JavaScript is required for this website to work.
Binnenland

‘Vrij wapenbezit’: een revolutionaire zomerballon van Jong-VLD

ColumnJohan Sanctorum9/8/2017Leestijd 4 minuten

foto ©

‘Vrij wapenbezit voor iedereen’: het is komkommertijd, maar toch, de jeugdafdeling van de partij-van-de-burger gaat even door het lint.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Vincent Van Quickenborne was zijn dementerende papa even kwijt. Tweet-tweet. De papa duikt na twee dagen gezond en wel terug op. Weer tweet-tweet. Dank u aan de veiligheidsdiensten en aan alle Belgen. Vincent Van Quickenborne vindt spreken over dementie ‘bevrijdend’, tweet-tweet, hallelujah, applaus op alle banken. Schitterende mens, die burgemeester van Kortrijk. Iemand moet natuurlijk ook wel eens zeggen dat we weerom diep in de komkommertijd zijn beland en dat de nog in het land aanwezige politici deze luwte graag benutten om snel wat media-aandacht te creëren. Liefst via een human-interest verhaal.

Dat Vincent Van Quickenborne (Open Vld), behalve burgemeester van Kortrijk ook nog federaal Kamerlid is, mag ook geweten worden. En dat de nu door de regering-Michel genomen beslissing om 50-plussers die werkloos worden pensioensgewijs naar de bedelstaf te verwijzen — ook als ze heel hun leven hebben afgedragen — eigenlijk uit zijn koker komt… Tja, dat is natuurlijk weer een andere kant van Vincent en daar zie ik minder tweets over passeren. Ten onrechte, ere wie ere toekomt.

Het grootste komkommerfestijn ontrolde zich evenwel bij de Jong-VLD, die naar aanleiding van haar Zomercongres, ook wel Vrijheidscongres genoemd, tal van revolutionaire ballonnen opliet. Zoals daar zijn: afschaffing van de kinderbijslag en een wet die vrij wapenbezit toelaat. Het garandeerde media-aandacht en veel Facebookposts, wat allicht ook de bedoeling was. Vooral dat idee ‘iedereen zijn geweer in de aanslag’ trok de aandacht: een partij van de burger die afkomt met een Tea Party-achtig voorstel dat in een Wild West-sfeer baadt en dat zelfs het Vlaams Blok/Belang nooit durfde te lanceren.

Het voorstel haalde het niet, maar als prikactie van de rechterflank kan het wel tellen. Bovendien, als het regent bij de jongeren, druppelt het bij de ouden. Dikwijls is een opgelaten ballon bij de jeugdafdeling de testfase voor een algemener partijstandpunt, afgetoetst natuurlijk aan de vox populi. Elke burger een vuurwapen dus. Dat vraagt om wat statistieken.

Het Vrije Westen

De Verenigde Staten, hét Mekka van de wapenhandel waarop de Jong-VLD’ers zich allicht inspireren, zijn goed voor 4,4% van de totale wereldbevolking, maar 42% van alle wapens wereldwijd zijn daar in privébezit. Men schat het aantal wapens op honderd Amerikanen in de buurt van de 95, dus vrijwel iedereen loopt met schiettuig rond.

Niet iedereen is daar gelukkig mee, maar een sterke wapenlobby, met een rechtstreekse lijn naar de top van de Republikeinse Partij, zorgt ervoor dat Amerikanen vrijheid blijven gelijk stellen aan een wie-aan-mijn-eigendom-raakt-schiet-ik-overhoop-mentaliteit. Eigendom en veiligheid, eenieders privé-zaak.

Mede dankzij de periodieke massaslachtingen, vaak op scholen en universitaire campussen, en helemaal niet te linken aan het terrorisme, zijn in de afgelopen vijftig jaar meer Amerikanen door gewapend geweld om het leven gekomen dan er in totaal zijn gedood in alle grote oorlogen waar de VS bij betrokken waren. Zo’n twee miljoen mensen dus. Ook het bloedbad op de Sandy Hook-school in Oregon (2012) kon de geesten niet doen keren, hooguit werden er wat kaarsjes gebrand. De VS is daarmee het enige land ter wereld geworden waar geen oorlog heerst op eigen bodem, en waar er meer burgers sterven door kogels dan in verkeersongevallen. Burgers die vooral op elkaar schieten, heet dat in feite geen burgeroorlog?

Jamaar, zult u zeggen, wat als een terrorist met een mes op me afkomt, en ik in een toestand van wettige zelfverdediging verkeer? Dan wil je zo iemand toch uitschakelen? Welja, dat kan met pepperspray, of beter nog: volg een cursus gevechtskunsten, het is nog goed voor je conditie en BMI ook. De twee militairen die in 2015 op de Thalys zo’n nitwit, nota bene voorzien van een kalashnikov, uitschakelden, waren ongewapend maar dus wel getraind.

Of waarom een opvoeding tot weerbaarheid misschien nuttiger is dan iedereen een pistool in de handen duwen. Voor de rest is de kans nog altijd gering dat er zo’n gek met een mes voor u opduikt, en alleszins veel kleiner dan dat u in een verkeersongeval om het leven komt.

Partij van de burger?

Opmerkelijk is anderzijds, dat het voorstel van een partij komt, die zich graag het etiket ‘Partij van de Burger’ opkleeft. Burgerschap was nota bene zelfs een kernbegrip in dat Zomercongres. Maar hoe ziet een civil society eruit waar iedereen zijn eigen koninkrijk bewaakt? De maatschappij als schietkraam is gewoon geen maatschappij maar een jungle, de VLD-spruiten beseffen niet welke doos van Pandora ze daarbij openen.

Laten we dan maar even doordenken. Als de liberalen iedereen een wapen willen geven, dat ze dan gewoon de staat en de openbare huishouding afschaffen, en ook de belastingen, en uiteraard de pensioenen (die toch niks meer voorstellen), maar ook de publieke infrastructuur, de sociale zorg (voor dementerenden bijvoorbeeld, Vincent), geen politici die we hoeven te betalen, en geen politie of leger dat handen vol geld kost.

Anders gezegd: de oorlog-van-allen-tegen-allen is een optie als een ander, maar heeft niks meer met burgerschap te maken. Het is een aspect van een hysterische, op hol geslagen samenleving die geen samen-leving meer is. Burgerschap veronderstelt het inleveren van oorlogstuig en het delegeren van geweld naar een ordemacht, of hoe we dat ook moeten noemen. Er valt misschien wel iets te zeggen voor het Zwitserse systeem: een veralgemeende, permanente dienstplicht waarbij burgers hun wapen naar huis meenemen, en daarmee ook kunnen omgaan. Professionals die weten hoe en wanneer je een wapen gebruikt. Daar zijn goede en slechte voorbeelden van. De militair die in juni van dit jaar in het Centraal Station een man uitschakelde die op het punt stond een spijkerbom te laten ontploffen, deed alleszins wat hij moest doen.

Maar veralgemeende wapendracht voor elke nitwit is veralgemeende onveiligheid: het gevaar is overal, en je moet op alles voorbereid zijn. Dat is niet zo, maar het wordt een self fulfilling prophecy: het risico dat een gek door het lint gaat en twintig mensen doodt, wordt vele malen groter. De vijand is overal, zelfs peuters halen, al dan niet per ongeluk, de trekker over en zenden pa en ma naar de eeuwige jachtvelden, echt, ook dat gebeurt aan de overzijde van de oceaan.

Daarmee komen we in terreurfase 35, de maximumleeftijd van een VLD-jongere. Het vuurwapen als katalysator van de angst. Neen bedankt, zo wil ik niet leven. Geen zin om ogen op mijn rug te hebben en te wachten tot een labiele medemens of, godbetert, mijn jongste spruit de trekker overhaalt, in de hoop dat ik toch iets sneller ben.

De prijs voor het domste politiek idee van dit decennium. Het was leuk, maar het is genoeg geweest, laat de liberale jeugd nu maar snel op vakantie vertrekken. Ze zijn eraan toe.

 

 

 

 

Johan Sanctorum (°1954) studeerde filosofie en kunstgeschiedenis aan de VUB. Achtereenvolgens docent filosofie, tijdschriftuitgever, theaterdramaturg, communicatieconsultant en auteur/columnist ontpopte hij zich tot een van de scherpste pennen in Vlaanderen en veel gevraagd lezinggever. Cultuur, politiek en media zijn de uitverkoren domeinen. Sanctorum schuwt de controverse niet. Humor, ironie en sarcasme zijn nooit ver weg.

Commentaren en reacties