1 miljoen jongeren bidden samen

De Wereldjongerendagen (WJD) in Lissabon gaan naar hun hoogtepunt, meer dan een miljoen jongeren zijn afgezakt naar een park bij de Taag. Daar zullen ze deze avond bidden en overnachten in openlucht om zondag met de paus de eucharistie te vieren.

Opmaat

De avond voordien kwamen zo’n 800.000 pelgrims naar het Parque Edouardo VII voor de kruisweg. Dat zijn 14 staties die het lijden en de dood van Jezus in beeld brengen. Die gebeurtenissen werden geactualiseerd naar de moeilijkheden die jongeren vandaag ervaren, opgroeien in gebroken gezinnen, de druk om te presteren, de druk om je zelf te realiseren en de druk van sociale media. Maar ook de alternatieven kwamen aan bod.

Dat alles werd uitgebeeld door een groep internationale dansers die speciaal voor de WJD was samengesteld en de voorbije zes weken samen oefende voor de optredens de voorbije week. Het had iets van het Zangfeest, maar dan met iets meer middelen en meer emotie.

Wandeling in het park

De perszaal heeft grote schermen en airco, maar dat is een bubbel. Een beter optie is het park doorkruisen. De eerste pelgrims kwamen al om 13u naar het park, terwijl de kruisweg zelf begon om 18u. De plaatsen vooraan of in de schaduw werden snel ingenomen. In de tussentijd waren er optredens op het grote podium, en op de schermen. Een groep uit Malawi stond te zingen en te dansen bij 30 graden en kon enkele groepen in het park in beweging krijgen.

Eens de Kruisweg bezig, stond het park vol, net als de brede straten errond. In de centraler strook van het park stonden duizenden in de volle zon. De zonnecrème ging van hand tot hand en de zonnehoedjes die elke pelgrim standaard kreeg kleurden het park wit.

Schouder aan schouder

Een heel ander sfeer in de zijkant van het park, waar grote groepen jongeren dicht opeengepakt onder de bomen neerzaten en alles volgden op het grote scherm. Sommige met een radio, andere met oortjes in. De organisatie zorgde voor vertalingen via … FM, weinig millenialproof, maar -via de app van RadioVaticaan kan je ook in verschillende talen volgen. De Portugese internetprovider MEO zorgde voor verschillende extra masten, dat werkte behoorlijk al was het netwerk was niet altijd even stabiel, merkten we.

Beneden op de brede lanen stond het ook afgeladen vol. Sommigen zaten neer, anderen knielden anderen stonden recht. Voor de veiligheid was alles hier, net als in het park afgebakend in vakken, met nadarhekken of vrij gehouden door vrijwilligers. Die gingen ook rond om flessen water op te halen om die aan drinkwaterpunten op te vullen en opnieuw uit te delen. De flessen werden ook doorgegeven. Dat is iets voor de post-covidgeneratie. Een beetje verder waren enkel jongens in een boom gekropen om alles beter te zien. De vraag is of ze zich bewust waren hoe bijbels dat is.

Ouderwets modern

De staties werden telkens ingeleid door een lied op Latijnse tekst, ondertussen werd op het grote podium het kruis verplaatst, steeds hoger, en werden grote banners opgetrokken. Er werd een Onze Vader gebeden in verschillende talen. De pelgrims bidden mee elk in hun eigen taal. De statie wordt geactualiseerd, teksten gelezen door jongen mensen in verschillende talen. En er waren ook drie getuigenissen van jongeren, verloren gelopen door tegenslag, moeilijke jeugd of in de covidperiode. Op scherm. Ze vertelden over hun moeilijke strijd en de rol die geloof daarin heeft gespeeld en speelt.

Noem het een modern ouderwetse kruisweg. Religieuze muziek, gebed en emotie. Deze wereldjongerendagen bieden ‘samen beleefde religie’. Toch iets wat je zelden vindt in onze kerken, waar het er toch vaak heel afgemeten aan toe gaat met zware teksten.

Wat is dat met de paus?

Uiteraard zegt de paus ook wat. Wat opvalt aan de paus is hoe vaak hij zijn voorbereide tekst, die je als journalist onder embargo al vast hebt, verlaat. Dan spreekt hij uit het hart. Ook dat is niet academisch. Hij spreekt de jongeren ook niet naar de mond. Hij roept ze op om anders te zijn. Te getuigen van het geloof en tegen de stroming van de tijd in, zichzelf niet centraal te zetten, maar de andere.

Het brengt ons bij de vraag wat deze paus zo populair maakt. Is hij een wereldwijde influencer? Een model dat deze jonge mensen kennen? Nochtans wijkt hij toch sterk af van die hippe influencers met hun commerciële boodschappen. Hij doet niet mee aan de modieuze onverschilligheid of rages. Dit is een oude man die spreekt over oude waarden, die oproept om… ‘te leven vanuit de liefde van Christus’. Dat is de kern van zijn boodschap.

‘hier staat de jeugd van de paus’

De paus is een oude man, hij heeft zichtbaar pijn als hij moet stappen. Hij wordt rondgereden in een rolstoel. Zoals elke oude opa die niet goed te been is. Wie tot bij hem komt krijgt vriendelijke oprechte aandacht en een rozenkrans. Maar blijkbaar raakt hij mensen. Hoe anders krijg je 800.000 mensen aan het schreeuwen ‘Esta es la juvetud del papa’ ‘dit is de jeugd van de paus’.

Ondanks het feit dat hij paus is, straalt hij eenvoud uit, misschien is het dat. Hij geeft aan e veiligheidsmensen aan om met de auto stoppen en een kind te zegenen. Hij ontmoet mensen waar hij, zonder veel protocol, zo lijkt het, open mee spreekt. Na de kruisweg geeft hij teken aan de groep dansers om tot bij hem te komen en hij laat een foto nemen tussen hen in. Velen zijn tot tranen toe bewogen. Waarom? Wat in die oude man raakt zoveel mensen? Dat is dé vraag die me na deze wereldjongerendagen blijft achtervolgen.

Feest in de stad

Na de kruisweg worden deze 800.000 gelovigen opnieuw die jonge mensen zoals we ze kennen. Ze zakken af naar de stad, eten en drinken iets. Ook hier alles in goede banen geleid door de vrijwilligers in gele T-shirts. Opvallend is hoe vriendelijk iedereen hun richtlijnen opvolgt.

De massa verspreidt zich er zijn podia waar religieuze muziek gespeeld wordt in alle genres. En er is een podium met religieuze influencers. Daar komt een acteur die Jezus speelt en een kardinaal van 80 de jongeren toespreken. Als was het in Werchter.