Waterlekken, ISIS en Jodenhaat

Hoe diep de frustratie en haat jegens het Westen en de joden bij onze medeburgers uit moslimgemeenschappen zit, krijgt een mens soms op de meest onverhoedse momenten in het gezicht geslingerd. Bijvoorbeeld, wanneer een expert van het grootste Belgische verzekeringsbedrijf een lek komt detecteren.

Door de zijmuur van mijn huis sijpelt water dat de houten vloeren aanvreet. Begin juni stuurde de verzekeringaar een expert: een sympathiek ogende, gladgeschoren man afkomstig uit Noord-Afrika die met een vochtmeter meteen alle verdiepingen onder handen nam en al snel een lek in de douche ontdekte. De bron van het kwaad werd gedetecteerd en op foto vastgelegd.

Tevreden schonk ik de doortastende expert een kopje koffie in. In een kopje van het servies dat door de Joodse Centrale aan mijn schoonfamilie is geschonken en dat ooit toebehoorde aan een Antwerps-joodse familie die door de nazi’s werd vermoord. Toen we op de succesvolle detectie van de boosdoener klonken, kreeg de man de vele stapels boeken in de huiskamer in het oog.

‘Lezen is goed,’ zei de man die van Algerijnse afkomst bleek te zijn. ‘Ik lees ook veel. Om de complotten te begrijpen.’

Zonder mijn reactie af te wachten, legde hij uit dat de joden ons verknechten. Dat die ISIS-lui geen echte moslims zijn, maar door de joden worden aangestuurd. Dat de aanslag op de torens in New York een joods plan was.

Enigszins verbijsterd vroeg ik hem waarom er in Europa tijdens de Shoah zo’n 6 miljoen joden werden vermoord als de joden dan toch zo machtig zijn.

‘Ha, zei hij toen hij de kop weer neerzette. ‘Dat is omdat Hitler ook een jood was! Opgezet spel …’

Voor ik het goed en wel besefte, begon hij in een mengtaal van Antwerps en Frans over de kruistochten. Over hoe die kruisvaarders ‘ons’ een mes in de rug staken terwijl ‘wij’ moslims dapper bezig waren om de Mongolen tegen te houden alvorens die Europa konden bereiken.

Ietwat duizelig omdat we van een lek in de douche al na twee minuten bij joodse complotten en uiteindelijk bij de kruistochten tegen de moslims waren beland, brak ik de conversatie af. De man was niet op zoek naar een tegensprekelijk debat. Hij leek te diep weggezonken in het complotdenken.

Nadat de laatste formaliteiten waren afgehandeld en de man was vertrokken, bleef het non-gesprek nazinderen. Hoe normaal moest ik vinden dat ik bij het opspren van een waterlek als supplement een preek vol jodenhaat kreeg opgedrongen? Moest ik een klacht indienen bij de verzekeringsgigant? Of zou dit zijn frustraties en denkbeelden alleen nog maar versterken? Wat doet zo’n man wanneer hij naar één van de vele joodse families in Antwerpen wordt gestuurd?

Het schrijnende is bovendien dat nazistische ideeën uit de mond kwamen van een migrantenzoon met een vaste, goedbetaalde baan die voluit kan genieten van de consumptiemaatschappij en van de democratie. Is dit een voorbijgaande schaduwzijde van de ‘superdiverse’ samenleving waarmee links Vlaanderen zo hoog oploopt? Of maakt dit deel uit van een diepere malaise? De opkomst van een ongegeneerd, religieus geïnspireerd, fascisme bij jonge moslims? 

Meteen nadat de expert was vertrokken, maakte ik het kopje van Tsjechische makelij weer schoon en zette het terug in de kast met het serviesgoed. Zoveel is zeker: de herinnering aan wat die arme Antwerpse familie in Auschwitz is overkomen, is minstens zo broos als het kopje dat haar heeft overleefd.

Foto © Reporters 

Chris Ceustermans is auteur en observator van het stedelijk leven in Antwerpen en Brussel. In 2014 verscheen bij WPG-Manteau zijn roman ‘De Boekhandelaar’. In september 2015 verschijnt de roman: Koude Oorlogsdromen. http://deboekhandelaar.com/