Vlaams-Nationaal Zangfeest: uniek ter wereld
Het Vlaams-Nationaal Zangfeest is een uniek gebeuren in de wereld. Cultuur en politiek worden er door samenzang met elkaar verweven tot een streven naar Vlaamse autonomie.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnement‘Ja voor Vlaanderen’, het motto van het 77ste Vlaams-Nationaal Zangfeest, is ‘niet bijzonder origineel’, geeft Erik Stoffelen, voorzitter van het Algemeen Nederlands Zangverbond (ANZ), grif toe. Eerder al werd het gebruikt door de Vlaamse Volksbeweging (VVB). Maar de boodschap is er niet minder duidelijk om. We bevinden ons in een belangrijk verkiezingsjaar en het ANZ wil de Vlaamsgezinde politici een hart onder de riem steken. Zo van: nestel je niet in het Belgische status-quo, geef je niet tevreden met de zesde staatshervorming. Stoffelen houdt tijdens het Zangfeest de plechtige toespraak, maar laat natuurlijk nog niet in zijn kaarten kijken.
2014 is ook in een ander opzicht een jaar dat kan tellen. Het is het jaar waarin Catalanen en Schotten telkens in een eigen referendum kunnen beslissen of ze voor staatkundige onafhankelijkheid gaan. De Vlaamse Beweging is solidair met andere volken. Op het Zangfeest zal er daarom ook een Schotse delegatie zijn. Een Catalaanse jammer genoeg niet wegens het prijskaartje dat daaraan vasthing.
Cultuur
Als culturele vereniging doet het ANZ nog meer dan ‘enkel’ het Zangfeest organiseren. Een wezenlijke activiteit bestaat erin het muzikale erfgoed in de vorm van partituren te digitaliseren. Niet zo lang geleden is De Groene Vlag, het strijdlied van de Daensisten, gedigitaliseerd. Tijdens het Zangfeest wordt hieraan in woord en beeld aandacht aan besteed. Het ANZ is ook een belangrijke speler binnen de Vlaamse Beweging. Er bestaat een intensieve samenwerking met de VVB en ook met de Marnixring en de Vlaamse Vredesvereniging VOS. Maar Stoffelen benadrukt dat het ANZ open staat voor samenwerking met alle Vlaamsgezinden van links tot rechts. Bindend element is het streven naar autonomie.
Ironie
Paul Cordy is de regisseur van het Zangfeest. De historicus is ook auteur van het boek Wij zingen Vlaanderen vrij. Het verhaal achter 75 jaar Vlaams Nationaal Zangfeest (ANZ/Davidsfonds). De voorbereidingen voor het Zangfeest nemen een heel jaar in beslag. 300 medewerkers spannen zich in voor het goede verloop van een feest waarop een paar duizend mensen afkomen (maar er zijn nog tickets te koop). Het programma is gevarieerd, gaat van strijdliederen tot kleinkunst, gaat van liederen uit 1865 tot heden. Er treden dansgroepen op, jeugdmuziekkapellen en ook, zoals Cordy niet zonder ironie opmerkt, vendelzwaaiers ‘om onze tegenstanders de kans te geven kritiek te spuien’. De Vaganten besteden bijzondere aandacht aan kleinkunstenaar Miel Cools die vorig jaar overleed. De kinderen worden ook bij het gebeuren betrokken. Er is een nieuwe tekstschrijver (voor de bindteksten), namelijk Gust Peeters, de winnaar van de poëziewedstrijd van Cobra.be.
Het Vlaams-Nationaal Zangfeest is uniek in de wereld. De enige andere plaats op aarde waar iets gelijkaardigs bestaat, vormen de Baltische staten. Cordy wijst erop dat ook daar tijdens het interbellum een liedbeweging ontstond, die dan later onder de Sovjetheerschappij als ‘folklore’ werd gerecupereerd. Het verschil is dat die landen na de val van de Sovjetunie onafhankelijk werden, terwijl het Vlaams-Nationaal Zangfeest nog altijd de stem laat weergalmen van een natie in opbouw.
Wanneer? Zondag 16 maart, 14u30
Waar? Lotto Arena Antwerpen
@dirkrochtus1 (twitter)
Personen |
---|
Dirk Rochtus (1961) is hoofddocent internationale politiek en Duitse geschiedenis aan de KU Leuven/Campus Antwerpen. Hij is voorzitter van het Archief en Documentatiecentrum voor het Vlaams-nationalisme (ADVN). Zijn onderzoek gaat vooral over Duitsland, Turkije, en vraagstukken van nationalisme.
Vandaag is het precies een kwarteeuw geleden dat Merkel in een historisch opiniestuk afrekende met Helmut Kohl en zo de macht binnen de CDU greep.
Amerikakenners Roan Asselman en David Neyskens bespreken de actualiteit aan de overkant van de oceaan.