Bannon OUT, America second?

Het nieuws kwam uit op vrijdagnamiddag, via een tweet van de conservatieve blogger Matt Drudge. Zijn tweet luidde “Bannon had one hell of a run.” Het was niet moeilijk om te weten wat de man achter de bekende conservatieve site drudgereport.com bedoelde; Steve Bannon kon zijn biezen pakken. Steve Bannon, de man die samen met Kellyanne Conway de campagne van Trump naar de overwinning leidde. De man die na de dood van Andrew Breitbart de leiding nam van het rechts-conservatieve mediabedrijf Breitbart. De missie van Breitbart was duidelijk, de rechtse Huffington Post worden. Deze missie is alvast meer dan geslaagd.

Waarom moest Steve Bannon gaan?

Er zijn waarschijnlijk meerdere redenen, maar ik denk dat er twee zijn die er bovenuit steken. Eén: Bannon stak te vaak pluimen op zijn hoed voor de overwinning van Trump. Twee: de enorme druk van de Democraten in het Witte Huis, een groep die gevoeliger is voor wat er in de mainstream media verschijnt.

Bannon loopt graag zelf in de belangstelling, wat Trump niet graag heeft. Bannon liet dus niet na zijn rol te benadrukken in de overwinning van Trump. Trump liet op zijn persconferentie van afgelopen dinsdag nog fijntjes weten dat Bannon er maar op het einde bijkwam (augustus 2016). De waarheid ligt natuurlijk in het midden. Trump is de enige die het charisma had om de woede en de wanhoop van The Forgotten People te kanaliseren en Bannon had met Breitbart een enorm wapen in huis om die boodschap te verspreiden. Een off the record interview dat Bannon eerder deze week deed, bezegelde zijn lot.

We mogen ook niet vergeten dat er in het Witte Huis een serieus aantal mensen zit die niet hoog opliepen met Bannon. Doorgaans worden ze  bij de gematigden of de globalisten gerekend. De beste term vind ik “Democraten in het Witte Huis”. Het gaat dan over zijn dochter en schoonzoon, economisch adviseur Gary Cohn en natuurlijk nationaal veiligheidsadviseur Herbert McMaster, de man die ik eerder al a total miscast noemde. McMaster lag sterk onder vuur bij conservatieve media en vooral bij Breitbart. Er is zelfs een hashtag op twitter #FireMcMaster, een hashtag die vooral gebruikt wordt door mensen uit het Trump movement. Het was ook McMaster die Bannon uit de Nationale Veiligheidsraad werkte.

Daarnaast wil generaal Kelly, de nieuwe stafchef, orde en tucht in het Witte Huis, en dat is moeilijk als Bannon bij de president binnen- en buitenloopt.

Trump neemt dan ook een groot risico door Bannon te ontslaan — of nam de man zelf ontslag? Trump staat geïsoleerd in Washington. Het establishment van de Republikeinen valt hem af vanwege zijn commentaar op wat er gebeurd is in Charlottesville, waarbij Trump een gematigde toon aansloeg en de fout maakte te denken dat genuanceerd spreken over geweld tussen extreem-rechts en extreem-links, zeker als een complete gek op een mensenmassa inrijdt, op het bierkaartje van de toegelaten meningen staat. Op het stuurloze schip van de hysterische Democraten moet hij zeker niet rekenen. Zijn enige vrienden zijn de mensen van zijn beweging. Hen laat hij nu in de steek.

Wat zullen de implicaties zijn op de agenda van het Witte Huis?

De verandering in het binnenlands beleid zullen beperkt blijven. De vraag is hoe het buitenlands beleid er zal uitzien. Inzake internationale handel gaat deze administratie het gevecht met China aan, dat werd deze week duidelijk. Daarnaast voerde Trump campagne met een bescheiden buitenlands beleid, waarbij het neo-conservatieve beleid van de afgelopen twintig jaar werd verworpen. Geen buitenlandse interventies meer: America First. Trumps agenda, zowel inzake handel als militaire avonturen, liep hier gelijk met die van Bannon. In verschillende recente toespraken benadrukte Trump dat 6000 miljard dollar de afgelopen 16 jaar in rook is opgegaan aan de oorlogen in het Midden-Oosten.

Maar het dossier Afghanistan komt dit weekend op tafel. McMaster wil Trump overtuigen dat een verhoging van het aantal militairen broodnodig is. Bannon wilde alle troepen terugtrekken, maar zal Trump zonder Bannon de ruggengraat hebben om neen te zeggen tegen zijn generaals?

Ook inzake Noord-Korea, waarvoor Trump door hetzelfde te zeggen als Bill Clinton zoveel negatieve commentaar kreeg uit de mainstream-media, lag McMaster op ramkoers met Bannon. McMaster is niet bang om Noord-Korea preventief aan te vallen. Bannon was tegen, deed de Noord-Koreaanse leider af als een clown, en vond het idee om Noord-Korea aan te vallen belachelijk.

Progressieven, dolblij met het ontslag van Bannon, moeten misschien eens weten wat ze willen. Een restauratie van het beleid van George W. Bush waarbij de Verenigde Staten met een big stick op zoek gaan naar vijanden, of een beleid waarbij de VS zich wat bescheidener opstellen.

Bannon is niet dood

Bannon sprak over zijn ontslag en zei dat het presidentschap van Trump voorbij is:  “Er zullen goede en slechte dagen komen, maar waar wij voor gevochten en gewonnen hebben is voorbij.” Bannon staat intussen weer aan het hoofd van Breitbart, en zal Breitbart gebruiken om de agenda van Trump te ondersteunen. Hij behoudt zijn rechtstreekse lijn met Trump. Maar waar Trumps administratie de lijn van America First niet volgt, zullen de aanvallen op de administratie meedogenloos zijn.

Het is belangrijk om te beseffen dat Bannon niet zonder fouten was. De kritiek komt van Roger Stone, Trumps persoonlijke vriend, levenslang adviseur en political mastermind. Stone, die dezelfde agenda heeft als Bannon, vindt dat Bannon te weinig heeft gedaan om mensen uit de campagne op belangrijke posten te zetten in het Witte Huis, posten die daardoor werden ingenomen door gematigden en globalisten (let op, de term is pejoratief). Bannon heeft het in het Witte huis ook nooit opgenomen tegen de zogenaamde “Democraten in het Witte Huis”. Volgens Stone was Bannon te veel met zichzelf bezig, en waarschijnlijk daardoor werkt Bannon niet meer in Washington.

Wat nu?

De boodschap van Trump was er al vóór Bannon de campagne kwam versterken. Maar de geloofwaardigheid van Trump krijgt bij zijn supporters toch een stevige knauw. In zijn eigen Witte Huis dreigt hij geïsoleerd te raken, zeker als er nog “Bannonnieten” worden ontslagen. Trump had aan Bannon en Breitbart bondgenoten voor zijn campagne, maar zijn administratie heeft er nu een scherpe waakhond bij, een die het huis van binnenuit kent, en er niet voor terugschrikt om te bijten.