Succesvolle Brusselse Tour en Waalse klaprozen…
De twee koningen van België
foto © Reporters / Andrieu
Grand Départ in Brussel: daar gaat de Tour, met (klap)rozen voor de winnaars. Al is het afwachten hoe goed ze zullen bloeien
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementYes, Brussels can… Voor alle duidelijkheid, deze quote is vooral een dik knipoog aan de laatste grote president van Amerika… Ik heb het natuurlijk over Barack Obama… En het is dus geen persoonlijke drang of wens voor een nog grotere verengelsing van de hoofdstad van Europa, van België, van Vlaanderen, van het Brusselse Gewest en van de fameuze Fédération Wallonie-Bruxelles (die me dan meer doet denken aan een oude sovjetrepubliek dan aan een cultureel-sociale instelling die de ‘culture française’ zou moeten verheerlijken)
Indien ik het vandaag ook over Brussel zal hebben is het natuurlijk in verband met de fantastische uren die de stad en het Gewest gekend hebben sinds het einde van vorige week… met of rond twee koningen. Dus Filip, maar meer nog Eddy, hein Sire…
Veel van mijn landgenoten, zowel F als N, zijn onverbetelijke zuurpieten die dag in dag uit altijd aan het klagen zijn, die van ‘s morgens vroeg tot laat ‘s avonds altijd aan het ‘zagen’ zijn… Figuurlijk wel te verstaan, dan ook niet in een schrijnwerkerij…
Natuurlijk is niet alles rozegeur en maneschijn in het centrum van België… en vervoeg ik ook, meer dan op mijn beurt het koor van de malcontente die naar Brussel gaan werken of er zich vermaken. Die sommige tekortkomingen natuurlijk bestrijden en bespotten met de hoop dat het toch eens zou verbeteren…
Maar als het (zeer) goed is mag het ook gezegd worden…
Een zeer tof week-end…
De Grand Départ van de Tour de France, honderdenzesde van deze naam en sinds nu ook een eeuw verbonden aan de gele trui is, eerlijk gezegd, een heel mooi succes geweest.
Zowel op het vlak van de organisatie als op dat van het publiek succes. Het is toch niet elke week dat twee opeenvolgende dagen een sportactiveit telkens een half miljoen mensen verenigt. En dat in een heel mooie en hartelijke sfeer. Zonder incidenten of allerlei onvoorziene problemen…
Zondagmiddag rond het Koninklijk Paleis en het park van Brussel heb ik alleen enthousiaste toeschouwers ontmoet. Van enorm veel landen van Europa en ook van veel verder die hun blijheid wilden delen met de autochtonen…
Een tweetalig onthaal
Une fois n’est pas coutume, deze keer hebben mijn Vlaamse landgenoten niet tevergeefs moeten wachten op een echt tweetalig onthaal. Iets dat vroeger absoluut niet evident was, tijdens de jaren toen het FDF hier hoogtij vierde. En dat er nog te veel Franstalige Brusselaars het verfoeiden de taal van de grootste gemeenschap van dit koningdom aan de Noordzee te gebruiken, zelfs gedurende grote sportontmoetingen.
Hier heb ik alleen een zeer tevreden publiek ontmoet van al de windstreken van onze contreien. Voor velen van hen was het zelfs soms een leuke ontdekking van de ‘echte Brusseleir’, niet zo arrogant, niet zo stoefer zoals het soms het geval was, amper een halve eeuw geleden… toen het bekendste kind van Meensel-Kiezegem het hart van heel een land veroverde.
OK, het ging hier ook over commercie en dus hebben sommige zeker en vast een inspanning gedaan. Maar toch, wanneer het goed is mag en moet men het ook zeggen.
En hier dus enkele bloementuilen voor sommige Brusselse politici die dit niet zo gemakkelijk evenement op een goede baan hebben kunnen leiden.
Warempel Yvan Mayeur is terug…
Ik denk natuurlijk aan de socialistische burgemeester Philippe Close en aan oud liberaal schepen Alain Courtois die met de hulp van het Gewest alles goed doen verlopen met de hulp natuurlijk van de politiediensten maar ook van de vervoermaatschappijen…
De Franstalige media hebben ze in de bloemetjes gezet zonder overdrijving… En dat doet deugd na de mislukking van het nationaal stadion en het niet-onthaal van het Europees voetbalkampioenschap volgend jaar…
Met toch een valse noot: waarom gaf Bel-RTL nog het woord aan… oud-burgemeester Yvan Mayeur, die zeker en vast ook bij het project betrokken was in het begin. Maar sindsdien heeft die toch zich moeten terugtrekken voor de sulfureuze Samusocial…
Eerlijk gezegd, zijn interview was toch storend. En een beetje pathetisch terzelfdertijd, want dat leek een beetje ‘getelefoneerd’ zoals men het kan verwoorden over een geïmponeerde media-oefening.
Nu maar hopen natuurlijk dat de algemene positieve trend zal blijven doorgaan met een nog betere organisatie van het dagelijks leven.
Afwachten natuurlijk voor wat er uit de onderhandelingen voor de gewestregering zal komen. Zeker en vast voor wat de Nederlandstalige hoofdstedelingen betreft…
Intussen hebben de PS en Ecolo hun nieuwe Waalse en federatieve liefde op papier gelegd. Indien U het mij vraagt denk ik niet echt dat er veel klaprozen zullen bloeien tussen Maas, Samber en Henegouwse Schelde… Voor de PTB is het niet genoeg revolutionair en eerlijk gezegd deze minoritaire regeringsformule is doodgeboren alvorens zich te kunnen ontplooien…
De rare energie-specialiste
En intussen blijkt het dat sommige socialisten nog steeds niet de lessen hebben getrokken van het schandaal Publifin. Zoals de burgemeester van Verviers, Muriel Targnion. Men vernam dit week-end dat zij die een postje van beheerder/raadgever gekregen had bij Luminus.
Die zeer geëngageerde madam die, in plaats van de orde te handhaven, langs de kant van de knokploegen stond toen Theo Francken een lezing moest geven in een hotel in de Vesderstad heeft blijkbaar zelfs Elio Di Rupo geschokt door deze functie te aanvaarden. Ze is nog verder gegaan door zich te ‘outen’ als… kenner van de energie-sector.
Se non è vero, è ben trovato… caro Elio…
Categorieën |
---|
Meer dan één politieke waarnemer in het zuiden van het land is wel eens verbaasd over de invloed van PTB die plots zo belangrijk werd, al scoort die partij niet bijzonder goed.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.