De ‘Pallywood’-these, dat Gaza een filmfabriek zou zijn voor de Palestijnse propaganda, is vermoedelijk een door Israël gelanceerde hoax, en illustreert hoe ver het gezond verstand weg is van dit conflict.
Academici die toch al ruim toegang tot de media hebben, willen meer op tv komen en komen naar buiten met een pretentieus-dom manifest. Een late doodsreutel van het cultuurmarxisme?
De kunstroof in een Knokse galerij, waarbij ‘conceptuele kunst’ in puur goud van Arne Quinze werd ontvreemd, voert ons weer naar mei ’68, en de lange mars van de kunstenaar tot marketeer en regime-artiest.
Heel de promocampagne rond het (tijdelijke) zitje in de VN-Veiligheidsraad, met Duitsland en Israël als concurrenten, toont België als een zielige dwergstaat die hoogstens een folkloristische status kan hebben.
De Expo ’58 was een opmaat voor Mei ’68, maar toont ook de discrete brutaliteit van de Belgische eenheidsstaat. Hebben wij iets gemeen met de Congolese evolués van toen?
In het opstellen van de kieslijsten wordt er ijverig gespeurd naar nuttige allochtonen, maar ook het discours rond het ‘opkomend antisemitisme’ schakelt een versnelling hoger, ten gerieve van de Joodse gemeenschap.
Een lening “terugbetalen” met lidkaarten is wel degelijk een vorm van subsidiëring. Kon dat geld echt niet gevonden worden binnen de kringen van de goed boerende Vlamingen zelf?
Temptation Island: een reality-soap die volgens de CIM ruim door hoog opgeleide Vlamingen bekeken en becommentarieerd wordt: alleen de reclamemakers en hun opdrachtgevers leven nog in de realiteit.
Dat de Belgische legerleiding haar N-VA-minister boycot, is niet toevallig en zelfs meer dan logisch. Trekt de N-VA de juiste conclusies?
Hoe konden Pakistaanse bendes in het Britse Telford decennia lang ongestoord hun gang gaan als pooiers, verkrachters en kindermisbruikers? Omdat de politie niet voor ‘racistisch’ wou doorgaan. Tijd voor een balans van het post ’68-verhaal.
Meer dan het zoveelste TV-debat, toont zo’n luidruchtige Turkse trouwstoet op de autostrade aan dat er ten gronde een samenlevingsprobleem is. Hoe tolerant moeten we ons opstellen tegenover mensen en groepen die er misbruik van maken?
Nu een sleutelfiguur uit de Kansspelcommissie verkast naar de lobbyvereniging van gokbedrijven, mag de vraag rond gokverslaving en de rol van de overheid opnieuw gesteld worden.
Doorbraak.be is een uitgave van vzw Stem in het Kapittel
Hoofdredacteur: Pieter Bauwens
Webbeheer: Dirk Laeremans
