‘We zijn simpelweg een patriottische partij’
Een gesprek over en met Ukip
‘Er is een grote ontevredenheid over heel Europa die de stellingen van de Europese Commissie ernstig in vraag stelt en de ondemocratische wijze waarop die bestuurt.’ Doorbraak wil weten waar de UK Independence Party van Nigel Farage voor staat en vroeg het aan William Dartmouth.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementLord William Dartmouth is een prominente man in de Britse UK Independence Party. In 2009 werd het voormalige lid van het adellijke Hogerhuis voor de eerste keer verkozen voor het Europese Parlement. Het kantoor van de 10de Earl of Dartmouth is in een van de vele grijze gangen van het indrukwekkende parlement aan de Brusselse Wiertzstraat. Binnenin doorbreken de talloze Union Jacks de muffe omgeving. Dartmouth verwelkomt me vriendelijk met een obligatoire kop thee.
Doorbraak: In België kennen we uw partij vooral als diegene die Herman Van Rompuy vergeleek met een ‘natte dweil’.
William Dartmouth: Dat stukje wordt er altijd uitgepikt. Wat Nigel Farage (partijleider van Ukip – Doorbraak) ook zei, was dat hij er zeker van is dat Van Rompuy een intelligente man is en dus des te meer moeten we hem vrezen. Van Rompuy is tegen de natiestaat en wil die, net als vele eurofederalisten, gewoon zien verdwijnen.
Waar staan jullie dan precies voor?
We willen dat Groot-Brittannië de Europese Unie verlaat.
Punt?
We trokken naar de kiezer met een manifest van 526 pagina’s. Er zijn veel andere programmapunten, maar dat is ons hoofddoel. Belangrijk is dat we terug meester worden over onze eigen grenzen. We zouden ook onze eigen handelsakkoorden kunnen sluiten, wat ik heel belangrijk vind. (Dartmouth zit in het Europese Commissie voor Internationale Handel – Doorbraak) Ik wil toch even klaar stellen dat ikzelf op ons partijcongres in Doncaster duidelijk heb gemaakt dat we willen samenwerken en bevriend willen zijn met andere Europese landen en met hen handeldrijven. Dat is ons standpunt. We zijn een internationalistische partij. Geen protectionistische.
Dan moet u toch heel tevreden zijn over de stoere houding van David Cameron ten opzichte van de Europese Unie?
Ik betwijfel zijn oprechtheid. Wanneer je naar zijn Bloomberg Speech kijkt dan wordt die nu gewoon geannuleerd. Ik vind het overigens een goedgeschreven toespraak waarin hij verklaarde om intensief campagne te voeren om in de EU te blijven en dat is wat hij oprecht gelooft. Dat is het belangrijkste verschil tussen ons.
Cameron beloofde de kiezer een referendum over de EU in 2017 indien zijn partij de verkiezingen volgend jaar wint, maar de peilingen voorspellen een nederlaag voor de Conservatives. Ukip zou drie of vier zetels kunnen halen met het voor jullie vervelende gevolg dat Labour aan de macht komt. Geen referendum dus. ‘Go to bed with Farage and wake up with Milliband’?
Indien je Ukip stemt, dan krijg je Ukip. Zo simpel is het. Cameron heeft in het verleden nog beloftes gedaan over referenda. Voor de verkiezingen van 2010 beloofde hij in een artikel in The Sun, wat in de Britse politiek toch wel een bindend effect heeft, een referendum over het verdrag van Lissabon waar hij zich achteraf niet aan heeft gehouden. Zelfs de Liberal Democrats beloofden een referendum over de EU in 2010! Er is staat een groot vraagteken naast de oprechtheid van die belofte.
Je vertrouwt Cameron dus niet.
Ik vertrouw zijn belofte niet, neen. Want die belofte werd al op verschillende manieren gemaakt en werd telkens opnieuw gebroken door dezelfde personen. Mark Reckless (de eerste verkozene voor Ukip in Westminster na zijn overstap van de Tories naar Ukip – Doorbraak) wees er op ons partijcongres op dat men na dat eventuele referendum schijnonderhandelingen zal voeren met de EU.
Jullie vroegere partijleider, Lord Pearson, stelde destijds voor om in kiesdistricten waar de Conservatives kans maken een zetel te veroveren om hen daarin te steunen en voor hen te stemmen. Was dat dan geen goed idee?
Dat was zijn persoonlijke mening die weinig draagvlak kende. En dat was destijds.
Jullie zijn ondertussen heel populair geworden bij het kiespubliek.
Meer toch.
Is die populariteit niet gebaseerd op andere argumenten dan de eurosceptische? Zoals jullie standpunten rond immigratie bijvoorbeeld?
Neen, dat hangt samen. We hebben een grote immigratie, omdat we lid zijn van de EU.
Nochtans wijst een recente bevraging dat een meerderheid van de Britten de EU niet wensen te verlaten. Ze hebben een andere kijk op de zaak dan u.
Wacht even, ik mis het punt hier. In dit parlement zitten er ook extreemlinkse partijen die niet gesteund worden door het brede electoraat van Europa. Moeten die dan gewoon hun boeltje pakken?
Maar de populariteit van uw partij vandaag is toch gebaseerd op jullie Britse standpunten en niet zozeer jullie Europese visies? Denk maar aan het beeld dat ‘het land naar de vaantjes gaat’ door de elite van Westminster.
Maar dat is onlosmakelijk verbonden met het Europese onderwerp. Jarenlang werd er een pro-Europese consensuspolitiek gevoerd door de drie grote politieke partijen en de groenen en zelfs de BBC die de hele tijd alleen maar pro-EU propaganda uitzendt op kosten van de belastingbetaler. Wij dagen nu die consensus van de gevestigde orde uit en staan daarmee volledig in lijn met hetgene wat je aanhaalt. Het hangt allemaal samen. Toch?
In een Vlaamse krant (De Tijd) stond dat jullie de Britse versie zijn van de Tea Party. Klopt dat volgens u?
Neen, ik mis de analogie. Waarop is die uitspraak gebaseerd?
Volgens velen zijn jullie populistisch.
Nigel Farage heeft er voorheen al op gewezen dat toen hij zijn visies voor het eerst naar voren bracht ze toen net heel onpopulair waren. Maar onze populariteit neemt toe waardoor men ons ineens bestempelt met de term populisten.
Richard Corbett, een europarlementslid voor Labour, noemde jullie op de Vlaamse televisie ‘vergif’.
Ach, we zijn vergif omdat Corbett een overtuigd eurofederalist is. Waar ik mee bedoel dat hij het VK, en België overigens ook, wil herleiden tot provincies van de Europese staat. Wij hebben de moed gehad om daar tegen in het verweer te komen. Het is gewoon een onjuiste visie om verschillende redenen. Het druist in tegen onze nationale belangen. Ook tegen die van uw land, maar dat is misschien een beetje onbeschaamd van me om dat te zeggen, want dat zijn uiteindelijk mijn zaken niet. Maar heel veel mensen zijn het met ons eens en dat vindt hij niet leuk.
U bent dus een hevig verdediger van de natiestaat.
Jazeker!
Mag ik u dan een nationalist noemen?
(ferm) Neen, absoluut niet! We zijn geen nationalistische partij. Nationalisten willen hun ideeëngoed opleggen aan anderen. We zijn simpelweg een patriottische partij.
Wat is het verschil?
Het is een heel belangrijk verschil. Patriottische partijen zijn trots op hun land.
Dus als ik het goed begrijp is het een verschil tussen een agressieve en een defensieve opstelling?
Ik heb mijn definitie gegeven. Dat is wat u ervan maakt. We zijn een patriottische partij, maar evengoed een economische partij.
Ukip is eigenlijk toch wel een typisch Europees fenomeen. In verschillende landen maken partijen die bezorgd zijn om hun nationale identiteit opgang.
Het is inderdaad een breder gegeven dat zich niet alleen rechts, maar evengoed aan de linkerzijde profileert. Kijk bijvoorbeeld naar Podemus in Spanje.
Interessant dat u dat aanhaalt. In het Europese parlement vormt u onder meer met de Italiaanse beweging van Beppe Grillo een fractie. Toch niet meteen een partij met eenzelfde profiel als Ukip.
De European of Freedom and Direct Democracy (EFDD) fractie gelooft in directe democratie. Dat bindt ons, maar het verplicht ons niet om altijd hetzelfde te stemmen in het parlement.
Ik vind dat eerlijkgezegd toch een wat bizar gegeven in het Europese parlement. Partijen zijn lid van eenzelfde fractie zonder dat ze noodzakelijk overeenstemmen met elkaar.
Dat moet je maar eens aan Richard Corbett vragen! (windt zich op) Hij diende mee het wetsvoorstel in dat fracties ertoe verplicht minstens zeven partijen te verenigen. Dat amendement is ontworpen om afwijkende meningen te onderdrukken. Vraag hem eens waarom hij dat wil. Er is een grote ontevredenheid over heel Europa, wat uzelf aanhaalde, die de stellingen van de Europese Commissie ernstig in vraag stelt en de ondemocratische wijze waarop die bestuurt. En mensen als Corbett proberen die ontevredenheid te onderdrukken. Ze doen alsof die er niet is. Meer en meer leden van de Europese Volkspartij en de socialistische partij werken samen, wat zeg ik, intrigeren en complotteren tegen die afwijkende visies.
Ze willen volgens u dus het electoraat het zwijgen opleggen.
Ze doen alleszins hun best. Men probeert van het parlement de Cortes van Franco of de Doema van de tsaar te maken. Maar er is verandering. Het vorige Europese parlement telde ongeveer 1/10 eurosceptici, vandaag is dat 1/3 en in het volgende parlement zal dat alleen maar toenemen. Mochten de Labourkiezers van Corbett weten wat de man denkt over de EU, wel, ze zouden geschokt zijn, want zijn Noord-Engelse kiezers zijn niet happig op de EU. Maar wat vele Labourparlementsleden doen is het ene hier zeggen en echter een totaal andere boodschap verkondigen thuis.
Uw partij lijkt zowel Labourkiezers als klassieke Tories aan te trekken.
Er zijn veel patriotten bij Labour en die beginnen te beseffen dat de dingen niet gaan zoals ze zouden moeten gaan. Er is verandering op komst!
In gesprek met William Dartmouth.
(c) Doorbraak
Tags |
---|
Personen |
---|
Harry De Paepe bezit een grote passie voor geschiedenis en Engeland. Hij is de auteur van verschillende boeken.
In Engeland en Wales wordt er een recordaantal ‘niet misdadige incidenten’ gemeld. De politie verschijnt nu aan de deur voor de meest onnozele zaken.
Professor Dirk Rochtus leidt zoals elk jaar een reis naar Duitsland. Deze kaar naar het onbekende Silezië.