Tinne Van der Straeten een naïeve kleuter met sturmdrang
België Bananenrepubliek
Tinne Van Der Straeten trapt in dezelfde val als de groenen onder Verhofstadt: volle kracht vooruit, zonder de gevolgen te overzien.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementWe beginnen deze week met verontrustend nieuws. Omwille van de slechte coronacijfers in België, roepen zowat alle landen uit het Midden-Oosten hun burgers uit België terug. Uit landen van de Balkan tot aan de straat van Gibraltar landen volgende week tientallen vliegtuigen in Zaventem om hun burgers te repatriëren.
Dat heeft zware gevolgen voor België. We krijgen een leegstand van gevangeniscellen, sociale woningen en asielcentra. De drugshandel en prostitutie verdwijnen. Winkeliers in Brussel verliezen de bescherming van straatbendes. Politie durft weer massaal op straat om boetes uit te schrijven.
Een leegloop van sp.a, Groen en PVDA zorgt voor een verarming van het politiek debat. 75 procent van de straathoekwerkers, het OCWM-personeel en de medewerkers van burgerlijke standen, Unia en Fedasil verliezen hun job: een sociaal drama. Duizenden migratie-advocaten vallen zonder werk.
Zwarte Piet mag terug mee met Sinterklaas. Winterfeesten en -markten worden terug kerstfeesten en -markten. Onze dochters worden tijdens het uitgaan niet meer ongewild betast en onze zonen niet in elkaar geklopt omwille van het feit dat ze Vlaming zijn en, last but not least, in Gent moeten ze navrant wenend terug Vlamingen aannemen als ambtenaar.
Verdorie! En dit allemaal omdat onze regering de coronacrisis zo slecht beheerde. Het is een tragedie bovenop een ramp.
Togabrigades van een nuljustitie
Er is géén nultolerantie door een nuljustitie die liever lui dan moe straatkrapuul met vrijheid beloont voor het werkonbekwaam schoppen van politieagenten. Er bestaat in België geen snelrecht, behalve dan het recht om snel weer vrij te komen. Vrouwe Justitie neemt ruimschoots de tijd om deurwaarders op ons af te sturen als we de GSM-rekening van 25 euro niet betaalden of om 250 euro boete op te leggen als we in het park op een bank zitten. Maar als het een heffe kleurpotloodbendes betreft die flikken in elkaar slaan en stampen, hangt ze haar sluier voor de ogen en doet ze alsof ze volledig blind is.
Togabrigades voeden zo de agressie van flikofoben. De haat tegen politie wordt gecultiveerd op sociale media. Het stopt echter niet met haatprediken. Er wordt ook effectief opgeroepen tot geweld tegen de politie. Maar voor Facebook is het belangrijker om zwartepietcartoons te verbannen. Voor de minister van Justitie is het prioritair om Vlamingen die uit angst scabreuze uitspraken en cartoons over moslim verspreiden, correctioneel te vervolgen. Al tien jaar hoor ik ministers van Binnenlandse Zaken en Justitie roepen dat ze het zullen aanpakken. Vandaag zijn vechtpartijen tussen politie en straatbendes dagelijkse kost. Politieagenten krijgen meer slaag dan boterhammen en worden aan hun lot overgelaten. Al tien jaar komen zeverende ministers een uitleg geven in De Zevende Dag of Terzake, maar concreet verandert er niets.
Tiny en het gasimperium
De groenen drukken hard op het gaspedaal en verstikken de Vivaldi-partijen die achterop hinken. Groenen zien in hun enthousiasme nooit de rampen die ze aanrichten. Ik zie het beeld nog voor mij van paars-groen I, de betaversie. Mieke Vogels die champagne zuipend de horlepiep danst na het afsluiten van een begrotingswurgend akkoord met de zorgsector. Magda Aelvoet die, haar Jommekeskapsel verstoppend, opstapt na wapenleveringen aan Nepal. Vera Dua die bekroond wordt als eerste minister van Landbouw die tegen de landbouw is.
Het groene probleem is niet dat ze slechte ideeën hebben, maar dat ze hun ideeën, nu subiet, per direct, onmiddellijk en overhaast willen realiseren. Ze racen met een tank met paardenkleppen op en aan overdreven snelheid op hun doel af. Ze bulldozeren op hun weg alles kapot en door het ontbreken van een breed beeld zien ze het gevaar van links en rechts niet aankomen, waardoor ze uiteindelijk van de baan geramd worden.
Tinne Van der Straeten is een groene nerd met de naïviteit van een kleuter die net een nieuw speelgoedje kreeg. Ze viert feest met de aankondiging van Engie om niet meer te investeren in het langer openhouden van kerncentrales. Ze beseft niet dat Engie en andere energiekapitalisten haar nu in een wurggreep hebben en miljarden euro’s van ons belastinggeld zullen opeisen.
Tinnes kortzichtigheid leidt tot blindheid. Want ter vervanging van de kerncentrales komen er CO2-producerende gascentrales. We lezen er alles over in de eerste editie van Tiny en het gasimperium. Het verhaal van hoe Tiny CO2-uitstoot financiert en van Bob De Bouwer een euromiljardair maakt. Een groen sprookje met een happy end voor Bob de Bouwer maar een cataclysme voor onze bankrekening. Ik volg niet meer. Om de CO2-uitstoot te verminderen moeten we massaal elektrische wagens kopen, die vervolgens rijden op elektriciteit opgewekt door gascentrales die onwezenlijk veel CO2-uitstoten. Het is alsof Magritte en Trump samen Utopia van Thomas More herschrijven.
Ik ben benieuwd hoeveel boomknuffelaars en klimaatzeloten er zullen betogen, net zoals bij INEOS, tegen bouwvergunningen van hypergesubsidieerde Tinne-gascentrales die volgens het ‘Anuna-instituut’ IPCC, 490 gram CO2 uitstoten per geproduceerd kilowattuur elektriciteit. Tevergeefs zocht ik deze week naar een artikel van Anuna De Wever die kwaad is op Vivaldi-regering omdat ze wetenschappelijke studies van het IPCC aan hun laars lappen. En de nobelprijs voor de kontdraaierij gaat naar… Anuna De Wever.
Categorieën |
---|
Tags |
---|
België is een bananenrepubliek die mij steeds vaker ergert en boos maakt. Lang was ik een stilzwijgend politiek observator, maar nu grijp ik naar de pen. Vrijgevochten schrijfster van opiniestukken met scherpe satirische inslag.
De realiteit van succes verdraagt geen pamperbeleid. Genieën zijn vaak niet de meest aangename mensen.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.