‘Vreemde Vlamingen’: praktische gids voor gemeenschapsdenken

In hun nieuwe boek Vreemde Vlamingen tekenen N-VA’ers Nadia Sminate en Maaike De Vreese de vernieuwde visie van hun partij op inburgering uit. Wie hier wil wonen en werken blijft welkom, maar zal daarvoor voortaan best veel moeite moeten doen. Tenminste als het van de auteurs afhangt.

Lezers van Doorbraak Magazine wisten het al: de Vlaamse parlementsleden Nadia Sminate en Maaike De Vreese werkten aan een boek. In ons decembernummer lichtte Sminate daarover al een tipje van de sluier.

Sminate en De Vreese zijn elk op hun manier ervaringsdeskundigen. De eerste is het kind van een Marokkaanse vader en een Vlaamse moeder, deed haar plechtige communie en was vanaf 2016 even burgemeester van Londerzeel. De tweede werkte voor haar parlementaire mandaat onder meer bij de Dienst Vreemdelingenzaken en maakte bij de gerechtelijke sectie jacht op mensenhandelaars.

Gezond verstand

Een maand na het interview in Doorbraak Magazine is het boek klaar, uitgegeven door onze eigen uitgeverij. Het bevat naast een heldere analyse over het migratieprobleem tien voorstellen om de integratie van migranten in Vlaanderen te verbeteren.

De meeste van die voorstellen lijken gewoon gezond verstand. Dat mag wel na decennialange vrijblijvendheid. Hele Vlaamse steden veranderden, de gewapende islam zette onze samenleving onder druk en de kwaliteit van het onderwijs ging sterk achteruit. In Vlaanderen overheerst al langer de overtuiging dat vol nu eenmaal vol is. Maar de democratische wens van de Vlaming om daar iets structureel aan te veranderen kreeg tot nu toe geen gehoor.

Als het van de N-VA afhangt, dan moeten migranten in de toekomst voortaan een inburgeringscursus en taallessen Nederlands volgen in hun thuisland, wordt ook migranten uit de Europese Unie een verplichte inburgering opgelegd en wordt van mensen die het allemaal niet zo serieus nemen met de inburgering de verblijfsvergunning afgenomen. Dat is de kern van het boek.

Geen Denemarken

Zo ver als in Denemarken – waar een crimineel een zwaardere straf kan krijgen als hij uit een migratiewijk komt – wil de N-VA expliciet niet gaan. Maar gemeenten moeten volgens De Vreese en Sminate bijvoorbeeld wél de bevoegdheid krijgen om migrantenkinderen vanaf 2,5 jaar verplicht naar school te sturen. Dat om gettovorming tegen te gaan.

Aan de andere kant van het bestuurlijke spectrum moet Vlaanderen volgens de auteurs volledig zelf een eigen migratiebeleid kunnen voeren. Maar of dat binnen of buiten een Belgische staat is, laten de auteurs onbeantwoord. Beide politici willen ook de ‘integratie-industrie’ aanpakken, maar blijven ook daar op de vlakte hoe dat precies in zijn werk zal gaan. De regering van huidig Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA) kon zo’n belofte alsnog niet waarmaken.

Gemeenschapsdenken

Het boek van De Vreese en Sminate heeft de grote verdienste dat het een praktische politieke invulling geeft aan het begrip ‘gemeenschapsdenken’. Een begrip dat VUB-emeritus en socioloog Mark Elchardus in 2022 in zijn veelbesproken boek Reset naar voren schoof. Dat Elchardus tijdens de boekvoorstelling nu zaterdag het boek van Sminate en De Vreese zal bespreken, is daarom geen toeval.

Als we de vraag over hoe en met wie de N-VA dit precies in een Vlaams, Belgisch en Europees regeerakkoord zal gieten, rest er maar één fundamentele opmerking. En dat is het volgende zinnetje van de auteurs: ‘Wij nemen resoluut de samenhang van de maatschappij als uitgangspunt. De individuele integratie moet niet langer de maatstaf van ons beleid zijn, wel de samenhang van onze gemeenschap.’

Collectief of individu?

Dat klinkt mooi op papier. Maar als je doorredeneert, dan zegt de N-VA hier dus eigenlijk: het collectief primeert op het individu. Of we het nu graag hebben of niet, migratie vroeger en nu doet de samenleving evolueren naar de nood tot meer collectiviteit. Daarbij ziet de N-VA een grote rol voor de overheid weggelegd, die de integratie en inburgering in goede banen moet leiden. Maar hoe groot zal die overheid zijn? En wanneer zal ze zich ook te verregaand met de Vlaamse burger beginnen moeien?

Die vraag is niet onnozel, als we het traject van de N-VA de voorbije legislatuur bekijken. De partij lag mee aan de basis van de Vlaamse renovatieverplichting en de rode lijsten in de landbouw, om maar twee voorbeelden te noemen. Zelfs een beruchte Vlaams Belanger als Sam van Rooy gaf ooit aan ons toe zware twijfels te hebben bij exact dezelfde vraag: primeren uiteindelijk individuele rechten, of collectieve? Misschien is de publicatie van Vreemde Vlamingen de ideale gelegenheid om het daar eens wat diepgaander over te hebben.

Inschrijven voor de boekvoorstelling op zaterdag 20 januari in het Van der Valkhotel op Brussels Airport kan hier. Het boek is te koop in onze webwinkel.