Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgedaan…

Het demonstratierecht werd in Nederland welhaast heilig verklaard nadat bezorgde Friezen in november 2017 een bus met antizwartepiet-betogers hadden tegengehouden op een snelweg. Dit ondanks aanwijzingen dat de betogers mogelijk betrokken waren bij het plegen van een aanslag tijdens de intocht van de Sint. Als dat zo was, dan heeft de snelwegblokkade die juist voorkomen en blijft het vooralsnog een raadsel waarom politie en OM niets met deze aanwijzingen hebben gedaan.

Het Openbaar Ministerie (OM) trok wel alle registers open om de snelwegblokkeerders te vervolgen, eiste werkstraffen tot 240 uur en zette zelfs een filmpje online waarin de ernst van de zaak breed werd uitgemeten. Een formidabele inzet voor wie weet dat er vanwege capaciteitsproblemen bij politie en OM in Nederland veel zaken niet worden vervolgd en er al bij de aangifte druk wordt uitgeoefend om een eventuele zaak niet door te zetten. Politiek lastige zaken, zoals het verbod op gezichtsbedekkende bekleding, probeert de politie te vermijden; liever bezoekt men iftarmaaltijden tijdens de ramadan. Intussen schiet de werving van agenten ook niet echt op.

Agenten vervolgd

Op papier daalt de misdaad in Nederland al jaren, terwijl de formatie van politie en justitie steeds verder uitdijt. De bureaucratie is onvoorstelbaar en neemt nog steeds toe, vooral onder druk van linkse partijen die politie en OM zien als repressieve organisaties voor hun achterban en daarom willen dat deze hun acties zoveel mogelijk documenteren. Dit terwijl de sleutelposities bij politie en justitie allang merendeels worden bevolkt door hun ‘eigen’ mensen. Onlangs was er weer een duidelijke poging de politie weg te zetten als institutioneel racistisch en discriminerend, zonder dat de leiding in actie kwam of de politiek steun betuigde. Integendeel, agenten worden vervolgd als ze optreden. Affaires zijn er soms ook letterlijk in de top van het OM. Vorige week werd bekend dat een medewerkster van het OM al een maand vastzit in Duitsland voor een groot drugstransport.

In  mei werd bekend dat het OM strafbare feiten verdoezelde door ernstige delicten gepleegd door asielzoekers in overzichten te scharen onder het kopje ‘overig’. Het kostte staatssecretaris Harbers de kop. De zoveelste VVD-er die sneuvelde op het Ministerie van Justitie en Veiligheid in de afgelopen paar jaar. Het aantal delicten gepleegd door asielzoekers neemt wel toe. Waar aanvankelijk voor 2018 een cijfer werd gepresenteerd van 2610 strafbare feiten blijken dat er nu 3702 te zijn geweest. Deze correctie is volgens het OM louter statistisch van aard; de zaken zijn nooit uit beeld geweest maar werden nu handmatig geteld en eerder automatisch.

Demonstratierecht

Gegeven de gebeurtenissen in 2017 mocht in 2018 de actiegroep Kick Out Zwarte Piet (KOZP) in alle plaatsen waar het daarom had gevraagd, op een prominente plaats staan langs de route van de Sinterklaasintochten. Na het zien van genoemd filmpje zou je verwachten dat politie en OM zich ook zouden inspannen om het demonstratierecht voor andere (obscure) groepen op elke gewenste plek te garanderen. Te meer daar de rechter oordeelde in het vonnis tegen de blokkeerfriezen: ‘Eigenrichting door (groepen van) individuele burgers kan niet worden getolereerd, omdat dit ernstige afbreuk doet aan de democratische rechtsstaat.’ De werkelijkheid is anders.

Een demonstratie van de Nederlandse tak van Pegida in Rotterdam werd afgeblazen, omdat honderden boze moslims het plein waar zij met toestemming van de burgemeester wilden demonstreren, bezet hielden. De politie stelde de veiligheid niet te kunnen garanderen. In Den Haag en Utrecht kregen Pegida en Identitair Verzet geen toestemming voor het houden van demonstraties bij een moskee, noch voor het houden aldaar van een barbecue tijdens de ramadan. In Utrecht kon later wel worden gedemonstreerd, maar werd de demonstratie voortijdig afgebroken nadat allochtone jongeren met stenen gooiden. De politie meldde de veiligheid niet te kunnen garanderen.

In juni jongstleden was het raak in Eindhoven, waar Pegida wilde demonstreren bij een moskee, hetgeen hen onmogelijk werd gemaakt door grote aantallen (volgens de media) ‘buurtbewoners’. De politie kon de veiligheid niet garanderen. Verdere acties van Pegida werden door de burgemeester verboden en hun voorlieden werden tijdens een wandeling in Eindhoven door de politie opgepakt. In dit interview met Pegida-voorman Edwin Wagensveld belicht deze de zaak van zijn kant.

Zwaarwegende argumenten

Het recht op demonstratie is in Nederland geen absoluut recht. Je moet toestemming krijgen van het gemeentebestuur, maar die kan alleen met zwaarwegende argumenten weigeren. Het OM heeft zichzelf in de problemen gebracht door KOZP wel een absoluut recht te gunnen. Andere groepen willen dit nu ook. Dit leidt tot merkwaardige situaties.

Zo is er elke zondag op de Dam in Amsterdam een pro-Palestijnse manifestatie, waar terreurbewegingen als Hamas worden verheerlijkt en oproepen worden gedaan tot vernietiging van de staat Israël. Een oudere man die hier wekelijks protest tegen aantekent, is door het linkse gemeentebestuur betiteld als lastig en werd om die reden door de politie opgepakt. Hij mag niet langer demonstreren op de Dam. Er werden echter geen mensen gearresteerd toen in Rotterdam dit jaar pro-Israël demonstranten fysiek werden aangevallen door moslimjongeren en door de politie moesten worden ontzet. Ook de Antifa die tijdens een ‘antiracisme’-demonstratie in Amsterdam Shashi Roopram van UP! Network molesteerden gaan vrijuit.

Wel eisten de linkse partijen onlangs in de Tweede Kamer maatregelen tegen ‘agressieve’ anti-abortusactivisten die bij klinieken vrouwen zouden lastig vallen die (mogelijk) een abortus willen ondergaan. De aanklacht over agressie bleek niet op feiten gebaseerd. Het doel is echter bereikt: de wakes bij abortusklinieken zijn opgeschort.

Extinction Rebellion

Tegelijkertijd is het geen probleem als het verkeer op diverse plaatsen in Amsterdam wordt platgelegd door klimaatactivisten van Extinction Rebellion. Integendeel, voor deze zelfde groep werd een paar dagen later zelfs plek ingeruimd op Koningsdag, waar zij prominent tussen alle folkloristische spelletjes in beeld kwamen toen ze in Amersfoort de gracht in doken. Aan die actie was helemaal niets spontaan.

Het plaatsen van een spandoek en een opblaaspop, die de profeet Mohammed moest voorstellen die seks heeft met een kind, langs de openbare weg bij een moskee in Den Haag leidde tot dagenlang ophef in de media. Iedereen die deugt sprak zijn afschuw erover uit. Het beschadigen van eigendommen van Civitas Christiana stuit op volslagen stilzwijgen. Deze organisatie van conservatieve christenen wordt voortdurend aangevallen door linkse activisten, die niet bepaald zachtzinnig te werk gaan en voortdurend de wet overtreden. Tal van organisaties kunnen hierover meepraten, al is de media-aandacht voor hun verhaal nihil. Bij uitzendcentra voor uitgeprocedeerde asielzoekers worden medewerkers en gebouwen en terreinen voortdurend belaagd.

(Extreem-)linkse activisten

Het aan het Ministerie van Justitie en Veiligheid gelieerde WODC constateerde vorig jaar al dat (extreem-)linkse activisten overal mee weg komen. Als hun acties al voor de rechter komen, dan worden ze vrijgesproken, zoals bij Greenpeace gebeurde dat betonblokken stortte op visgronden in zee. Omdat de actie van tevoren was aangekondigd en was aangegeven waar de blokken ongeveer lagen, mocht het van de rechter.

De snelwegblokkeerders hadden met deze informatie hun voordeel kunnen doen. Ook dan was het waarschijnlijk niet anders afgelopen voor hen. Zij behoren niet tot de juiste groep en hun acties kunnen niet rekenen op instemming van de spraakmakende goegemeente. In Rotterdam blokkeerden bij verschillende gelegenheden betogers van Turkse afkomst en anti-zwartepietactivisten tijdens protestacties de Erasmusbrug zonder dat dit voor hen consequenties had.

‘Minder Marokkanen’-proces

En dan is er nog het al jarenlang voortslepende proces tegen PVV-leider Geert Wilders, vanwege diens ‘Minder Marokkanen’-uitspraak in 2014. Met voorgedrukte aangiftes ging het OM er vol in. Steeds werd volgehouden dat dit niet op instigatie van de politiek, in casu de minister van Justitie en Veiligheid, gebeurde. Deze laatste, in de persoon van toenmalig minister Opstelten, ontkende ten stelligste dat er contact was geweest tussen hem en het OM hierover. Tot huidig minister Grapperhaus onlangs moest toegeven dat dit wel het geval was en waarschijnlijk meerdere keren.

De politiek haalde, met uitzondering van PVV en FvD, de schouders erover op. Een ambtenaar hoorde Opstelten zeggen dat Wilders moest worden aangepakt, aangezien deze ‘hen voor de voeten liep’. Deze klokkenluider, wijs geworden door vorige zaken waarin gevoelige inhoud voortdurend uitlekte via het OM, wilde zijn identiteit alleen onthullen tegenover de rechter. Voor minister Grapperhaus is hij in ieder geval niet veilig. Die heeft de jacht geopend op klokkenluiders binnen zijn ministerie.

Aanleiding was een andere affaire omtrent de politieke beïnvloeding van onderzoek gedaan door het eerder genoemde WODC. De jacht op klokkenluiders kostte wel de plaatsvervangend secretaris-generaal van het departement de kop, die hier iets te enthousiast mee bezig was. De slordigheid van het OM in strafzaken is overigens fenomenaal. Zo kwam het dit jaar al twee keer voor dat een foto van een anonieme kroongetuige belandde in het dossier van de verdediging van personen die voor liquidaties zijn aangeklaagd. Diverse politici willen overigens minder Marokkanen, maar dan in Opsporing Verzocht. Hoogleraar en FvD-senator Paul Cliteur vindt het een typisch staaltje van aanpakken van de boodschapper.

Willekeur als wapen

Wat je ook vindt van organisaties als Pegida en Civitas Christiana, voor de manier waarop zij worden behandeld moet dat niet uitmaken zolang ze geen strafbare feiten plegen. Ze hoeven echter op weinig sympathie te rekenen in de meeste media en dat maakt ze vogelvrij voor extreemlinkse activisten. Hoewel de sympathie bij het grote publiek gering is voor Antifa, KOZP en de Palestijnenactivisten op de Dam hebben zij weinig te vrezen, want ondanks decennia van waarschuwingen over de opkomst van extreemrechts gaat het maar om een handjevol mensen dat bovendien voortdurend in de gaten wordt gehouden.

Dus mag de ene club activisten ongestoord zijn gang gaan en in veel media op een welwillend oor rekenen, terwijl de andere niet alleen politie en justitie op hun weg vinden maar het ook nog eens te stellen hebben met extreemlinkse activisten die geweld niet schuwen en daar mee weg komen. Links activisme appelleert kennelijk aan een grondtoon bij het politieke establishment dat maakt dat hen geen strobreed in de weg wordt gelegd. Linkse partijen vinden het ook normaal om aan te sluiten bij extreemlinkse activiteiten, zoals een demonstratie tegen de deelname van FvD aan de gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam. Ter rechterzijde is dit onvoorstelbaar.

Het is zoals veel linkse bestuurders tegenover kraken staan: wettelijk gezien verboden, maar een nuttig wapen om huiseigenaren onder druk te zetten. De willekeur van politie en justitie wordt daarmee een wapen in handen van de heersende macht en daarmee verwijderen we ons van de beginselen van een democratische rechtsstaat.