Waar is het vuurwerk in ons veiligheidsbeleid?

N-VA kamerlid Sigrid Goethals pleit voor lik-op-stuk beleid bij rellen en duidelijke strenge regelgeving rond vuurwerk – maar geen algemeen verbod – in deze Vrije Tribune. 

De schoonheid van vuurwerk is van korte duur, maar het leed dat het kan veroorzaken bij onverantwoord gebruik kan levenslange gevolgen hebben. We starten dan ook elk jaar met heel wat meldingen van geluidsoverlast, schade aan eigendom, verbrande ledematen en vermiste dieren.

Gepaard met honderden incidenten in de grootsteden was het dan ook opnieuw een woelige nacht voor onze hulpverleners, die op de koop toe het mikpunt werden van geweld. In plaats van respect voor hun dagelijkse inzet voor onze veiligheid, kregen ze in meerdere steden pijlen op hen afgevuurd terwijl ze mensen in nood probeerden te helpen.

Grimmiger

Het legt twee maatschappelijke problemen weer onvermijdelijk bloot. Ten eerste, dat de sfeer rond onze hulpverleners jaar na jaar grimmiger wordt en dat we dat niet langer kunnen tolereren. Op justitioneel vlak moet er dringend een sluitend lik-op-stukbeleid komen voor zulke relschoppers. Maar tot nu toe blijft de nultolerantie die minister Verlinden en Van Quickenborne zo graag preken slechts beperkt tot aankondigingspolitiek.

Zeggen dat je de vraag om nultolerantie steunt, lost weinig op. En een minister kan ook moeilijk spreken van ‘supersnelrecht’ als er in al die jaren nog geen enkele stap gezet is richting een eerste optimalisering van de snelrechtprocedure, zodat we relschoppers tenminste binnen de zeven dagen voor de rechter kunnen brengen. Ten slotte kan men de Antwerpse good practice van het preventieve huisarrest voor veelplegers ook elders toepassen. De gekende amokmakers hebben namelijk die nacht niets op straat te zoeken.

Vuurwerkregels

Ten tweede, dat de regelgeving rond vuurwerk nog steeds niet op punt staat. Hoe staat het nu? Lokale besturen kunnen autonoom beslissen of ze het vuurwerk verbieden of toelaten op hun grondgebied. Maar dat is jammer genoeg geen sluitende maatregel om problemen te voorkomen. Ondanks een verbod in veel steden en gemeenten, zagen we er meermaals vuurwerk.

Al jaren zijn we het erover eens dat er een duidelijk regelgevend kader moet komen, maar helaas beweegt er weinig in de Wetstraat. Waarom geen verstrenging van de verkoop van F2-vuurwerk, bijvoorbeeld? Dat is de categorie van het zwaardere knalvuurwerk die het meeste leed veroorzaakt. Als we de verkoop enkel zouden toelaten aan mensen met gespecialiseerde kennis, dan zouden we een groot verschil kunnen maken.

Illegaal circuit

Ik zie daarbij geen heil in het doorvoeren van een algemeen verbod op het gebruik en verkoop van vuurwerk zolang er een groot illegaal circuit blijft bestaan. Het zal particulieren alleen maar nog meer richting de (buitenlandse) webshops duwen voor de aankoop van ‘illegaal vuurwerk’. Het komt erop aan om ondernemingen te controleren en malafide handelaars aan te pakken wanneer een illegale verkoop trafiek aan het licht komt. Wij pleiten in dat geval alvast voor een verstrenging van de strafrechtelijke sancties voor de verkopers die er zich toch aan wagen.

Een verstrenging van de reglementering gaat gepaard met meer controle en handhaving op illegaal vuurwerk. Het lijkt me daarbij een logische stap om het gevaar van vuurwerk te prioriteren in het opsporings- en vervolgbeleid en dit op te nemen in het Nationaal Veiligheidsplan. Naar Nederlands voorbeeld kan dat aangevuld worden met een centraal onderzoeksteam dat inventarisaties maakt van al het in beslag genomen illegale vuurwerk.

Kortom, meer vuurwerk in ons federale beleid en minder vuurwerk in onze straten. Ik weet dat dat de federale regering al heel wat voornemens heeft voor het nieuwe jaar 2023, maar de mensen die zich dag in, dag uit inzetten voor onze veiligheid verdienen beter.