Carles Puigdemont niet welkom in het Frankrijk van Marine Le Pen
foto © Belga Image
Volksnationalisten moeten niet meteen op de steun en sympathie van Marine Le Pen rekenen.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementVoor de radicaal-rechtse Marine Le Pen hebben volksnationalisten zoals Carles Puigdemont niets te zoeken in Frankrijk, zo verklaarde ze in een interview met een Catalaanse krant. Benieuwd wat ze daar bij Vlaams Belang – een huidige fractiepartner van Le Pen in het Europees Parlement – van vinden.
Het is niet altijd gemakkelijk om consequent nationalist te zijn. In het Europees Parlement zetelde de N-VA van Geert Bourgeois en Assita Kanko de voorbije legislatuur broederlijk naast de Franco-gezinde unitaristen van het Spaanse VOX in de conservatieve ECR-fractie. ‘Geen probleem’, klonk het vijf jaar geleden uit de mond van kersvers Europarlementslid Kanko in De Afspraak, toen ze daarover ondervraagd werd. De ECR-fractie was immers – aldus nog Kanko en Bourgeois – de fractie waar elke partij haar vrije meningsuiting kon bewaren en waar N-VA zich, ondanks VOX, het beste thuis voelde. Ondanks alle sympathie voor de Catalaanse zaak.
Vlaams Belang, toch ook een vriend van de Catalaanse nationalisten, zetelde dan weer in de rechtse ID-fractie, een te radicale fractie toen naar de smaak van VOX, maar waar het onafhankelijkheidsstreven van Puigdemont en de zijnen bij de andere fractiegenoten al evenmin op veel sympathie moest rekenen.
Vernedering voor Frankrijk
Het blijft voorlopig koffiedik kijken hoe de nieuwe fracties in het Europees Parlement er precies zullen uitzien, maar in een recent interview met de Catalaanse krant El Periódico toont Marine Le Pen van het Franse Rassemblement National alvast bitter weinig sympathie voor Puigdemont. In afwachting van zijn langverwachte terugkeer naar Barcelona – die er na de definitieve goedkeuring van de Spaanse amnestiewet nu echt wel zit aan te komen – voerde de Catalaanse leider vorige maand nog campagne vanuit Zuid-Frankrijk.
Marine Le Pen vindt het een ‘schande’ en ‘een vernedering voor Frankrijk’ dat Puigdemont dat mocht doen van de Franse autoriteiten. Ze noemt de situatie zowaar zelfs een ‘referentie voor criminelen’. Klein detail: Puigdemont voerde campagne vanuit Perpignan. Dat is een stad waar Louis Aliot, de vroegere partner van Marine Le Pen, burgemeester is voor het Rassemblement National
Marionet van de franquisten
Als de partij van Le Pen op 30 juni en 8 juli de vervroegde parlementsverkiezingen in Frankrijk wint, zo citeert El Periódico de drievoudige presidentskandidate, dan komt er een einde aan deze vrijheid voor ‘iedereen die de legitieme instellingen van zijn land aanvalt, zeker als het bevriende landen zijn’. Volksnationalisten moeten dus niet op haar sympathie rekenen. In die context zou het dus best interessant zijn Le Pen de vraag voor te leggen wat ze van het streven naar Vlaamse onafhankelijkheid van haar huidige Europese fractiepartner Vlaams Belang vindt.
Puigdemont diende Le Pen op X meteen bijzonder scherp van antwoord. De gewezen Catalaanse president en voorzitter van de centrumrechtse separatistische partij Junts per Catalunya noemt haar een ‘marionet van de franquisten’. Bij een foto waarop hijzelf bij de ingang van een metrostation in Parijs poseert, schreef hij: ‘Ik ben niet enkel van plan om daar terug te keren, maar ik zal me ook verzetten tegen alle pogingen om franquistische wetten toe te passen die het vrije verkeer van Europese burgers belemmeren.’
Tags |
---|
Personen |
---|
Koen Dillen (1964), studeerde in 1987 af als vertaler Frans-Duits en heeft een passie voor Frankrijk. Hij schreef onder pseudoniem opgemerkte biografieën over Nicolas Sarkozy en François Mitterrand en publiceerde, in samenwerking met Frank Vanhecke, Al bij al heb ik gelukkig geleefd', het levensverhaal van wijlen Marie-Rose Morel.
Marine Le Pen koos ervoor de Franse regering te doen vallen. Het valt nog te bezien of haar partij daar ook beter van wordt.
Frédéric De Gucht ziet de Brusselse onderhandelingen afspringen en de federale doodbloeden. ‘Ze lijken een ander verkiezingsresultaat te willen.’