Wat is er aan de hand met die Tommy Robinson?

Tommy Robinson zit in de nor, omdat hij filmde aan het gerechtshof van Leeds. Daar worden 29 mannen beschuldigd van vrouwenhandel, seksueel misbruik en pedofilie.

Tommy wie?

De man heet feitelijk Stephen Lennon. Hij liet zich in het verleden ook al Andrew McMaster en Paul Harris noemen. Die namen verschenen op twee verschillende paspoorten die hij gebruikte. Hij werd daarvoor veroordeeld. De rechter zei toen: ‘Ik ga je veroordeling uitspreken met de naam Stephen Lennon. Al vermoed ik dat het niet je echte naam is aangezien die niet op je paspoort staat.’

Vandaag is Tommy Robinson zijn roepnaam en is hij de held van Brits extreemrechts. Een man met strafblad waarop hooliganisme, geweldpleging en hypotheekfraude vermeld staan. In de loop van de jaren was hij zelf verschillende keren het slachtoffer van geweld.

Engels verzet tegen islamisering

Robinson was betrokken bij de oprichting van het extreemrechtse English Defence League (EDL) in 2009. Die organisatie bekommert zich om de islamisering van het Verenigd Koninkrijk en betoogt hier regelmatig tegen. Vaak komt het daarbij tot botsingen met extreemlinkse tegenbetogers.

In 2013 verliet Robinson – die voorzitter was – nogal plots de EDL. Dat deed hij onder invloed van de linkse denktank Quilliam. De BBC maakte hierover zelfs een documentaire. De denktank had de EDL-voorzitter ‘de gevaren van extreemrechts’ doen inzien. Maar al vlug beweerde Tommy Robinson dat de denktank hem er een flinke som geld voor betaalde. Quilliam ontkende dat in alle toonaarden. Twee jaar later probeerde de man een Engelse Pegida op te richten, echter zonder succes.

Mediawet uit 1925

Tommy Robinson groeide uit tot een held op de sociale media. Sinds 2017 is hij actief op de Canadese extreemrechtse website TheRebelMedia. In mei van dat jaar werd de verslaggever gearresteerd toen hij voor de rechtbank van Canterbury vier Afghaanse mannen wilde filmen die werden beschuldigd van verkrachting.

Een Britse wet uit 1925 verbiedt elke vorm van opname in de omgeving van een gerechtshof gedurende het verloop van een proces. Het brengt het principe ‘onschuldig tot het tegendeel bewezen is’ mogelijk in het gedrang, luidt de redenering. Het leverde Robinson een voorwaardelijke veroordeling op. De rechter maande hem toen het volgende aan: ‘Samengevat, meneer Yaxley-Lennon, duik aan een ander gerechtshof op en verwijs naar mensen als “moslim pedofielen, moslimverkrachters” enzovoort en zo verder terwijl rechtszaken nog aan de gang zijn en nog voor er een jury heeft vastgesteld dat ze precies dat zijn en dan vindt u uzelf in de cel. Begrijpt u dat? Danku zeer.’ De rechter benadrukte toen dat het niet om de vrije meningsuiting ging, maar over het genoemde onschuldprincipe.

Onschuldig tot het tegendeel blijkt

Ter vergelijking: in augustus 2014 smeerde de BBC breed het politioneel onderzoek van de zanger Cliff Richard uit. De Britse muziekheld werd verdacht van seksueel misbruik. Uiteindelijk werd de man niet officieel in beschuldiging gesteld en de hele zaak draaide op een sisser uit. Maar nu zit de openbare omroep verwikkeld in een rechtszaak waarbij Cliff Richard aanklaagt dat zijn privacy en bovenal zijn onschuld in diskrediet werd gebracht.  De BBC repliceert dat er geen wettelijk verbod bestaat op het rapporteren van een politieonderzoek. Het verdict moet nog vallen, maar de 77-jarige ster eist £600.000 schadevergoeding. De kans dat de BBC een veroordeling aan de broek heeft, is hoog.

Arrestatie in Leeds

Tommy Robinson trok op 25 mei 2018 naar het gerechtshof van Leeds om opnieuw ‘moslimverkrachters’ te filmen bij een gelijkaardige rechtzaak als in Canterbury. De zaak lijkt op de inmiddels bekende Rochdale-affaire, waarbij jarenlang vrouwen en meisjes werden verkracht. Het gaat nu om 29 verdachten beschuldigd van seksuele misdrijven tussen 2004 en 2011. Ook kinderen waren het slachtoffer. Echter, het proces loopt nog en het verdict is nog niet gevallen.

Na ongeveer een uur filmen, dook de politie op en arresteerde Tommy Robinson. Hij kreeg snel een veroordeling van dertien maanden. Aan de poorten van Downing Street volgde een protestactie tegen de arrestatie. Op sociale media werd massaal gereageerd. De Britse pers zwijgt onder rechterlijke dwang. Alleen de krant The Independent rapporteerde meteen over de arrestatie.

Misplaatste politieke correctheid

Het zit vele mensen hoog dat de verkrachtingbendes in het VK lang onder de radar bleven. In de Rochdale-zaak behandelde de politie de slachtoffers vaak onheus. Het betreft telkens weer jonge vrouwen en meisjes uit de lagere sociale klasse. Er zijn getuigenissen waarbij agenten ostentatief geeuwden terwijl ze de eerste klachten aanhoorden. De Britse politie moet zich diep schamen over de schandalige behandeling van deze meisjes. Er lopen op dit moment minstens 98 onderzoeken naar het complete falen van de arm der wet. Daarbij komen soms compleet van de pot gerukte zaken naar boven. Zoals agenten die ouders weigerden in te lichten waar hun dochter zich bevond, omdat ze ‘gelukkig’ leek bij haar aanraders.

De daders blijken vaak heel bewust naar blanke, niet-islamitische meisjes op zoek te gaan. De rechter die de Rochdale-bende uiteindelijk veroordeelde zei letterlijk: ‘Ik geloof dat één van de factoren die u motiveerden, was dat ze geen deel uitmaakten van uw gemeenschap of godsdienst’. Bij de politie leefde de schroom om onderzoek te voeren in Pakistaanse of Afghaanse gemeenschappen uit schrik voor de beschuldiging van racistische of islamofobe motivering. Een officieel rapport over een gelijkaardige kwestie in Rotherham heeft dit al ‘misplaatste politieke correctheid’ genoemd.

Robinson brak de wet

De vlotheid waarmee Robinson werd veroordeeld, lijkt op het eerste gezicht buiten proportie. Ook leeft er veel verontwaardiging over de wijze waarop de beklaagden afgeschermd worden van de media, terwijl de slachtoffers in de rechtszaak eerst zo onheus werden behandeld.

Maar de uiteindelijke arrestatie van Robinson is geen aanslag tegen de vrijheid van meningsuiting, zoals velen nu beweren. Want, Robinson deed niet ‘niets verkeerd’. Hij brak de wet. Ongetwijfeld was hij zich daar ook van bewust. En, zijn strafblad helpt hem niet echt. De arrestatie is dus geen uiting van overdreven politieke correctheid. Dat probleem deed zich voor in veel ergere zaken waar het kwaad al lang geschiedde.