Verboden mondmaskers uit te delen (behalve slechte)

Ok, het Belgische naaiatelier werd al aan het werk gezet, ze staan tot ver buiten aan te schuiven aan de Veritasvestigingen. Vrouwen verknippen hun bh’s en krijgen hangborsten om toch maar het gezin van bescherming te voorzien. Want op de overheid moeten we niet rekenen, dat werd ons al lang duidelijk. Bovendien is dat huiselijke handwerk ideaal om de lockdown, die amper versoepeld wordt, draaglijk en zelfs leutig te maken. Zo horen we in de wandelgangen van de Veiligheidsraad.

Dorpspolitiek

VRT NWS

Tommeke, Tommeke, wat doe je nu?

Het is dus alle hens aan dek. Het Vlaams Belang, tegenwoordig altijd bij de pinken, wilde gezondheidsmaskers uitdelen aan het Antwerpse Centraal Station, maar moest opkrassen: dat zou samenscholingen kunnen teweegbrengen, vond burgemeester Bart De Wever. 250 euro boete per uitgedeeld masker. Dat kan zelfs de goed gevulde partijkas van het VB zich niet permitteren, dus dropen ze af naar het partijhoofdkwartier waar men de gratis maskers nog wel kon bekomen.

Sorry mensen, Bart gunt Tommeke die publiciteit niet. Partijstrategisch is dat allemaal dik in orde, vanuit het standpunt van volksgezondheid veel minder. Als iemand zich geroepen voelt om briefjes van 100 euro uit te delen, zal dat vermoedelijk meer deining veroorzaken dan een mondmasker dat aan één euro in de supermarkten te koop is. Maar in deze tijden, waar de federale regering de distributie van die (op het openbaar vervoer verplichte!) mondmaskers werkelijk niet rond krijgt, zou iedereen die ze zomaar uitdeelt applaus moeten krijgen. Misschien stond er wel een Vlaams leeuwtje op, of een VB-logo, dat weet ik niet. Voor zo’n virus misschien een extra aansporing om uit de buurt te blijven?

Noteer dat sommige gemeenten zoals Liedekerke de maskers wél gratis uitdelen. Ze kwamen uit het Oosten en blijken waardeloos. Wegens de racismewet hier verder geen Chinezenmoppen.

Handelsoorlogje

VRT NWS

De Backer

Over supermarkten gesproken, want de Belgische mondmaskergrap houdt maar niet op. We vernemen dat minister De Backer (Open Vld) bij supermarktenkoepel Comeos 35 miljoen mondmaskers had besteld, om ze via de apothekers gecontroleerd te verdelen. U leest het goed: de regering besteedt, na al het gekluns, de bevoorrading van cruciaal medisch materiaal voor de volksgezondheid uit aan Carrefour en Delhaize. Die de maskers ook wel vonden op de markt, maar als puntje bij paaltje kwam ze niet wilden leveren. Ze verkochten ze liever zelf, om de apothekers een hak te zetten. Een grote partij verdween ook naar het buitenland. Jawel.

Het handelsoorlogje tussen supermarkten en apothekers draait dus in het voordeel van de eersten uit. Philippe De Backer is minister van Digitale Agenda, Telecommunicatie en Post, belast met Administratieve Vereenvoudiging, Bestrijding van de sociale fraude, Privacy en Noordzee. Niets dat met medische bescherming lijkt te maken te hebben, maar zijn partijgenote Maggie De Block heeft ondertussen zoveel blunders opgestapeld dat Philippe in de bres moest springen, zo gaat dat.

De Backer is als liberaal een grote voorstander van deals met de privésector, en laat zich door deze graag naaien. Ook — en vooral — in tijden van nationale gezondheidscrisis. Daar komt vermoedelijk stevig lobbywerk aan te pas. Zo ging hij voor de uitbreiding van de testcapaciteit te rade bij farmaceutische bedrijven en niet bij de erkende klinische laboratoria, die de geproduceerde reagentia zelfs niet krijgen. Kassa bij de big pharma.

Dorpspolitiek (bis)

Het Comeosverhaal ligt in het verlengde: zoveel mogelijk naar de privé doorschuiven, luidt het devies. De supermarktbond kan nu De Backer chanteren en doet dat ook zonder enige schaamte: ze wil bij de overheid bijkomende kosten in rekening brengen, plus de garantie dat ze de maskers zelf mag verkopen. Dat is tegen de oorspronkelijke afspraak én tegen het al genomen Ministerieel Besluit van minister van Economische Zaken Nathalie Muylle (CD&V). Maar als we in oorlog zijn met het virus, is het à la guerre comme à la guerre, nietwaar.

De coronacrisis zal bij ons de geschiedenis ingaan als de Belgische mondmaskergrap waar toch zuur zal om gelachen worden. Wanbeheer, slechte communicatie, dorpspolitiek, en dat in een lappendeken van bevoegdheden waar zelfs een kat haar jongen niet meer in terugvindt. Institutioneel lijkt de conclusie duidelijk: ofwel terug naar de Belgische federale staat, ofwel splitsen, maar niet mossel noch vis. Vroeger verwekte de complexe staatsstructuur alleen ergernis, nu tellen we dagelijks ook doden. Van een Deense aanpak (zoveel inwoners als Vlaanderen, 10 keer minder slachtoffers, lockdown opgeheven) kunnen we alleen maar dromen. In afwachting.