De pennenvriendjes wisselen vaak berichten uit waarin krantenartikels worden misbruikt. Maar betekent dat ook dat zij wel eens worstelen met satirische gevoelens? Hoe dan ook, voorlopig blijven ze hardnekkig volharden in verontrustende flauwekul.

Gruss Gott, Erwin,

Heuglijk nieuws over de Duitse chansonnier Till Lindemann, bekend van het sympathieke muzikale gezelschap Rammstein met geëngageerde nummers als ‘Dicke Titten’. Het strafrechtelijk onderzoek dat tegen Lindemann liep, werd gestaakt bij gebrek aan bewijs.

De fijnzinnige artiest raakte in opspraak door beschuldigingen van seksuele handelingen met fans na concerten. We weten allemaal dat rock-‘n-roll nooit eerder in de geschiedenis geassocieerd werd met seks en drugs. De schok was dan ook enorm, althans in de media die nog maar net bekomen waren van het nieuws dat er wel eens een duw en een trek aan te pas komt rond het Brusselse Zuidstation.

Het was dan ook met een bang hart dat vele opiniemakers zich afvroegen wat de beschuldigingen tegen Till Lindemann zouden betekenen voor de heteroseksuele gemeenschap. Heel wat hetero’s hebben immers kinderen! En inderdaad, op sociale media circuleerden meteen commentaren als: ‘Kijk, ik snap dat iemand heteroseksueel actief is, dat komt voor in de beste families. Maar begin dan niet aan kinderen! En word geen boegbeeld van de cis-gender community!’

De kranten hadden dan weer een heel andere kijk op de zaak: ‘Deze affaire leidt alleen maar tot stigmatisering van man-vrouw ouders. Dit is koren op de molen voor complotdenkers.’

Het was dan ook met enige opluchting dat ik het nieuws over de stopzetting van het onderzoek tot mij nam. We kunnen ons weer bezig houden met het nieuws dat er écht toe doet. Zoals: ‘wie is toch die vrouw die met straalbezopen Theo Francken aan tafel zat een jaar geleden?’

Zachtjes neurie ik mee met de lieflijke melodieën van Rammstein. ‘Sie muss nicht schön sein, Sie muss nicht klug sein, nein, Sie muss nicht reich sein, Kein Modell mit lange Schritten, Doch dicken Titten.’

Beste Ramsteff,

Zo zie je maar weer dat alles niet zo eenduidig is als het lijkt. Dichter bij huis hebben we de zaak Sven Pichal, een affaire die hoogstwaarschijnlijk niet aan uw gespannen aandacht ontsnapt is. Ook daar proberen bepaalde mediakanalen enige nuance in het debat aan te brengen. Neem nu het periodieke verschijnsel Knack. Daar zijn ze er nog niet helemààl uit of het bezit van kinderporno ook wijst op het koesteren van al dan niet latente pedofiele gevoelens.

Dit waardevolle onderzoek kadert waarschijnlijk in een reeks artikels zoals ‘ Is coke snuiven een teken van toxicomanie? ‘ Duiden staatsgrepen op een sluimerende onvrede bij de bevolking? en ‘Eet Frans Timmermans altijd zijn bord leeg?’

Het zou mij niet verbazen als Till Lindemann één van Knack’s wijd en zijd geroemde factcheckers onder de arm heeft genomen voor een artikel ter zijner verdediging: ‘Kan een zeven uur durende gangbang met een tourbus gewillige groupies duiden op een gezonde seksuele appetijt?’

Yo Erwin, whatup?

Terwijl jij daar in het rijkste land ter wereld je dagelijks laaft aan ongekende weelde en hoornen des overvloeds, zitten wij hier in het zuidelijkste puntje van Zeeland tegen een rotvaart te verarmen. Het percentage mensen onder de armoedegrens stijgt in Nederland van 4,8 % naar 5,7% tegen 2024. Dat zijn ruim een miljoen mensen. En dan zwijg ik nog over degenen net boven de armoedegrens. Zo zijn er nog veel meer. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat de Nederlanders – altijd al ondernemend baasjes geweest – overal op zoek gaan naar een extra zakcentje.

Waar vind je die? In de wensbron van de Efteling, bijvoorbeeld. Daar gooien rijke kindjes een muntje in en dan mogen ze een wens doen. Maar niet iedereen is zo naïef en dus werd afgelopen zondag een man betrapt die muntjes uit de fontein aan het stelen was.

Ongetwijfeld een gevolg van het feit dat bij Albert Heijn de hele zomer een spaaractie liep voor toegangstickets van attracties en pretparken. Dan krijg je zo’n paupers in je park.

Althans, dat dàcht ik dus. Uit goede bron weet ik dat het verhaal toch een tikje anders in mekaar zat. De man in kwestie is namelijk volgens mijn informatie niemand minder dan Frans Timmermans, op zoek naar 35 miljard voor het klimaatvraagstuk en de stikstofreductie. Alle beetjes helpen tenslotte.

Beste Staatsstef,

Nu we het toch over derdewereldlanden hebben: het vallen der bladeren heeft nog geen aanvang genomen maar de Afrikaanse composthopen liggen al vol met gevallen regimes. Staatsgreep van de week is die in Gabon. Daar werd de 14 jaar regerende president Ali Bongo bedankt voor bewezen diensten. Bongo werd er van beschuldigd creatieve rekenkunde toe te passen bij de recente verkiezingen. Ook vond men dat de president weinig moeite deed om de rijkdom van de oliestaat te delen met Gabonezen. Bongo probeerde nog van zijn tamtam te maken maar werd toch met stille trom afgevoerd.

Misschien moest hij een voorbeeld nemen aan el presidente Vincent Van Peteghem, de keizer van de Belgische staatsbon. Ali kon perfect zelf een bon gelanceerd hebben, de Bongobon. Auteursrechtelijk kon dat wel wat problemen geven, maar niemand is gek genoeg om verhaal te gaan halen in een Centraal-Afrikaanse negorij.

Hij hoefde niet eens zijn rijkdom te delen. Neen hij kon doen zoals Vincent, zijn schulden verkopen! Aan een rente die lager ligt dan de inflatie! En dan nog door de bedrukte pers bejubeld worden als de man die bewijst dat België werkt.

Het is dan ook geniaal. Een bodemloze put vullen met geld van de burger die als dank na dat jaar in feite minder waarde terugkrijgt dan hij gaf.
Zover hebben ze in Gabon nog niet nagedacht. Maar ja, ze liggen daar dan ook jàren achter qua tjeventrucs.

Tot volgende woke, inflatiespook!

staatsbon

De nieuwe staatsbon in zeven vragen

De pennenvriendjes: ‘Staatsbon? Bongobon? De mooiste bon blijft Gabon!’

De Staatsbon: een piramidespel

Staatsboneuforie