De watermeloenen die onze welvaart bedreigen

Het staat heerlijk vandaag de dag om jezelf als ecologische moraalridder te etaleren. Dat tentoonspreiden van dat superieure ‘kijk es naar mij, ik deug, hoor’. Bekende mensen, journalisten en carrièreambtenaren zijn er erg bedreven in. Er gaat geen debat, presentatie of prijsuitreiking voorbij of je zal wel ergens een verwijzing vinden naar hun diepe bezorgdheid over het klimaat, milieu, Palestijnse kwestie, ontwikkelingshulp, eerlijke (fairtrade) handel, die koeienscheten met methaan, dat eerlijke biologisch eten… De tranerige ogen ten hemel, de bevende stem, de trillende lip, de wuivende handjes om die waterlanders te stoppen, u weet wat ik bedoel. Maar het kost enorm veel welvaart en kan leiden tot ernstige beschadiging van het milieu en de economie.  

De stervende ijsbeer

Zo mocht De Standaard-journaliste Ine Roox onlangs in de Zevende Dag nog even de fakevideo van de stervende ijsbeer  vertonen. Zo ziet klimaatverandering er uit, sprak ze. Hij haalde alle kranten en media, die fakenews video. De rechtzettingen op de sociale media waren er meteen, die in de kranten kwamen een weekje later en wat in het verborgene. De leugen was weer half rond de wereld vooraleer de waarheid haar broek aanhad. Wat een farce was me dat.

De maker van die video is Paul Nicklen, stichter van Sealegacy, een collectief van fotografen en filmmakers, wiens doel het is de wereld rond te reizen en hun milieuactivisme in beeld te brengen. Beelden overtuigen mensen en brengen donaties binnen, ook al zijn het leugens. Die expedities kosten tienduizenden euro’s, dramatische beelden helpen de kas te spijzen. Dat spreekt vanzelf.

Het was ook niet zijn eerste foto van een dode beer. In 2014 liet hij er al eens eentje viraal gaan bij de bevriende pers.  Volgens Nicklen had hij nog nooit een dode beer gezien. Het moest wel een teken van klimaatverandering zijn. Want vroeger stierven ijsberen (die geen natuurlijke vijanden hebben) wellicht een rustige dood in een iglo met hun rouwende ijsberenfamilie rond het bed.

De waarheid is dat ijsberen het fantastisch goed stellen. Maar daar krijg je geen donaties mee binnen. Nicklen & co hebben ook geen actuele data of onderzoek nodig. Ze hebben beelden en dat moet maar volstaan. Er zijn echter beelden van ijsberen tijdens de zomermaanden, waar de beren zo vet zijn dat ze amper deftig kunnen bewegen.

De jungle van desinformatie

In de jungle van desinformatie over het milieu, klimaat, energie en voeding is het lastig om het goede van het slechte advies te scheiden. Het zal allemaal wel met de beste bedoelingen zijn, het hart op de juiste plaats enzo, dat willen we wel aannemen. Maar het spijt me heel erg, jullie doen meer kwaad dan goed.

Het goede willen doen, maar zonder eens deftig na te denken, kan zo tot geweldig grappige situaties leiden. Zo overtuigde een jongen van 14 jaar, in een petitie voor een wetenschapsproject dat hij had opgezet, om dihydrogen monoxide te bannen. Juist, water, H2O. In een show van 2006 deden Penn & Teller  deze stunt nog eens over. Ecologisten kan je echt alles laten tekenen. 

Zo ook kopen en promoten onze deugmensen steevast voeding met BIO-label, want dat is zoveel eerlijker en de smaak is toch ook wel beter. Voor het milieu is het een zegen, toch? Helaas! Houden we dit biologisch boeren tegen het wetenschappelijke licht, dan is dit niet beter, niet gezonder noch milieuvriendelijker. Het neemt veel meer plaats in om dezelfde hoeveelheid voeding te produceren, ze gebruiken verouderde en meer vervuilende landbouwmethodes en, jawel, ook daar worden pesticiden gebruikt, die in veel gevallen toxischer zijn dan die in de industriële landbouw. Je hebt met andere woorden meer land nodig dat je dan ook nog eens extra hard gaat vervuilen. Land dat je dus van de natuur afneemt, waar geen ongerept bos kan groeien. En dan maar klagen over een stukje bos naast een autosnelweg, waar een transportfirma wil uitbreiden. Well done to the green lobby.

Frankenstein food

Alles wat naar GGO ruikt of klinkt doet ecologisten en hun aanhangers de haren te berge rijzen. ‘Frankenstein food’ dopen milieuextremisten dat dan, kwestie van hun welvaartvernietigende en antihumanistische boodschap wat extra in de verf te zetten. Die plaag wil je over niemand afroepen, toch?  Nochtans helpt GGO de landbouw enorm vooruit. Je kan resistentere gewassen kweken die tot 37 procent minder pesticiden nodig hebben. Groene jongen en milieuactivist Stijn Bruers legt dit in zijn bekroonde blog “Waarom de milieubeweging het ggo-dossier mag loslaten” uit.

De antinucleaire houding is ook erg populair in bepaalde ecologische middens. In ons land zijn milieubewegingen en Groen mordicus tegen nucleair. Of het nu Bond beter Leefmilieu (BBL) is, of Greenpeace, Climaxi, Klimaatzaak; 11.11.11, WWF of denktank Minerva. Allemaal zijn ze tegen nucleaire energie.

U hoort ecologisten vaak verkondigen dat ‘klimaatontkenners’ de wetenschap ontkennen over klimaatverandering. Maar dat klimaatactivisten zelf James Hansen, de peetvader van die klimaatopwarming, en tientallen andere klimaatwetenschappers en energiespecialisten hun wetenschap inzake pro-nucleaire studies afvallen, bekampen, beschimpen en liefst doodzwijgen, dat vergeten ze hun volgelingen en de onwetende politicus te vertellen. Zoals de pastoor die de catechismus aan de gelovigen meegeeft, maar niet het hele verhaal van de bijbel.

In Japan steeg het verbruik van fossiele brandstoffen met maar liefst 26 procent nadat het land stopte met nucleaire elektriciteitsopwekking. Weer een eclatant groen succes. NOT! Dergelijk onzinnig beleid wil men met het Energiepact hier ook uitvoeren. Ondertussen schieten academici wakker en waarschuwen ze voor de rampen van een nucleaire uitstap.

De bedreiging Greenpeace

Sponsoring en steun aan Greenpeace, klimaatzaak, Oxfam… en een resem andere goede doelen, geven dat warme gevoel, van ik heb toch weer maar eens bijgedragen aan die nieuwe warmere wereld waar deze belangengroepen zo naar streven. Wederom helaas! Greenpeace is bijvoorbeeld een constante campaigner en leugenfabriek tegen golden rice, tegen GGO, tegen glyfosaat, tegen nucleair, tegen industriële landbouw enzovoort. Tegen vooruitgang kortom. Hun protest tegen golden rice heeft  107 Nobelprijs-winnaars ertoe aangezet om in een open brief de beweging als een bedreiging voor de mensheid weg te zetten. Een uitspraak die ook James Hansen vaak doet.

Landen zoals Indië hebben de fondsen van Greenpeace gewoon geblokkeerd. Volgens de regering ondermijnen ngo’s zoals Greenpeace de economie en de welvaart van het land. Ook in Noorwegen arresteerde de overheid onlangs 35 activisten van Greenpeace. Het inbreken in nucleaire installaties in Frankrijk is Greenpeace ook niet vreemd. In Zweden moet in 2012 een interventieteam de arrestaties uitvoeren van activisten die op een ijsbreker inbraken. In 2011 moest Denemarken ook aan de bak om de antihumanisten te arresteren. De lijst met inbreuken door Greenpeace is eindeloos. Hier, hier en hier  kan u enkele acties van de schier eindeloze lijst aan inbreuken zien. Respect voor cultuur en eeuwenoude beschermde monumenten, nee niet voor de wereldverbeteraars van Greenpeace. Zelfs de wereldberoemde Nazca lines in Peru moesten er aan geloven Dat deze organisatie zonder slag of stoot en zonder tegenspraak haar boodschappen in de media krijgt, het blijft voor mij een raadsel.

De ‘ik-deug-industrie’ is een zeer lucratieve aangelegenheid. In hun boek ‘cracking big green’ van Paul Driesen en Ron Arnold staan enkele schokkende onthullingen over de groene beweging in Amerika. Zo zijn er niet minder dan 26 000 groene groeperingen in de VS en die  haalden tussen 2000 en 2012 niet minder dan 80 miljard dollar op. En dat is dan nog zonder de individuele donaties van particulieren geteld, want die zijn wegens privacy-redenen niet te achterhalen.  

Speculeren op de valutamarkt is ook niet uitzonderlijk blijkbaar bij Greenpeace. Zo verloren ze ooit  4 miljoen euro bij dergelijke risicovolle kapitalistische bezigheden. Nu, met een jaarlijks budget van om en bij de 370 miljoen dollar kan de organisatie wel tegen een stootje.

Dus beste bekende en andere Vlamingen en medeburgers, voel u dus niet schuldig wanneer u de Greenpeace-activisten, de hoerenlopers van Oxfam of de fraudeurs van het Rode Kruis voorbijgaat wanneer ze om een donatie vragen. Organisaties waarvan de hypocriete bestuurders dagelijks het vliegtuig nemen en met diesel gestookte boten en Landrovers gebruiken om hun acties te voeren. Deze watermeloenen, met groene schil en vuurrode inhoud hebben een ideologische linkse agenda en doen vaak meer kwaad dan goed. Blijf dus kritisch tegenover wereldverbeteraars, die met uw geld de planeet gaan redden.