Wat te onthouden van 2021?
vrouwenvoetbal
foto © pixabay.com
C. De Ketelaere, de man die bijna iedere wedstrijd het verschil moest maken. Bij een gewone wedstrijd, kwam Club Brugge in de problemen.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementPloeg van 2021
Union, kampioen in tweede klasse en in de hoogste klasse de winterstop in met zeven punten voorsprong
Speler van 2021
Charles De Ketelaere, de man die bij de landskampioen dit jaar bijna iedere wedstrijd het verschil moest maken. Als hij slechts een gewone wedstrijd speelde, kwam Club Brugge in de problemen. Over de twee seizoenhelften verdient hij de Gouden Schoen. In de eerste jaarhelft was Paul Onuachu onhoudbaar voor doel en na de zomer waren Dante Vanzeir en Sergio Gomez de opmerkelijkste namen.
België
Bij de start van de competitie had ik slechts één titelkandidaat: Club Brugge. Blauw-zwart had de sterkste kern van het land en haalde een stoet versterkingen binnen. Alleen Jack Hendry mag zich een half jaar later echter een basisspeler noemen. De Schot krijgt weliswaar de gaten in de defensie ook niet gedicht.
Club pakte in de eerste seizoenshelft dubbel zoveel goals als vorig jaar en is te veel afhankelijk van de grillige Noa Lang en Charles De Ketelaere. Zelfs Philippe Clement, drie keer op rij als trainer kampioen, krijgt plots bakken vol kritiek.
Titelkandidaten
Club is intussen voor mij maar slechts één van de titelkandidaten. Het kan (bijna) iedereen worden: Antwerp als het zijn emoties leert beheersen, het wisselvallige Anderlecht dat het jaar sterk eindigde, AA Gent dat uit de doden opstond en uiteraard Union.
Ja, de Brusselaars moeten met zeven punten voorsprong tot de kanshebbers gerekend worden. Helaas, het puntenaantal wordt over een paar maanden gehalveerd en het zou een regelrechte schande zijn als de ploeg van Felice Mazzu in de play-offs zonder benzine valt en naast de oppergaai zou grijpen vanwege die halvering. Vooral ook omdat de ploeg van het Dudenpark de voorbije maanden het leukste voetbal van het land bracht.
Het is nog nooit gebeurd dat een pas gepromoveerde club rond nieuwjaar aan de leiding stond in het Belgische voetbal. Een Leicester City-sprookje behoort tot de mogelijkheden. Ook al is niet alles rond de geel-blauwe club rozengeur en maneschijn. De naam van Mazzu dook ook al op in Propere Handen en de club is eigendom van een goktycoon: Tony Bloom van Starlizard. Zijn vennoot Alex Muzio is het genie, gebaseerd op spelersdata, achter de opmars van Union. De club kreeg dit weekeinde zelfs ruime aandacht in The New York Times.
Pais en vree
De spelers krijgen nu even rust, maar tijdens de winterstop zal er nog flink gebakkeleid worden. Het is nooit pais en vree in het Belgische voetbal. Het is nog wachten op de uitspraak over de uitgestelde partij tussen Standard en Beerschot (op bevel van de Luikse burgemeester) en nu is er ook een rel tussen KV Kortrijk en Antwerp.
Die laatste wedstrijd werd uitgesteld omdat de Great Old negen besmette spelers in zijn rangen telde. Op het eerste gezicht een logische beslissing. De gezondheid van de spelers gaat voor alles, ook die van de KVK-spelers die tegen een ‘ziek’ Antwerp moesten aantreden. Helaas, er is geen reglement om dit op te baseren en – al of niet toevallig – kreeg de grote club haar zin.
Zoeken naar leiderschap
Het is zoeken naar leiderschap in de Pro League. Voorzitter Peter Croonen is opgestapt en CEO Pierre François is aan zijn laatste maanden bezig. Het moet mogelijk zijn iemand te vinden in het voetbal die niet echt clubgebonden is. Hij moet immers meer macht krijgen dan zijn voorgangers.
Ideaal is een soort commissioner, zoals in de Amerikaanse profsporten, met grote bevoegdheden die beslissingen neemt in het algemene belang en daar aan het einde van het seizoen door alle clubs op afgerekend wordt. En het meervoudig stemrecht voor de topclubs moet absoluut worden afgeschaft.
Ons voetbal kan het zich in ieder geval niet permitteren dat de nieuwe sterke man straks in opspraak geraakt. De komende maanden mogen we immers onthullingen verwachten in de dossiers van makelaars als Mogi Bayat, Christophe Henrotay en nog een aantal andere verdachte sujetten.
Financiële schade beperken
De nieuwe baas van het profvoetbal moet proberen om de financiële schade voor het voetbal te beperken. Hij moet met de overheid onderhandelen over de fiscale voordelen voor de sector. Nee, die moeten niet afgeschaft worden, wat mij betreft, maar mogen alleen besteed worden aan infrastructuur en jeugdopleiding. De overheid subsidieert ook muziek- en toneelscholen, maar er mag geen belastinggeld naar makelaars gaan.
De ‘commissioner’ van het profvoetbal moet ook werk maken van het hooliganisme en het racisme in ons voetbal. Op dat vlak mag er ook leiderschap van de voetbalbond verwacht worden. Want naast de ellende op onze velden loopt er in Engeland een onderzoek naar de baas van de Belgische arbitrage vanwege racisme.
De voetbalbond kan niet op de uitspraak vooruitlopen, maar David Elleray werd zeven jaar geleden al eens op de vingers getikt en valt na ‘de bruine apen’ van Club Brugge-Anderlecht niet te handhaven aan het hoofd van het nationale scheidsrechtercorps. Dan laten we nog buiten beschouwing dat deze overbetaalde Brit, die de baantjes in allerlei landen cumuleert met een functie bij de International Board, onze scheidsrechters helemaal niet beter heeft gemaakt.
Categorieën |
---|
François Colin (1948) was achtereenvolgens rubriekleider voetbal en chef-sport van Het Nieuwsblad en senior writer van De Standaard. Na zijn pensioen in 2014 was hij tot 2021 columnist van SportVoetbalmagazine. Hij bracht verslag uit van twee Olympische Spelen, tien EK's en negen WK's voetbal en was aanwezig bij ruim driehonderd interlands van de Rode Duivels. Hij is auteur of co-auteur van een vijftiental boeken over de mooiste sport op aarde.
Wie zijn de favorieten voor dit EK? En welk land zorgt voor de verrassing?
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.