Aartsbisschop Léonard en Bruno Valkeniers, één strijd

‘t Zal de nummer één van de Belgische christenheid, aartsbisschop Léonard, verbazen, maar voor een van zijn zorgen vindt hij een medestander in parlementslid en oud-VB-voorzitter Bruno Valkeniers. De parlementariër interpelleerde deze week met een onderbouwd en uitvoerig betoog buitenlandminister Reynders (MR) over de vervolging van de christenen. Bruno Valkeniers is katholiek en kerkganger, een eigenschap die hij deelt met slechts een beperkt aantal CD&V’ers die als groep zich steeds verder houden van de kerk, ooit hun diepste grondslag, en even spottend omgaan met hun traditie als het merendeel van de Vlamingen van vandaag. Een stevige interpellatie van een Vlaamse christendemocraat over het bloed en lot van de christenen in het Midden-Oosten is mij niet bekend. Hun naam is haas. N-VA pakt ook uit met een resolutie, die minder radicaal is dan het voorstel van Bruno Valkeniers. Wat drijft de VB’er?

Bruno Valkeniers: ‘Voor heel wat christenen betekent het belijden van hun geloof elke dag een doodsbedreiging. Volgens Open Doors, een organisatie die zich inzet voor vervolgde christenen, worden wereldwijd niet minder dan 100 miljoen christenen vervolgd. De Amerikaanse journalist John L. Allen jr., onder meer Vaticaanwatcher voor CNN, spreekt in zijn in 2013 verschenen boek The Global War on Christians onomwonden van een wereldwijde oorlog tegen christenen. Schattingen van het aantal christelijke slachtoffers lopen uiteen van 7.300 tot 100.000 per jaar. Christenen zijn zonder enige twijfel de meest vervolgde religieuze groepering ter wereld. Volgens het seculiere International Society for Human Rights is 80% van alle schendingen van godsdienstvrijheid gericht tegen christenen. Tijdens zijn Middernachtsmis voorbije Kerstnacht onderstreepte Monseigneur Léonard dit pijnlijk duidelijk met volgende woorden: “En laat ons niet vergeten dat, vanaf het moment dat wij hier comfortabel samen zijn in deze kathedraal, vijf of zes van onze broeders in het geloof gestorven zijn door geweld wegens hun geloof in Jezus.”’

Hoewel onderdrukking van en geweld tegen christenen ook vaak voorkomt in landen als bijvoorbeeld Noord-Korea of India, bestaat de door Open Doors opgestelde ‘Ranglijst Christenvervolging 2013’ hoofdzakelijk uit islamitische landen, merkt Bruno Valkeniers op: ‘De positie van christelijke minderheden in islamitische landen is altijd al zeer slecht geweest, maar hun situatie ging er verder op achteruit ten gevolge van de zogenaamde Arabische Lentes, waar Europa en de rest van de democratische wereld zo lyrisch over deed. Maar die lentes hebben niet hebben tot de vestiging van democratische rechtsstaten in Noord-Afrika en het Midden-Oosten, maar tot een toenemende invloed van de radicale islam, zodat eerder van een Arabische of islamitische winter moet worden gesproken. Ook in Zwart-Afrika rukt de radicale islam op en wordt christenen het leven onmogelijk gemaakt, zo bijvoorbeeld in Nigeria, waar christenen het mikpunt vormen van gerichte aanslagen. Aanslagen waarbij, het moet gezegd, zelfs de “eigen” islamitische geloofsbroeders niet ontzien worden.’

De interpellatie van Bruno Valkeniers sluit aan bij een andere bron: het boek Christianophobia (2013) van Rupert Shortt, de chef religie van Times Literary Supplement, die rustig, elegant en pakkend stelt dat niet moslims de grootste vervolgden zijn (en dan gaat het niet over juridische kwesties als het verbod om een kruisje te dragen, wel over moord, foltering, verdrijving) maar christenen. De hiërarchie van het slachtofferschap wordt in het bange westen – vreesachtig om de waarheid te zien voorbij haar politiek correcte fobieën – fout gezien.

De motie van aanbeveling in de Kamer van Bruno Valkeniers – met het verzoek om het verlenen van Belgische ontwikkelingshulp afhankelijk te maken van de eerbiediging door de ontvangende landen van de fundamentele rechten van christelijke minderheden – zal door het parlement, met de christelijke broeders en zusters van CD&V op kop, weggegooid worden.

Foto: © Reporters (doden en gewonden worden afgevoerd na een dubbele zelfmoordaanslag in een kerk in Peshawar, Pakistan op 22 septemeber 2013. Er vielen 75 doden.)