Vergeten vragen van de voorbije week (215)

Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld — en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

Wanneer roept u een rector op het matje? 

(Aan premier Alexander De Croo (Open Vld), die de pauselijke nuntius op het matje roept omdat de paus vasthoudt aan het katholieke standpunt rond abortus. Wat in onze hedendaagse samenleving voor 0 problemen zorgt. Ondertussen wordt er aan de universiteiten haatpraat verspreid: ‘Als het slechter gaat met de aarde, is dat de schuld van de blanke, christelijke en heteroseksuele mens.’ Welk discours zorgt er echt voor polarisatie, verbittering en zelfhaat?)

Wat onderscheidt jullie nog van Unia?

(Aan het Vlaams Mensenrechteninstituut (VMRI), waar ze oordelen dat provinciale zwemdomeinen boerkini’s moeten toestaan — anders is het zwemreglement ‘discriminerend’. Het VMRI kwam er ter vervanging van Unia, nog zo een instelling die ‘mensenrechten’ compleet perverteerde. Maar de remedie blijkt dus even erg als de kwaal: ook het VMRI is in hetzelfde bedje ziek.)

Bij welke partij zit u ook alweer?

(Aan lijsttrekker John Crombez (Vooruit), die bijna klinkt als een Vlaams Belanger als het gaat over de Afghaanse gemeenschap in Oostende: ‘Ik had gehoopt dat na corona de sluier verdwenen zou zijn, maar dat blijkt niet overal het geval.’ Het interview staat in Dag Allemaal — en daar durven linkse politici vaak wat rechtsere praatjes te verkopen. Zou het kunnen dat Crombez doelt op islamitische vrouwen die hun hoofddoek combineren met een mondmasker, zodat ze eigenlijk een boerka dragen? Want dat zie je inderdaad pijnlijk vaak.)

Hoeveel veilige landen liggen er tussen de Levant en België? 

(Aan staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole de Moor (CD&V), die toegeeft dat de helft van alle (!) Palestijnse asielaanvragen in heel de Europese Unie gebeuren in België. Dat is natuurlijk geen toeval. Wat zeggen deze absurde cijfers over ons asielbeleid? En welke inspanningen worden gedaan om de mechanismen en de netwerken achter de toestroom te ontmantelen?)

Welk woord lijkt er op en rijmt er op ‘columnist’? 

(Aan columnist Raf Njotea, die ons een ‘interessant gedachte-experiment’ voorschotelt: ‘Wat als we erfenissen nu eens afschaffen? Zo’n radicale maatregel zou wellicht het eerlijkste zijn.’ Niets gedachte-experiment aan: communisten hebben ook dat experiment al uitgevoerd. Het was één van de eerste beslissingen in de Sovjet-Unie, maar zelfs de Sovjets kwamen er een paar jaar later al op terug. Wat te radicaal was voor Stalin, is in De Standaard nog altijd een prikkelend ideetje.)

Wie zijn schuld is dit? 

(Aan de UGent-onderzoekers die nageteld hebben dat lokale lijsten minder gekleurd zijn dan de bevolking. De ondertoon is altijd dezelfde: het is de schuld van de partijen, die te veel hoogopgeleide blanke mannen rekruteren en te weinig moeite doen om allochtonen te bereiken. Maar wie moet eigenlijk de moeite doen? Kan je niet evengoed zeggen dat het aan nieuwkomers is om actief te gaan participeren in onze gemeenschap? Dat nog te veel allochtonen zich opsluiten in hun eigen microkosmos? Wanneer engageren allochtone jongeren zich bijvoorbeeld eens wat sterker in pakweg onze jeugdbewegingen, die traditioneel een visvijver zijn voor de lokale politiek?)

Hoeveel islamitische jongeren zitten er in ‘Gen Z’?

(Aan Humo, die in haar jongerenenquête ontdekt dat jongeren geboren na 1999 ’traditioneler’ en ‘minder tolerant’ zijn voor onder meer homo’s. In de laatste 25 jaar is onze jeugd ook veel ‘diverser’ geworden. Het is dus misschien niet zo vergezocht om de demografische evolutie en het veranderend waardenpatroon aan elkaar te linken. Hoeveel kinderen in Vlaanderen groeien vandaag op in een gezin met een nogal ’traditionele’ godsdienst?)

Is onze afkeer voor pedofilie echt niet meer dan een ‘opinie’? 

(Aan docent gendergeschiedenis Jonas Roelens (UGent), die denkt dat er in de toekomst misschien meer begrip zal komen voor pedofielen: ‘Bijzonder weinig opinies doorstaan de tand des tijds ongewijzigd. Onze afkeer voor pedofilie lijkt eerder van culturele dan van biologische aard.’ Zou de afkeer voor nieuwe vakgebieden met de term ‘gender’ erin ook alleen maar cultureel zijn? Het voelt ronduit biologisch.)

Hoeveel ‘uitzonderingen’ lopen er rond in Antwerpen?

(Aan lijsttrekker Jos D’Haese (PVDA), voor wie migranten die hier al jaren wonen en nog altijd geen Nederlands spreken ‘uitzonderingen’ zijn. Zeker in grote steden zoals het Antwerpen van D’Haese zijn er heel wat samenlevingen-binnen-de-samenleving, waar álles verloopt in een exotische taal. Vanaf hoeveel ‘uitzonderingen’ is er misschien toch een beetje een probleem?)

Welke andere bevolkingsgroep zou dit moeten horen?

(Aan De Morgen, waar ze een stuk wijden aan een Netflix-reeks met een romantische rabbijn: ‘Gezien het huidige conflict in het Midden-Oosten en de toename van antisemitisme wereldwijd is dit natuurlijk een gevoelig moment om een Joodse Romeo te spelen.’ Terwijl je nooit leest: ‘Gelet op het bloedbad in Jemen, is het nu wat raar om een sympathieke Arabier op te voeren.’ Of: ‘Nu de Oeigoeren onderdrukt worden, gaan we toch geen Chinees slachtoffer laten zien!’)

Wat is er acuter dan het verlies aan gemeenschap? 

(Aan de theaterrecensent van De Morgen, die teleurgesteld is in een nieuw stuk dat gaat over het verlies aan gemeenschap in een dystopische toekomst vol ontwortelde individuen: ‘We vragen ons af wat er eigenlijk op het spel staat. Valt er echt niets meer te bevechten?’ Het moet misschien niet verbazen dat ze bij De Morgen het acute gevaar niet zien van een samenleving die alleen maar atomiseert. Misschien willen ze daar liever het zoveelste theaterstuk over racisme of klimaatverandering?)

Hoeveel geld is er de voorbije jaren bijgekomen voor cultuur? 

(Aan actrice Eva Binon, die vindt dat de culturele sector ‘behoorlijk onder druk’ staat: ‘Mijn grote droom is om nieuw werk te kunnen blijven maken, en daar ben ik soms wel wat bang voor in het huidige politieke klimaat.’ Jan Jambon heeft als Cultuurminister de budgetten fors verhoogd, maar geen miljoen dat op kan tegen het calimerocomplex van de culturo’s. Gaan al die verongelijkte actrices deze debatfiche nu trouwens vervangen, nu ze weer een socialistische mecenas als minister hebben?)

Wanneer zien we dit ook in andere theaterhuizen? 

(Aan het stadstheater van Gent, dat een AI-bot als nieuwe huisartiest heeft: ‘Alva Ishii is gevoed met het werk en het archief van andere NTGent-makers.’ Als het goed is, zeggen we het ook: dit is briljant en verdient veel navolging. Veel theatermakers herkauwen toch maar steeds dezelfde thema’s, met steeds dezelfde praatjes en steeds dezelfde taboes. Er is geen andere sector die zoveel praat over het doorbreken van taboes, maar tegelijk zoveel eigen taboes hanteert. Bijkomende bonus: artificiële intelligentie kan juniors en freelancers niet seksueel lastigvallen. Waar wachten we op?)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.