“Weg met de rechtse populisten”

ColumnJohan Sanctorum6/9/2016Leestijd 3 minuten

Een soennitische prins uit Jordanië leest ons de les over mensenrechten

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Zeid Ra’ad al-Hussein heeft gesproken. Wie? Welja, de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties, een soennitische moslim en lid van de Jordaanse koninklijke familie. Tijdens een internationale conferentie over veiligheid en justitie in Den Haag had al-Hussein het over de vluchtelingenproblematiek, waarbij Europa wordt verweten bijlange niet genoeg te doen. Dat is een mening als een ander, al lijken me die 1250 euro per asielzoeker en de totale Belgische factuur voor de opvang van één miljard per jaar niet niks. Gortiger wordt het als de Hoge Commissaris ook een aantal “populistische” politici van de rechterzijde uitmaakt voor “demagogen en politieke fantasten” die “inzake propaganda gelijkaardige tactieken gebruiken als IS”. Hij vernoemt daarbij brexit-voorstander Nigel Farage, naast Geert Wilders, Marine Le Pen, de Hongaarse premier Orbán, de Tsjechische president Zeman en de Slovaakse premier Fico.

Dat de commissaris zich het lot aantrekt van de Syrische bevolking, geprangd tussen het regime van Assad, de moordbendes van IS en nog een stuk of wat Al Quada-achtige splintergroepen, daar kan ik inkomen. De commissaris mag zelfs vrijblijvende adviezen geven over hoe die vluchtelingencrisis moet aangepakt worden. Echter, dat democratisch verkozen politici in Europa worden weggezet als fascisten, omdat ze de mening van Zeid Ra’ad al-Hussein niet delen, is een verregaande vorm van politiek-correcte betweterij op internationale schaal. Het discours van pakweg Marine Le Pen op één lijn stellen met de haatpropaganda van IS, tot en met filmpjes waarop mensen levend worden verbrand, is zelf zo demagogisch en van de pot gerukt, dat men er wel een eigen agenda achter moet vermoeden die maar weinig te maken heeft met bekommernis om mensenrechten.

Sharia first

De achtergrond van de prinselijke VN-commisaris dan. In tegenstelling tot de politieke fantasten waarvan sprake heeft niemand Zeid Ra’ad al-Hussein verkozen. Hij heeft geen enkele democratische legitimiteit, evenmin als heel zijn koninklijke familie die Jordanië met stevige hand regeert, en ook niet echt conform alle mensenrechtenprincipes. In Jordanië is een verkapte vorm van de sharia van kracht, die o.m. de ondergeschiktheid van vrouwen vastlegt en de man overeenkomstig de Koran het recht geeft om zijn vrouw te slaan. In de gevangenissen wordt gefolterd en de persvrijheid bestaat alleen maar op papier. Alle moslimlanden, inclusief Jordanië, hebben overigens de Cairo-verklaring getekend, die stelt dat de sharia altijd voor de mensenrechten komt.

Wie kritische of satirische artikelen over de regering publiceert, wordt vervolgd en gevangen gezet. Amnesty International publiceerde er een rapport over, maar al-Hussein verkiest uiteraard om Geert Wilders te bashen.

Mensenrechten zei u? In Le Monde van 7 mei 2012 brengt Laurent Zecchini in zijn artikel “Esclaves au Royaume Hachémite” uit hoe ongeveer 70000 vrouwen uit Indonesië, Sri Lanka en de Filippijnen als “huispersoneel” slavenarbeid verrichten in Jordanië. Ze worden door hun werkgevers wreed behandeld, leven onder huisarrest, krijgen dagelijks slagen, worden verkracht, moeten hun paspoort afgeven, krijgen geen kopie van hun arbeidscontract. Onmogelijk dat een topdiplomaat als al-Hussein van die toestanden geen weet zou hebben. Ik spreek dan nog niet over het lot van Syrische vrouwen en meisjes in Jordaanse vluchtelingenkampen, die als slavinnen kunnen gekocht worden of als 14-jarige worden uitgehuwelijkt.

Ik bedoel maar: iemand die uit zo’n land komt, niet als dissident maar als aristocratische steunpilaar van het regime, moet ons geen lessen over mensenrechten komen geven, en al zeker niet de politici schofferen die wél bezorgd zijn over de handhaving van de vrijemeningsuiting en de democratische grondrechten, waaronder, dacht ik, toch ook veiligheid en fysieke integriteit behoren. “Voor eigen deur vegen”: een oud Vlaams spreekwoord.

Men moet de zaken ook niet op hun kop zetten. De opmars van ‘populistisch-rechts’ in Europa is een antwoord op de terreurdreiging, het daarmee gepaard gaande veiligheidsprobleem, én, jawel, het feit dat de open grenzen behalve sukkelaars ook de terroristen zelf op onze bodem hebben verwelkomd.

Het is een antwoord op het decennialange ontkenningsdenken van links, waardoor o.m. Molenbeek de bekendste gemeente op deze planeet is geworden. Beweren dat Wilders en C°, of men hen nu graag ziet of niet, de oorzaak zijn van het probleem en hun toon moeten matigen, is te lachwekkend voor woorden. Op dit moment vertegenwoordigen zij de grondstroom en de focus van de democratie. De overwinning van AfD in Mecklenburg-Vorpommern, allicht ook een doorn in het oog van onze mensenrechtenspecialist, is geen kwestie van een handvol schreeuwlelijken maar een teken dat het volk de Merkelpolitiek niet draagt, het is zo simpel als dat.

Topbureaucraten als Zeid Ra’ad al-Hussein kunnen daar niets aan veranderen, gelukkig maar.

Misschien toch eens eerst het terrorisme aanpakken en de oorzaak van het vluchtelingenprobleem, weledele hoogheid? De mensenrechten zullen u dankbaar zijn.

Johan Sanctorum is filosoof, publicist en Doorbraak-columnist.

Tags
Column

Johan Sanctorum

Johan Sanctorum (°1954) studeerde filosofie en kunstgeschiedenis aan de VUB. Achtereenvolgens docent filosofie, tijdschriftuitgever, theaterdramaturg, communicatieconsultant en auteur/columnist ontpopte hij zich tot een van de scherpste pennen in Vlaanderen en veel gevraagd lezinggever. Cultuur, politiek en media zijn de uitverkoren domeinen. Sanctorum schuwt de controverse niet. Humor, ironie en sarcasme zijn nooit ver weg.

Meer van Johan Sanctorum