De aanval op de traditionele manier van samenleven wordt opgevoerd door de recente ideeën van Conner Rousseau. Een partij die zich regelmatig inlaat met de postmoderne feministische doctrine blijkt vrouwen te reduceren tot arbeidskrachten en de inrichting van het gezin te willen dicteren.

Afgelopen donderdag werd bekend dat Vooruit plannen heeft om ouders te verplichten kinderen onder de 2,5 jaar 130 dagen per jaar naar de crèche te brengen. Deze 130 dagen zouden worden betaald door de belastingbetaler. Rousseau verdedigt dit plan door te zeggen dat alle kinderen meer kansen moeten krijgen. Vervolgens komt Rousseau met een zeer opmerkelijk argument. ‘Uit onderzoek blijkt dat de eerste zes jaar cruciaal zijn in de ontwikkeling van een kind. Daar moet je dus ingrijpen. De hele samenleving zal daar wel bij varen’, aldus Rousseau.

Er moet dus worden ingegrepen door de overheid in het opvoeden van de kinderen omdat de samenleving daar profijt van zou hebben. Het opvoeden van de kinderen is met andere woorden niet langer de taak van de ouders, maar een taak van de overheid. De ouders zouden namelijk niet in staat zijn om hun kinderen alle kansen te bieden en zijn daarmee ongeschikt om het laatste woord te hebben over de opvoeding van hun kinderen is de achterliggende redenering.

Zorg dragen is geen werk

Eerder al ontkende Rousseau dat het leiden van een huishouden en het opvoeden van je eigen kinderen een betekenisvolle taak is die een gezin naar eigen goeddunken zou moeten kunnen inrichten. De vrije keuze van een man of vrouw om op een liefdevolle en persoonlijke manier voor de kinderen te zorgen zou volgens hem niet ten goede komen aan de samenleving. Dat vrouwen een betaalde job moeten hebben om bij te dragen aan de samenleving spreekt boekdelen over de uiterst gebrekkige wereldvisie die de voorzitter van Vooruit dagelijks tentoonspreidt.

Het verzorgen van geliefden is wel degelijk werk, het is werk dat zelden beter kan worden gedaan door de overheid aangezien de persoonlijke band en kleinschaligheid dan ontbreekt. Het is geen taak die je in de late uurtjes van de avond er zomaar even bij doet. Het is totaal ongepast dat Rousseau denkt beter te kunnen bepalen hoe de rolverdeling in een gezin moet worden ingericht dan deze gezinnen zelf. Dat de vrouw wordt gereduceerd tot arbeidskracht, is helaas de perfecte illustratie van de hedendaagse antimenselijke socialistische ideologie. Dezelfde feministische stroming die zich zo graag keert tegen de objectivering van de vrouw werkt objectivering in de hand door arbeidsparticipatie als hoogste zelfontplooiingsdoel te bestempelen.

Democratische dwangstaat

Het grotere probleem is dat deze uitspraken en waanideeën daadwerkelijk een begin kunnen zijn van het ontnemen van de vrijheid van het gezin om de kinderen op hun eigen manier op te voeden. Rousseau is redelijk succesvol als voorzitter van Vooruit. Zijn partij doet het niet slecht in de peilingen ondanks persoonlijke strapatsen en democratische dwingelandij die zo nu en dan de kop op steekt. Dat Vooruit een goede verkiezingsuitslag neer gaat zetten in 2024 is dan ook zeker niet onwaarschijnlijk. Het geflirt tussen de N-VA en Vooruit is dan ook bijzonder kwalijk voor een partij die propageert conservatief te zijn.

Zoals de auteur Herbert George Wells al zei: ‘Er zijn twee groepen mensen in de wereld, mensen die met rust gelaten willen worden en mensen die weigeren anderen met rust te laten.’ De mensen die weigeren anderen met rust te laten gebruiken hun democratisch verkregen macht om anderen te dwingen zich te conformeren aan hun wereldvisie. Zo is het altijd mogelijk om in een kapitalistische samenleving een commune op te zetten waarin alles wordt gedeeld zonder privébezit of eigenzeggenschap. Andersom is het in een socialistische samenleving onmogelijk om baken van persoonlijke vrijheid en handel op te zetten. De verplichte conformering aan de antimenselijke moderne socialistische ideologie is de geboorte van de democratische dwangstaat waarin zaken ofwel verboden, ofwel verplicht zijn.

Geen rechtvaardiging van dwang

De liberale democratie, die mensen als Rousseau altijd zeggen te verdedigen, heeft nooit de neiging gehad daadwerkelijk liberaal te zijn. De beoogde vrijheid is slechts bedoeld voor mensen met de juiste gedachten. Een echte liberale democratie valt niet voor de collectivistische schijnargumenten die vandaag de dag worden gebruikt om de leerplicht te vervroegen en verplichte kinderopvang te vergoelijken. Steeds vaker wordt een democratisch mandaat misbruikt om dwang te rechtvaardigen, waarmee eens te meer duidelijk wordt dat men de liberale democratie slechts als instrument gebruikt om de eigen ideologische doelen te verwezenlijken.