Twitter Files: wie is er bang van een mening?

Sinds de Amerikaanse miljardair en excentriekeling Elon Musk Twitter overnam ontstond er grote opschudding bij wat ik gemakshalve maar de ‘progressieve’ medemens noem.  Want – stel je voor – Elon Musk beloofde om geen censuur meer toe te passen op Twitter en het vrije woord te verdedigen. Sterker nog: hij ging ook laten onderzoeken waarom Twitter in het verleden sommige mensen de mond snoerde, welke discussies daar aan vooraf gingen en met wie en waarom.  Die Twitter Files verschenen sinds vorige week beetje bij beetje.  

Die files leggen bloot hoe Twitter op eenvoudige vraag van het team rond Joe Biden onwenselijke Twitter uitingen censureerde die de latere president in opspraak konden brengen. Dat culmineerde uiteindelijk in het volledig censureren van elke tweet over de inhoud van de Hunter Biden laptop, die zowel de zoon van Biden als Biden zelf in een lastig parket zouden brengen in aanloop naar de verkiezingen waar Donald Trump zijn tegenstander was.

De volgende onthullingen over het interne reilen en zeilen van Twitter gingen over het censureren of ‘shadowbannen’ (tweets worden niet verwijderd en de auteurs worden niet geblokkeerd, maar de tweets worden gewoonweg niet verspreid). Dat schaduwbannen gebeurde bij mediafiguren met onwelgevallige meningen, zoals de conservatieve talkshowhost Daniel Bongino en bij wetenschappers die de officiële versie van het covid-beleid zoals verkondigd door Anthony Fauci bekritiseerden. Bekende namen hier waren de Stanford University-professor Dr. Jay Bhattacharya wiens tweets werden ‘geshadowband’ of hartspecialist Dr. Peter McCullough die van Twitter werd verwijderd. Ook het verwijderen van Twitter van Donald Trump bleek niet gebaseerd op het schenden van de regels van Twitter, maar was een puur ideologische beslissing, zo blijkt uit de interne communicatie die werd bekend gemaakt.

Met mogelijk verstrekkende gevolgen voor de uitslag van de Amerikaanse verkiezingen en de respons op covid. Twitter heeft wereldwijd bijna 400 miljoen gebruikers, waarvan meer dan 80 miljoen in de VS. Het is dus net als Facebook een belangrijk politiek propagandamiddel.

Haat of geweld

Meteen toen de overname door Musk werd aangekondigd, schoot menig progressieve Twitteraar al in een kramp. Waarom? Omdat Musk de vrijheid van meningsuiting verdedigt en alleen wil censureren wanneer er wordt opgeroepen tot haat en/of geweld. Het Amerikaanse First Amendment dat de vrijheid van meningsuiting garandeert is voor Musk, van geboorte overigens geen Amerikaan maar Zuid-Afrikaan, geen vodje papier.

Interessant is ook wat Musk, die eerst een groot voorstander was van covid-vaccinatie, plots op 11 december tweette: ‘My pronouns are Prosecute/Fauci’. Mijn voornaamwoorden zijn Vervolg/Fauci.  Waarmee hij een sneer gaf aan de woke-beweging (hij tweette de dag nadien: ‘The woke mind virus is either defeated or nothing else matters’. Vrij vertaald: het woke-virus wordt verslagen of anders doet niets er nog toe) maar sterker nog, opriep om Anthony Fauci te vervolgen. Een hint naar het feit dat Fauci in nauwe schoentjes raakt naar aanleiding van steeds meer bewijzen dat het SarsCov2 virus uit het laboratorium in Wuhan ontsnapte en dat Fauci dat onderzoek onrechtstreeks via beurzen financierde.

Onze progressieve medemens werd niet opstandig van de onthullingen, waarschijnlijk omdat hij ze niet kon lezen in de Vlaamse Oude Drukpers (VOD). Genant was wel de reactie van Marc Van Ranst op Twitter nadat Musk ‘My pronouns are Prosecute/Fauci’ had getweet. Van Ranst, wiens ego zo groot is dat het inmiddels een eigen zwaartekracht én een maan heeft, reageerde alsof hij Musk persoonlijk kende in een Tweet waarin hij ‘Elon you are rich and a nitwit, but foremost a nitwit’ tweette. Waarop iemand riposteerde met: ‘When was the last time you shot a rocket into space, you fat Belgian waffle’.

Hoofdkwartier

Intussen heeft Twitter zijn Europese hoofdkwartier in Brussel ontmanteld. De EU wil namelijk dat Twitter blijft censureren.

En zo komen we tot de crux van de zaak. Er was een excentrieke en immens rijke zakenman nodig om bloot te leggen wat we eigenlijk al lang vermoedden: de overheid censureert niet zelf, maar besteedt censuur uit aan Big Tech die dat in haar plaats doet.

Op die censuur, en op de zogenaamde factchecks, is geen democratische controle mogelijk. De heersende ideologie bepaalt wie wat mag zeggen. Tegenstemmen worden gesmoord. De fysieke oorlog woedt aan onze grenzen, de informatie-oorlog ging daar al jaren aan vooraf.

Het is allemaal veel gesofisticeerder geworden dan de censuur ten tijde van de Sovjetunie, maar de kern blijft hetzelfde: onwelgevallige informatie uitschakelen.

‘Zo is de pers de grootste macht in de westerse wereld geworden, machtiger dan de wetgevende, de uitvoerende en de rechterlijke macht. Men zou willen vragen: door wie is zij gekozen en aan wie is zij verantwoording schuldig?’, schreef Aleksandr Solzhenitsyn.