Wat(t) u van Canvas niet mocht weten.

Onlangs liep er op Canvas een reportage over het energie- en klimaatvraagstuk. Zes afleveringen van WATT moesten de kijkers helpen een inzicht te verwerven. Vanuit de academische wereld kwam er vrijwel meteen heel wat kritiek op het programma. Eenzijdig, activistisch, niet wetenschappelijk, en vooral de overdreven reacties van spoedarts en klimaatactiviste Nathalie Eggermont (29) konden maar op weinig begrip rekenen.

Kritiek van oude mannen, voornamelijk 50-plussers, zo schermden ze bij de VRT. Ja, dat staat er echt. Ze kregen namelijk ook positieve reacties, van Bond Beter leefmilieu, Greenpeace etcetera… en bij uitbreiding wellicht van de Canvas-redactie zelf.

Er was dus heel wat(t) dat u niet mocht weten tijdens deze 6 uur durende propaganda/documentaire. We zetten het in dit stuk allemaal nog eens op een rijtje.

Zonder debat is wetenschap propaganda.

Allereerst dit: alle energie heeft nadelen. Er bestaat niet zoiets als groene/hernieuwbare en duurzame energie. Elke energievorm die de mensheid al gebruikte en nog gebruikt, heeft negatieve externaliteiten. Maar om één of andere reden werden de negatieve gevolgen van windmolens en zonnepanelen niet of nauwelijks vermeld in het programma. En vooral het feit dat ze geen enkel effect op het klimaat resulteren. En het stukje over schaliegas (hier wel echte info) was zo eenzijdig, fout en stond dusdanig bol van totale desinformatie dat iemand die het onderwerp wat kent, er ongemakkelijk van kon worden en zelfs wat plaatsvervangende schaamte kon voelen, bij zoveel bewust foute informatie.

Wat is de taak van de politiek, als het over energie gaat? Volgens mij is die taak zoeken naar de beste, veiligste, milieuvriendelijkste, betrouwbaarste en vooral betaalbaarste energie voor onze moderne maatschappij. Windmolens, zonnepanelen en elektrische auto’s voldoen niet aan die voorwaarden als we ze tegen alle mogelijke concurrenten en alternatieven plaatsen. Zeker niet op een vrije markt.

Ook zonnepanelen produceren giftig afval…

Zonnepanelen lijken onschuldige en CO2-vrije elektriciteit te produceren. De zon schijnt gratis. Maar om die zon om te zetten in energie zijn tot wel vijftien keer meer grondstoffen dan nucleaire of fossiele brandstoffen nodig. Volgens het IPCC (en dat zijn de internationaal aanvaarde normen) stoten die panelen ongeveer viermaal meer CO2 (45 gram CO2 eq/KWh) uit dan nucleaire (12gram co2 eq/KWh) brandstof. Bovendien is de afvalberg bij gelijke productie 300 keer groter bij zonnepanelen dan bij nucleaire brandstof.

Volgens een recente Duitse studie, lekte er nu al 11.000 ton lood en 800 ton cadmium rechtstreeks in ons milieu door die zonnepanelen. Al sinds 2006 is er in de Europese unie een verbod op lood in gelijk welk product, de RoHS- richtlijn. Zelfs aan een vishengel mag geen lood meer bengelen. De enigen die een uitzondering kregen, waren…. juist, de zonnepaneelfabrikanten. Die lobby werkt goed en we horen er nooit iets negatief over. Waar blijft de boosheid en de verontwaardigde reactie van groene en linkse politici en de Bond Beter Leefmilieu etcetera? Het klimaat redden mag blijkbaar iets kosten, zelfs ’s volks gezondheid.

en recycleren zit er niet in

Ook de recyclage van zonnepanelen is geen eenvoudige zaak. Het is duur en de productie van zonnepanelen is goedkoper zonder die gerecycleerde materialen. De terechte vrees is dat die e-waste in de derde wereld zal belanden, als stortafval. Ophalen hier en dumpen in de derde wereld. Klimaat weer gered. In het westen dan toch, bij de loft-ecologisten in hun knusse stad, in hun hippe fairtrade koffiebar. Natuur, mens, dier en milieu in de Derde Wereld naar de vaantjes. Tot wel 90% van alle e-waste is illegaal gedumpt in arme landen, volgens een VN-studie. Geschat wordt dat tegen 2050 er niet minder dan 78 miljoen ton aan oude zonnepanelen op onze planeet zullen rondslingeren. Snel een warmste week organiseren, zodat we ons geweten wat sussen en wat latrines naar daar kunnen sturen.

Het zal dus eerder de klimaat- en energiepolitiek in het westen zijn, dan een verandering in klimaat dat die mensen zal doen vluchten uit die landen.

Vergeet ook niet dat zonnepanelen 5.000 keer meer landoppervlakte nodig hebben om een zelfde hoeveelheid energie te produceren als een nucleaire centrale. Overdag en als de zon schijnt dan nog. Waar panelen verschijnen, zal de natuur verdwijnen.  

Windmolens zijn tikkende tijdbommen

Volgens TüV expert Dieter Roas is er dringend een wetgevend initiatief nodig om betere en meer doorgedreven technische inspecties te doen bij windmolens. De laatste jaren zijn er al veel ongevallen te betreuren met windmolens. Meerdere pagina’s vol ongevallen met Duitse windmolens heeft de vereniging ‘Vernunftkraft’ al verzameld. Veel installaties zijn al bijna 20 jaar oud en technisch voldoen ze niet meer aan de strengste normen. Ook wat betreft de metaalmoeheid en de structuur van de windmolens is het voorlopig in het duister tasten, aldus Dieter Roas.

Het zal velen verbazen, maar ongevallen met windmolens komen vaker voor dan de meesten denken. Sinds het jaar 2000 zijn er al 2231 ongevallen geregistreerd, daarvan zijn er 137 met dodelijke afloop en dat geeft een totaal van 184 dodelijke slachtoffers. Toch zou dit maar het topje van ijsberg zijn en zou het werkelijke aantal slachtoffers en ongevallen nog veel hoger liggen. Ook de effecten op de volksgezondheid, de overlast, het geluid, de slagschaduw, alsook de mooie en zeldzame roofvogels die omkomen in de wieken van de windmolens, blijven onderbelicht in onze media en dus uiteraard ook in het programma Watt. 

Net zoals bij zonnepanelen komt ook bij windmolens een recycleerprobleem op ons af. Tegen 2050 zal ook daar 43 miljoen ton, niet recycleerbar afval, bestaande uit de gigantische wieken, een probleem vormen.  Ook hier kunnen we ervan uitgaan dat deze gewoon gedumpt zullen worden.

Grondstoffen voor het ecologische en duurzame Walhalla

Het laatste aspect is de echte ver-van-mijn-bed-show en ongemakkelijke waarheid over de duurzame hernieuwbare wereld die het Watt-programma ons wou verkopen. In China, waar bijna alle zeldzame aardmetalen vandaan komen, voltrekt zich een echte ecologisch tragedie. Die zeldzame aardmetalen zijn nodig voor de windmolens, maar de catastrofes voltrekken zich niet hier, maar in het verre Oosten. Dus ver uit het zicht van de westerse loft-ecologist.

Volgens onderzoek is er niet minder dan 200.000 liter water nodig om slechts 1 ton zeldzaam aardmetaal te produceren. Water dat nadien zwaar vervuild en verzuurd terug in het milieu terecht komt. Tegen 2050 zal China niet minder dan 80 miljoen kubieke meter lozen in het milieu. Dat is 80 miljard liter vervuild water of meer dan 30.000 olympische zwembaden vol. Dan hebben we het nog niet eens over het smelten, transport, productie, plaatsing en onderhoud van windmolens. Waar komt die term duurzame en hernieuwbare energie toch vandaan?

Ook in de kobaltmijnen in Congo zijn er problemen. Dagelijks verrichten 40.000 kinderen slavenarbeid om dat kostbare kobalt te ontginnen. Er zit naar schatting 11kg kobalt in een Tesla batterij. Dat zit ook in onze mobiele telefoon, dat klopt. Maar daar is geen andere mogelijkheid om dat product te doen werken. Bij auto’s is die er wel, die goede oude betrouwbare en steeds maar properdere en zuinigere verbrandingsmotor.

Politici die opgejaagd door extreme milieuactivisten ingrijpende beslissingen nemen, het is een recept voor heilloze rampspoed. Economisch en ecologisch onheil komen op ons af in een razende vaart. Er worden sprookjes verteld en beloftes gemaakt met geld dat er niet is, om een probleem op te lossen dat er niet is. En dan nog met zaken die niet en nooit zullen werken.

Maar u, beste burger, zal dat allemaal betalen en uw kinderen en kleinkinderen ook. Dat mag verontrusten.