt precies even bruin, het wokeverhaal is daarmee uit.  De universele Dalilla-look laat alle geleuter over racisme uitdoven én maakt de Zwartepietendiscussie zonder voorwerp, dankzij een jarenlange intense UV-bestraling over gans de populatie.

Ziezo, er is geen enkele reden om aan paniekzaaierij te doen. We hebben niet minder maar méér opwarming nodig. De voorwaarde is dan wel dat er voldoende CO2-uitstoot wordt gegarandeerd zodat het wat kan vooruitgaan met dat broeikaseffect. Daartoe zal de minister van economie het gebruik van fossiele brandstoffen aanmoedigen en de aankoop van benzinewagens en diesels subsidiëren. Elektrische wagens vormen anderzijds een hinderpaal tot de Vlaamse zonnewende en dienen ontmoedigd. Deze koolstofneutrale ontkenners komen de stad niet meer in, daar ze de opwarming afremmen en alle hierboven opgesomde voordelen dreigen te niet te doen.

Spijtig voor dat Gardameer, maar het ligt er al lang genoeg, iedereen is erop uitgekeken. Een heildronk met Hagelandse champagne en een West-Vlaams olijfje zal de kracht van het positief denken, weerspiegeld in deze column, bezegelen.