Bewapen mediagebruiker tegen lege hypes

Het is bijna niet te geloven hoe stompzinnig de meeste televisiedebatten zijn. De inhoud is dusdanig irrelevant dat ze zo goed als direct uit het geheugen vervliegen — hooguit vangen ze een avond de woede en verontwaardiging. Maar de écht grote zaken die onze toekomst bepalen, worden nauwelijks bediscussieerd.

Grondrechtelijke vrijheden, demografische veranderingen, strategisch grondstoffenbeheer en de macht van grote internationale bedrijven, om slechts enkele zaken te noemen. Herinner je je überhaupt een inhoudelijk debat over één van deze kwesties in de mainstreammedia? Staan die media debat over deze onderwerpen überhaupt toe?

Onder het mediabewind van deze maatschappij is er nog slechts sprake van nieuwshypes en niet meer van inhoudelijk debat. Het woord ‘debat’ is het meest misbruikte en misleidende woord van deze tijd. Werkelijk debat bestaat in de mainstreammedia niet meer. De debaters komen ten tonele met uit het hoofd geleerde teksten, vragen en antwoorden. Zelfs hun lichaamstaal is intensief gedrild, hun vrolijkheid en afkeuring, hun enthousiasme en dedain.

Geleuter naast de essentie

Een willekeurig toneelstuk kent meer variatie en spontaniteit dan een ‘praatprogramma’. Achter de ‘gespreksleiders’ van die shows staat een uitgebreid team dat hun à la minuut voorkauwt hoe ze moeten reageren. Dus wanneer ze iemand moeten afkappen, welke vraag ze moeten stellen, wie aan het woord mag komen en wanneer het onderwerp moet worden afgesloten — dit alles wordt zorgvuldig geregisseerd. Geleuter naast de essentie — dat vat de betekenis van alle ‘debatten’ in de mainstreammedia samen. De ‘gespreksleider’ is in dit proces niet meer dan een overbetaalde marionet die de kijkers indoctrineert.

Mainstreammedia zijn in handen van het kartel, en het kartel heeft uitgestippeld welke thema’s bij hun belangen aansluiten. Gesprekken die niet in die lijn passen, worden gesmoord. Ze kelderen in de socialemedia-feeds, verdwijnen uit zoekresultaten en worden met zachte hand uit de publieke perceptie weggemasseerd. Met deze methode worden de ideologieën van de kartelpartijen kunstmatig relevant gehouden, terwijl ze de essentiële thema’s van deze tijd al lang niet meer raken. Ook zijn de ideeënstelsels van de centrumpartijen al decennia niet meer in staat om de levens van hun aanhangers in een praktische zin te verbeteren.

Verdeel en heers!

Je kunt je afvragen of het publiek in staat is zich te verenigen tegen deze oppervlakkige, zielloze en manipulatieve mediamachinerie. Het antwoord is neen, omdat de onderwerpen die het gesprek van de dag bepalen, bewust worden gekozen om ons verdeeld te houden. Zo wil ik graag met een progressieve politicus praten over woningschaarste, maar niet wanneer als voorwaarde wordt gesteld dat het onderwerp immigratie niet mag worden aangestipt. Ook niet als de discussie al begint met plichtmatig deugpronken, doordat er bij aanvang een vlag wordt gehesen tegen ‘transfobie’.

Al zijn er onderwerpen waar links en rechts elkaar kunnen vinden, dan nog zullen die nóóit de trending topics worden binnen het heersende discours. Die situatie zou immers niet het belang dienen van de mainstreammedia en de grote bedrijven die de media financieren. Big Tech bepaalt wat de trending topics zijn: zij beheersen de algoritmes. Het partijkartel is versmolten met de mainstreammedia. Intussen behoren ook de techreuzen daartoe.

Social proof

Zodra je over het kartel publiceert — over de machten die het maatschappelijk discours uitstippelen, hun financiële belangen en de motieven die zij hebben om links en rechts tegen elkaar uit te spelen met identitaire nieuwsitems die op z’n hoogst leiden tot kortstondige piekjes van verhitting — dan weet je al zeker dat jouw content niemand meer zal bereiken. Wat je dan nog aan inhoud produceert zal gedoemd zijn te verdwijnen in de ‘complotkrochten’ van het internet. De types die zich daar ophouden scoren zó slecht qua ‘social proof’, dat de afschrikwekkende invloed hiervan al volstaat om het mainstream-narratief overeind te houden, hoe leeg dat ook is.

Bijeenkomsten

Deze overpeinzingen monden ten slotte uit in de vraag hoe we mensen ‘wakker kunnen maken’, mentaal kunnen bewapenen tegen zoveel misleiding via randzaken op de voorgrond en zoveel lege hypes. Deze vraag, en meer, behandel ik mijn nieuwste boek: De greep op de publieke opinie. Er zijn drie bijeenkomsten gepland!

Op 23 oktober, de aftrap, worden we verwelkomd door burgemeester Jean-Marie Dedecker in Middelkerke. Meldt u zich hier aan! Gevolgd door een presentatie op 27 oktober in in Nederland, in Velp, met prof. Paul Cliteur — aanmelden kan hier. Tot slot, 28 oktober in het Nederlandse Beverwijk, met Joost Niemöller, die tevens het nawoord schreef. Aanmelding kan hier. Ik zie uit naar deze bijeenkomsten — hopelijk tot dan!