Baudets zege-speech bewijst: de Zuil moet er tóch komen

Toen de uitslag van de Provinciale Statenverkiezingen bekend werd, gaf Baudet een omstreden doch erudiete overwinningspeech, waarvan de uitzending – oh zo tekenend – door de Nederlandse publieke omroep werd afgekapt. Hij sprak over de Renaissancevloot die nu op stoom komt. Daarmee doelde hij allegorisch op de culture wars. Het is zijn bedoeling dat andere schepen zich bij hem aansluiten; hij zoekt duidelijk verbinding en samenwerking op het maatschappelijk middenveld. Baudet begrijpt dat alleen spreken vanuit een verzetshouding in het parlement geen zoden aan de dijk zet – dat is leuk voor de bühne, spektakel en debat, maar de maatschappelijk impact is nihil. Om écht wat te veranderen, moet je het maatschappelijk middenveld kantelen. Denk aan allerlei instituties, van grote bedrijven tot de Vereniging Nederlandse Gemeenten.

Deugdmensen en profiteurs

Beroepsdeugers beginnen zich nu als de wiedeweerga van FvD te distantiëren. Paul Scheffer zou formeren in Noord-Holland maar Scheffer is een deuger, dus toch niet. Maatschappelijk relevante figuren moeten FvD salonfähig maken, maar deugers zetten hen onder druk met ernstige consequenties. Zoek op ‘FvD’ en ‘Baudet’ in Google en de meeste nieuwsresultaten zijn negatief en tendentieus. Er stroomt vanuit de mainstream media een ware diarree om FvD zo hard mogelijk te framen als een stel nazi’s. Nu kunnen we hun supporters opdelen in twee groepen mensen.

[1] De opportunisten en hofhermafrodieten. Mensen die hoopten op een baantje of anderszins wilden meeliften op het succes van FvD. Ik bedoel types die ‘stiekem’ een beetje rechts zijn maar toch een hoge maatschappelijke functie vervullen. Lieden die eerst drie keer over hun schouder kijken en dan heimelijk toegeven dat ze toch wel tegen de euro zijn. Dit is veel upperclass volk dat het niet gewend is om in een staat van conflict te leven. Het zijn mensen die alles mee hebben gehad in het leven en nooit geleerd hebben om confrontaties aan te gaan en tegen de stroom in te roeien.

Dit volk zal zich weghouden zolang deze mediastorm woedt. Ze willen zich niet ‘bevlekken’. Je kunt er eigenlijk niet op bouwen want het zijn mensen zonder ruggengraat. Alleen, ze hebben wel het maatschappelijk prestige dat een nieuwe partij nodig heeft om morele teflon te krijgen.

Overtuigden

[2] Mensen die snappen dat we feitelijk al in een staat van oorlog leven. De mainstream media doen hun best om alles wat FvD’ers zeggen in de sfeer van het nationaalsocialisme te trekken: zij hopen dat er dan een Volkert zal opstaan om hun vieze werk op te knappen. Echter, er zijn er velen die deze mentale barrière al zijn overgestoken. Zij hebben dit trucje gezien bij Janmaat, Fortuyn, Wilders en inderdaad nu weer rond Baudet.

Dit zijn de mensen die FvD toch wel steunen, omdat ze begrijpen dat vrijwel alle maatschappelijke instituties – van universiteiten tot journalistieke centra – zijn ingenomen door specifieke belangen. De klimaat- en asiellobby, het discours van (extreem) linkse identiteitspolitiek ‘decolonize the university’. Opiniemakers spreken over ‘witte’ mensen en het Westen is vooral fout en zondig. Maar goed, dit is dus de groep mensen die helemaal klaar is met dit discours en zich niets meer van deze verloren instituties aantrekt. Ze hopen ook niet meer op een baantje binnen die instituties omdat ze die Rubicon al over zijn.

Rigiditeit

Tel dit alles bij elkaar op en de conclusie is: we’re at war. De haat die nu op gecoördineerde wijze wordt opgewekt tegen FvD – vanuit universiteiten, lobbygroepen, het onderwijs en de journalistiek – is zó fel en afgrondelijk, dat er hier geen compromissen meer mogelijk lijken. Ik krijg verhalen binnen van mensen die iets op Facebook hebben gezet dat positief is over de verkiezingsuitslag, en wiens ouders nu worden aangesproken of hun kind geen fascistische sympathieën heeft. Dit maakt de uitspraak van Jezus zeer letterlijk: u moet bereid zijn uw ouders te verlaten om mij waardig te zijn.

Het kraakbeen is uit de samenleving: de flexibiliteit om met tegengestelde standpunten om te gaan. Mensen sluiten elkaar nu eenvoudigweg uit als ze niet de juiste mening hebben over, neem nu, migratie of klimaat. Nog één voorbeeld om inzichtelijk te maken wat ik bedoel: waarom vallen bijvoorbeeld altijd boeken van een bepaald type in de prijzen? Dit zijn NRC-achtige boeken. Beetje postmoderne visie op Europa, niet te kritisch op de islam, geschreven door en voor mensen met een ironische levenshouding die spottend neerkijken op ideeën als een Leitkultur of een nationale staat.

En zo is het met alles. Met scholen, universiteiten, nieuwsredacties – stuk voor stuk zijn ze in de ban van het grote deugen, en wie niet meedeugt wordt uitgesloten. Het brengt ons op het slot van Baudets speech: zuilen bouwen. Dat heeft hij letterlijk gezegd. Er is voor realisten niets meer te halen binnen gangbare instituties. We zullen eigen tegen-instituties moeten oprichten! Begin vandaag nog met het oprichten van een eigen school, en daarna een eigen universiteit. Zodat realistische academici de censuur en de beroepsverboden kunnen omzeilen. Bouw die zuil! Ga aan de slag!