Voor Vooruitgang van Onze Mensen
België Bananenrepubliek
Didier Reynders maakt zich op voor een volgende informatieronde
foto © Reporters / Ranieri
De nieuw ingezworen parlementsleden laten weinig aan de verbeelding over op vlak van navelstaarderij. Ego’s staan in de weg van oplossingen
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementNotte en Reyntje melden vanop de Titanic Belgica dat er geen man overboord is. Alle politici kunnen nu samen verzuipen terwijl het orkest de Brabançonne speelt. Filip van België had gehoopt dat twee mislukte politici tot een oplossing zouden komen die zijn lappendeken kon redden. Maar de Waalse miseriemagneet torpedeerde hun idiotismen door ze bekend te maken. Fluppe I overweegt nu om mirakelman Alexander D’hooghe in te schakelen. Nadat Alexander de Grote de Oosterweelverbinding en Uplace ontmijnde ziet de koning hem als dé mineur van België. Zijn superheldenkostuum wordt ontworpen door Bikkembergs, naar verluidt een kruising tussen Batman en Wonder Woman. Het uniëren van politiek water en vuur zonder dat water verdampt of vuur dooft is een utopie. Het lukt enkel als je er voor kan zorgen dat elke partij de mogelijkheid heeft om bij zijn achterban de overwinning op te eisen zonder zijn wonden te moeten showen.
Magna Carta Flandria
In zaal 1302 van het Vlaams Parlement werkt de Guldensporencoalitie aan een Magna Carta Flandria. De ridders van de weversgilde en de vakbond van schildknapen verzetten zich tegen sluierende muzelmannen, franskiljonse hangschavuiten en groene talibanstrijders die het op de Vlaamse schatkist gemunt hebben. Het handvest: ‘Voor Vooruitgang van Onze Mensen’, moet de poco-gilden van paters en smurfen overtuigen om de gevangenis van hun denken te verlaten en de linkse schutskringverzekering op te zeggen. Pater De Crem verlaat het klooster omdat hij de verzekering wil opzeggen maar geen gehoor vindt in de congregatie van Hypocritijners. Bij de smurfen bijten de Vlaams-Nationalistische verruimers van weleer op hun lip. Blauwvoeten Van Quickenborne, Somers en Tommelein krijgen een muilkorf om de liberale waarden van vrijheid en gelijkwaardigheid van mensen te vrijwaren. Zoek de zeven tegenstrijdigheden. De kuisheidsgordel van grote smurfin Rutten is de hybris-TGV richting kiesdrempel.
Traite de Mons
Aan de andere kant van de taalgrens werken de roversbendes van miseriemagneet Paul en groene paus Nollet aan een ‘Traite de Mons ‘. Het is een vierledige bundel: de sinterklaasnota, de klimaatnota, de belastingnota en de factuur voor Vlaanderen. Nadat CDH en PTB de handdoek in de ring gooiden wil het groen-rode blok geen rechtse inmenging in de beleidsvisie. Het wordt hoogstwaarschijnlijk een minderheidsregering, naar het model van de non-regering Michel II. Of ze op stemmen kunnen rekenen van de recalcitrante communisten van Hedebauw valt te betwijfelen, maar gelukkig kunnen de paters van Prévot wel omgaan met enige hypocrisie. Intussen zakt de obese Waalse overheid verder weg in zijn zetel van inertie, en tuimelt de Waalse economie naar de middeleeuwen. De Waalse schuld zal wel vanzelf verdwijnen, kraaien de hanen, terwijl ze aan een Cubaanse sigaar lurken en dure champagne achterover slaan.
Ik zweer de groente na te leven
De mobiscore van de Kamer van Volksvertegenwoordigers bedraagt 0,1/10. Niet dat er geen bushaltes in de buurt zijn, maar door betogingen, files, wegenwerken en instortende tunnels sta je stil aan de Leuvenseweg. Met wat geluk blaast je wagen maar twee uur co2 en fijn stof uit vooraleer je Brussel uit bent. Gelukkig geraakten alle 150 parlementsleden ter plaatse om hun getrouwheid aan de Grondwet te zweren, hoewel velen beter zouden zweren om ze na te lezen. De tweetalige Belgen van ECOLO zweerden ook in gebrekkig Nederlands, een ervan kwam niet verder dan: ‘ik zweer de groente na te leven’. Schildknaap Vanlange-tenen wilde gesteund door zijn liebaards de Kamer annexeren. De Brusselse metten werden door DeWa(e)al uit Tongeren met één rake klap gepareerd.
DVL wordt door de Franstaligen uitgespuwd omdat hij in verdenking wordt gesteld van met zijn studentenvereniging schuine moppen te tappen en historische gebeurtenissen te ontkennen. Gelukkig waren er geen journalisten aanwezig toen ik op de cantussen half naakt en bezopen onder de tafel terecht kwam, terwijl ik vurig bestreed dat de maanlanding ooit had plaatsgevonden. Mijn zattevrouwspraat was toen ook niet voor publicatie vatbaar en de schunnige briefjes die ik met een kater ronddeelde in de klas evenmin. Tegenwoordig heeft de toog plaatsgemaakt voor een chatroom en geldt de regel verbe volent, scripta manent. Voor vele Walen is de inverdenkingstelling al een bewijs van schuld. Nochtans toen groene profeet Bernard Wesphael in verdenking werd gesteld voor de moord op zijn vriendin, riepen ze in koor: ‘in dubio pro reo’.
Meer democratie, minder ego’s
De minderheid is de nieuwe meerderheid geworden. Vooralsnog geen ruimte voor een consociationalistische benadering waarbij tegenpolen elkaar het licht van de zon gunnen en consensus de norm wordt. De verkiezingsuitslag blijft het excuus voor een ideologische egelstelling van gelijkgezinden. Het respect voor de kiezer mag, maar dan wel vanuit een democratisch oogpunt. Ook het vormen van een meerderheid en het opzijzetten van diens standpunten getuigt van respect voor de democratie. Exclusieven stellen tegen partijen of personen is ondemocratisch, maar bewust onhaalbare of onaanvaardbare voorstellen op tafel leggen is dat evenzeer. Het wordt tijd om de loopgraven te verlaten, ego’s op te bergen en te onderhandelen voor realistische democratische meerderheden.
Categorieën |
---|
Tags |
---|
België is een bananenrepubliek die mij steeds vaker ergert en boos maakt. Lang was ik een stilzwijgend politiek observator, maar nu grijp ik naar de pen. Vrijgevochten schrijfster van opiniestukken met scherpe satirische inslag.
De realiteit van succes verdraagt geen pamperbeleid. Genieën zijn vaak niet de meest aangename mensen.
Jack London was een veelschrijver én avonturier. Zijn omzwervingen overtuigden hem van de noodzaak van een socialistische samenleving, een idee dat hij verwerkte in zijn boeken.