Waarom is het klimaat geen verkiezingsthema?

Indien u in deze tekst een antwoord verwacht, dan leest u beter niet verder, want ik stel me oprecht de vraag. Nochtans maakte de VN einde maart een verontrustend rapport bekend en noopt een dergelijk rapport tot een degelijk klimaatbeleid.

Klimaat?

Het mooie weer doet ons allen deugd. Zo’n wintersprong is goed voor onze gasfactuur, maar de antarctische beelden van Amerika voorbije winter deden me in het haar krabben. Op dit ogenblik varen reporters over immense meren in de Balkan, waar steden en dorpen ondergeregend zijn. Het milieu roept ons tot de orde, maar de politieke debatten op televisie en radio fietsen om het klimaatthema heen. Geen enkele partij, zelfs Groen is voor haar doen rustig, zet het onderwerp duidelijk op de kaart. Ooit probeerde de SP.a het klimaatthema te kapen voor de neus van de op dat moment verzwakte groenen, maar ondertussen kon Wouter Van Besien al uithalen (n.a.v. het debat over rekeningrijden) dat milieu geen prioriteit meer is voor de socialisten. Al Gore is van de radar en het thema is al niet meer hip. De milieudiscussie kan toch niet verengd worden tot meer of minder belastingen betalen om met de auto te rijden of het wel of niet overkappen van een autoring? Of wat met de zonnepaneelsubsidies en het absurde afkopen van schone lucht (ter waarde van zo’n 40 miljoen euro) in het buitenland? Is de waarheid dat we als land (Vlaanderen of België) te klein zijn om een uitgebreid milieubeleid te voeren? Wat Vlaanderen of België doet voor het milieu kan inderdaad niet vergeleken worden met klimaatmaatregelen genomen in bijvoorbeeld de Verenigde Staten of China. Laten we dan naar Europa kijken. Tja, de Europese campagne. Uitgezonderd de ambities van Guy Verhofstadt of de EU-weerzin van het Vlaams Belang, horen we niet veel over Europa. Is het milieu dan echt geen thema? Doen de vaststellingen dat ons drinkwater in het gedrang komt, dat Zuid-Europa verdroogt, dat de Lage Landen bedreigd worden door het zeewater, dat ecologische migratie en conflicten als gevolg van het veranderen van het klimaat uitdagingen voor de (nabije) toekomst worden onze politieke klasse niets?

Scruton is niet trendy

Rechtse partijen in ons land lijken helemaal doofstom voor het thema. Hoewel, in 2012 pleitte Matthias Diependaele (N-VA) voor de waterstofauto en de waterstoftechnologie. Maar dat is alweer twee jaar geleden en lezen we vandaag in het programma van die partij een pleidooi voor een nieuwe kerncentrale. Rechts en groen is zeker wel te verzoenen, daar is Zwitserland een mooi voorbeeld van met partijen als de, weliswaar kleine, Grünliberale Partei (de naam zegt het zelf) en waar het politieke milieubewust zijn een evidentie is. Green Conservatism maakt opgang in de Angelsaksische wereld. Misschien moet iemand eens aan de conservatieve en rechtse politici in de Wetstraat het boek ‘Groene filosofie’ van Roger Scruton bezorgen. Aan de linkse en progressieve onder hen: behandel het niet alleen als een trendy onderwerp. CO2-neutrale campagnes zijn leuk en sympathiek, maar waar is het grondige beleidsdebat? Het is Groens grote verdienste dat ecologie altijd door die partij is ernstig genomen. Nu de anderen nog.

(C) Reporters: overstromingen in Servië.