Christenvervolging bestaat ook vandaag

Mag ik u een zalig Pasen wensen? Of hebt u liever een vrolijke paasdag? Om het even, hoe u het viert, hopelijk worden beide waar. Vorige week op Palmzondag was het wel even anders. Aanslagen van IS op de kopten in Egypte hebben het feest er danig verstoord.

Misschien waren die aanslagen niet toevallig op Palmzondag. Het maakt duidelijk dat christendom en islam niet hetzelfde zijn. Jezus komt als vredelievende profeet op een ezel Jeruzalem binnengereden. Hij is niet zoals Mohamed die met het zwaard in de hand en te paard Mekka innam en daarna een groot deel van de regio. Neen, niet alle religies zijn hetzelfde.

1/11

Kijken we nog op van de aanslagen van IS? Ik hoop van wel. Kijken we op van aanslagen tegen christenen? Hier zijn we er met z’n allen van overtuigd dat de moslims het grootste slachtoffer zijn van terreur, lees islamterreur. Maar wars van de wie-heeft-er-meer-last-van-discussie delen christenen wereldwijd in de klappen. Volgens de ngo Open Doorswordt een op deelf christenen vervolgd. Onder vervolging verstaat de ngo ‘dat je niet vrij bent om je geloof uit te oefenen. Soms word je tegengewerkt omdat je christen bent. Of je moet aan regels voldoen die voor anderen niet gelden.’ Vaak is dat het begin. ‘Het christendom telt op wereldniveau 2,4 miljard gelovigen en is daarmee de grootste religie.’ Schrijft Wikipedia. Een op elf van 2,4 miljard, dat zijn een pak vervolgde/onvrije mensen.

Er is ook goed nieuws, want het is nog slechter geweest… Uit de cijfers van de Ranglijst Christenvervolging 2017 blijkt dat in het afgelopen jaar het zichtbare geweld tegen christenen is afgenomen vergeleken met het jaar voordien. Werden er in 2015 nog 7106 christenen vermoord om hun geloof, in 2016 waren dat er 1207. In 2015 werden 2425 kerken beschadigd of vernield, in 2016 waren dat er 1329.

Open Doors houdt een ranglijst bij van landen ‘waar geloof het meeste kost (ranglijst christenvervolging)’. Egypte staat er ‘maar’ op de 21e plaats. Op één staat Noord-Korea, gevolgd door Somalië, Afghanistan, Pakistan, Soedan, Syrië, Irak, Iran, Jemen en Eritrea. De lijst (in totaal 50 landen) is een opsomming van zowat alle islamitische landen aangevuld met wat atheïstische dictaturen. Pakistan is het land waar het meest kerken vernield zijn in 2016, 600. China staat op een tweede plaats met 300 kerkvernielingen.

Verschillende beeld

Verschillende plaatsen in de wereld geven volgens Open Doors  een verschillende beeld. In Azie is er een opkomend religieus nationalisme, vooral in India en Buthan. In sub-Sahara-Afrika vindt de radicale islam haar weg van ondergrondse gewapende groepen naar het officiële bestuur van landen, zoals in Somalië, Kenia, Niger en Burkina Faso. Saoedi-Arabië is hier financier: lokale regeringsleiders krijgen fondsen in ruil voor meer moskeeën. De gewapende islamitische terreurgroepen Al-Shabaab en Boko Haram werden in november 2016 door de Verenigde Naties als schuldigen aangewezen voor de humanitaire crisis in Nigeria. Niet toevallig topt Nigeria ook de lijst met moorden op christenen (695 in 2016).

In Mali en Kenia verslecht de situatie van de christenen zienderogen, ze moeten hun gebouwen door privéfirma’s laten bewaken om zo aanvallen en aanslagen te proberen voorkomen. In Kenia werden in 2016 37 christenen vermoord omdat ze christen waren. Als de inspanningen van radicale moslims wortel schieten in de hele breedte van de samenleving, dan dreigt er volgens onderzoekers van Open Doors een religieuze zuivering in de hele Sahel.

Maar ook dichterbij zijn we niet vrij van zorgen. Open Doors laat fijntjes weten dat er in de kerstnacht van 2016 in Frankrijk 90.000 militairen en politieagenten op de been waren om de kerken te beveiligen.

Westen

En wat doet het Westen? Onze politici twitteren hun medeleven met de slachtoffers, en daarmee is de kous af. Er bestaan in de wereld wel ‘islamitische landen’ maar blijkbaar geen ‘christelijke landen’ meer. Wie neemt het internationaal politiek en diplomatiek voor de christenen op? Net als bij het ‘terrorisme’ blijft de islam als oorzakelijke factor voor het geweld tegen christenen meestal onbesproken.

Ook vele christenen voelen blijkbaar veel schroom om het geweld tegen christenen ter sprake te brengen. Ze worstelen met het hedendaagse dogma dat de moslims per definitie de slachtoffers zijn. In kerken wordt gebeden voor ‘slachtoffers van elk geweld’, en dat is zeer verdedigbaar in de paastijd. Maar een beetje meer aandacht voor het leed en lijden van geloofsgenoten elders in de wereld, die lijden omwille van datzelfde geloof dat hier vrij beleden kan worden, zal dat niet in de schaduw zetten. Er is ook niets mis mee.

Pasen is het feest van de hoop. Ook in de donkerste tijden is er hoop, leert de verrijzenis. Er is vandaag voor christenen in het Midden-Oosten (een) hoop nodig. Tijd ook aan ons om daar aan te denken, vandaag op Pasen bijvoorbeeld. Laat ons beginnen met de feiten onder ogen te zien. 

Afbeelding: (c) Open Doors