Verkiezingscadeaus, Bongobons die we zelf betalen

(Wet)straatvechten

Marrekesh Michel en comical Crombez ruziën over wie de electorale cadeautjes van hogere pensioenen en hogere lonen aan de kiezer mag geven. Crombez die stilaan niet meer weet van welk hout pijlen te maken plagieerde dan maar de begroting van Michel I en kopieerde met de verlaging van BTW op elektriciteit, een populistisch ideetje uit het verleden. Zijn geel hesje-plan moet betaald worden door hogere belastingen voor bedrijven en door voetbalploegen die voorts correcte sociale zekerheid en bedrijfsvoorheffing moeten betalen. Na zijn nieuwjaarsduik in Oostende bevroren zijn socialistische hersencellen en recupereerde hij een idee die Filip De Winter begin deze eeuw al lanceerde, namelijk Europese migratie verminderen door opvang in eigen regio. Het idee dat toen uitgespuwd werd door links wordt nu opgelikt en als humanistische linkse champagne geserveerd.

Omdat men geen ruzie meer kan maken met N-VA ministers besloten Peeters en De Croo dan maar om onderling een robbetje te vechten. De tsjeven willen de diefstal van spaarcenten van kruisvaarders van de vorige eeuw rechtzetten om via de beursgang van Belfius de Arco-coöperanten terug te betalen. Vanuit zijn buitenverblijf in Antwerpen snoof Peeters zijn poederbrief op en luchtspiegelde een Belfius beursgang. In april net voor de verkiezingen, lalde hij. Doorzichtiger dan Puurse lucht, die campagnetruuk. Peeters baseerde zich voor die uitspraak op een arrest van het Europees Hof dat de Europese Commissie verplichte om het verbod op een vergoeding voor Arco-coöperanten degelijk te motiveren, wat uiteraard niet inhoudt dat je mag uitbetalen. Het afscheidsgeschenk richting Europa werd Peeters door De Croo junior niet gegund, geen solden buiten de sperperiode, klonk het vanuit de Melsenstraat. Gelukkig voor CD&V zweeft Peeters naar Europa voor een onverdiend politiek pensioen en kan hij in Puurs blijven wonen.

Exit Europa

Ook MR-vicepremier Didier Reynders en rekenwonder Philippe Muyters azen op Europese exit in stijl. Didier wil gaan rusten als secretaris-generaal van de Raad van Europa, niet te verwarren met de Europese Raad, waar staatsleiders van de Europese Unie gaan binchdrinken met jolige Juncker. Grote smurf Reynders moet straks samen met cultuurmarxisten waken over de rechten van de mens. Succes met uw linkse hangmat Didier.

Muyters wil dan weer doping gaan bestrijden als voorzitter van het Wereld Antidoping Agentschap (WADA). Het examen bevat er geen proef hoofdrekenen en gezeik is Muyters sterkste vak; hij maakt een goede kans.

Politieke wintermercado

Niet alleen in het voetbal is het wintermercado, ook in de politiek is de transferperiode aangebroken. Het Vlaams Belang showde reeds haar nieuwe huurspeler. Schildknaap Dries Van Doordrammenhove trekt als hypocriete onafhankelijke de lijst van Vlaams Belang. Vlaams Belang en Van Doordrammenhove zijn friends with benefits, ze hebben seks met elkaar als het hen beiden uitkomt maar verder hebben ze geen wederzijdse verplichtingen.

Kathleen Cools die tijdens rechtse interviews meer onderbreekt dan vragen stelt, werd door de schildknaap wel in haar ondergoed gezet. Ook deVRT is niet perfect en mag fouten maken, maar na een fout zijn excuses op hun plaats, en al zeker van een bedrijf die aan de tepel van de subsidieborst hangt. Dries is zonder twijfel een politiek talent met een sterke Trumpiaanse uitstraling, maar net zoals een jonge Van Quickeborne zwoer hij om nooit deel te nemen aan verkiezingen om zich nu te laven aan de particratische vetpotten. Als de eurobiljetten wenken smelt het idealisme zienderogen.

Jean Marie Dedecker valt dan weer in de armen van zijn Brutus, Bart De Wever. In 2014 zette beide een opmerkelijke ruilhandel op. Dedecker ruilde zijn ideologie en programma voor de klantenkaart van de frituur van Bart De Wever. We kennen allemaal het gevolg. De lijn van De Wever smolt en de stemmen voor N-VA zwollen, terwijl het omgekeerd gold voor de pitbull van Middelkerke en zijn Liberale Directe Democraten. Na vier jaar door de woestijn dwalen is Dedecker na zijn kiestsunami in Middelkerke terug gegeerd op de politieke transfermarkt.

Insiders fluisteren dat indien Bourgeois naar Europa trekt, Dedecker de lijst van het Vlaams Parlement zal trekken. Als onafhankelijke, want de vorige keer werd een lidkaart van N-VA met een hakmes verwijderd. De Wever doet het wel vaker, iemand de politieke dood verwensen om later met hem champagne te lurken op het schoon verdiep. Di Rupo bestelde alvast een tafel in ’t Fornuis.

Sinterklaas met uw geld.

Tot 26 mei is het constant Sinterklaas, Kerstmis en Pasen tegelijk. Politici en politieke partijen vechten om verkiezingscadeaus uit te delen: meer loon, hogere uitkeringen, minder belastingen enz. Bongobons die we zelf betalen. Eind vorige eeuw werden electorale giften aan banden gelegd. Aanstekers, flessenopeners, balpennen en andere prullaria mochten niet meer uitgedeeld worden tijdens campagnes. Giften en zelfs beloften van giften werden verboden. Guy D’haseleer kreeg daarvoor in 2012 een klacht aan zijn been omdat hij pinten beloofde na de verkiezingen. Maar onrealistische budgettaire sciencefiction mag nog steeds. Giften op kosten van de belastingbetaler mag nog. Cadeaus beloven die de kiezer zelf moet betalen mag nog. Tussen nu en 26 mei kopen politici úw stem met úw geld. Om het voeren van hun campagnes krijgen ze bovendien nog geld uit onze portemonnee. We mogen gelukkig zelf kiezen welk cadeau er met ons geld gekocht wordt, intussen kunnen we brossen en met een geel hesje viool spelen voor onze kerk.