JavaScript is required for this website to work.
Binnenland

De Ceulaer vs. Dewinter: surrealistisch

Sam van Rooy28/6/2016Leestijd 7 minuten

Joel De Ceulaer debatteert wel met Filip Dewinter, maar neemt hem niet ernstig. 

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Enige tijd geleden was er de volgende primeur: Filip Dewinter werd geïnterviewd voor De Morgen omdat, zo klopte Joël De Ceulaer zich op de borst, ‘extreme stemmen behalve een mogelijke bedreiging ook een zegen zijn voor de democratie’. Dat De Ceulaer trots is op wat hij zelf zijn ‘voortschrijdend inzicht’ noemt, bleek ook in het VTM-debat van Jan De Meulemeester tussen Dewinter en De Ceulaer. De Ceulaer herhaalde er dat zijn ‘visie op hoe het Vlaams Belang moet worden behandeld veranderd is’. De Ceulaer: ‘Ik vind nu: er is geen enkele reden om meneer Dewinter en andere leden van zijn partij het woord of het forum te ontzeggen.’ 

Aan dat ‘voortschrijdend inzicht’ van Joël De Ceulaer heb ik op Doorbraak maanden geleden een artikel gewijd. Via Twitter had De Ceulaer laten weten dat hij zou reageren, maar hij heeft dat tot nader order nog niet gedaan. Zijn debat met Filip Dewinter geeft me wat zijn ‘voortschrijdend inzicht’ betreft helaas weinig goede hoop. 

Niets onderbouwd 

De Ceulaer: ‘Dewinter heeft het maatschappelijk debat vergiftigd met haatzaaierij. Andere partijen hebben nooit het lef en de moed gehad om daar werkelijk tegenin te gaan. Als gevolg daarvan heeft nooit iemand op een fatsoenlijke manier in de islam geïnvesteerd zodat jongeren hun ideeën moeten vinden op het internet. Er is nooit iets gedaan aan discriminatie op de arbeidsmarkt, omdat politici dat niet durfden omdat ze – heel slim en heel knap gedaan – werden opgejaagd door meneer Dewinter en zijn partij.’

Dit is aantoonbare uitentreuren herhaalde onzin – ik waande me in het jaar 2000 – samengebald in enkele zinnen: het zou wat schrijfwerk vergen om het te weerleggen, maar waarom zou ik? De crux is dat De Ceulaer niets heeft onderbouwd van wat hij heeft beweerd, en van moderator De Meulemeester hoefde hij dat ook niet te doen.

Toch kort: iedereen kan vaststellen dat nooit in de geschiedenis een bevolkingsgroep meer (financieel) is gepamperd dan de moslimgemeenschap bij ons. De huidige kritiekloze ramadan-hysterie in de mainstream media en politiek is symbolisch: boeddhisten, hindoes, sikhs, Chinezen, Perzen, Arabische christenen, Armeniërs, …: zij krijgen nog geen schijntje van de aandacht die moslims krijgen. De moslimminderheid is groter, zegt u? Dat kan en mag geen argument zijn. Dat de ramadan ‘Allahs geweld tegen het menselijk lichaam is’ en ‘de verheerlijking van een gewelddadig boek’, dixit (ervarings)expert Afshin Ellian, zal je hier overigens nergens horen. 

Niet voorspeld!? 

De Ceulaer verliest al snel de pedalen, wanneer hij durft te beweren dat het Vlaams Belang niet heeft voorspeld wat er vandaag allemaal gebeurt. Het tegendeel is – zeker voor iemand die zich journalist noemt – nochtans eenvoudig vast te stellen door in media- en parlementaire archieven te duiken. Het is eigenlijk ook iets waar vriend én heel wat vijanden het tegenwoordig over eens zijn, met name wanneer het gaat over de nefaste culturele en sociaaleconomische impact van ongecontroleerde grenzen en de link met criminaliteit, de jihad-terreur en shariaïsering à la Molenbeek, alsook – wat allicht minder mensen weten – de erbarmelijke toestand waarin de EU en de euro ons hebben gebracht. In 1992 kwamen wij immers met de persconferentie en brochure getiteld ‘Europa ja, Maastricht neen’ (het Verdrag van Maastricht dat de euro en verregaande politieke integratie inluidde), de toenmalige variant op ons huidige discours: ‘Pro Europa, dus tegen de EU’. 

De Ceulaer totaal de mist in 

Maar het is met name inzake de islam dat De Ceulaer totaal de mist in gaat. Ook Karl Drabbe stelde vast dat wij niet pas na nine eleven (2001), zoals De Ceulaer beweert, maar reeds in 1990 een groeiende afkeer van de islam etaleerden. Karel Dillen zei toen: ‘Ons Europa is geen Europa van moskeeën, kasbah’s en minaretten, maar van belforten en kathedralen en moet dit nog eeuwen blijven.’ Dat was dus meer dan tien jaar vóór nine eleven, dat De Ceulaer ‘het grootste en beste verjaardagscadeau ooit voor Filip Dewinter’ noemde – een gratuit kwaadaardig intentieproces dat Dewinter als politicus én als mens totaal tekort doet: alsof Dewinter geen vrouw, dochters, kleinkinderen en vrienden heeft die hij in een vrije en veilige samenleving – met zo weinig mogelijk islam dus – oud wil zien worden. Men kan en moet discussiëren over het samenlevingsmodel waar Dewinter al dan niet voor staat, maar dat hij als politicus wil voorkomen dat heel Vlaanderen of Europa islamiseert tot Eurabië, tot een Molenbeek in het groot, staat buiten kijf. 

Voortschrijdend inzicht 

Maar wat wilde De Ceulaer eigenlijk bewijzen met de leugen dat wij het pas sinds nine eleven over de islam zijn gaan hebben? Is het dan zo vreemd dat een politieke partij inspeelt op de import van nieuwe problemen of op problemen die groter worden of van aard veranderen, zoals de islamisering de laatste 15 jaar? De essentie is dat wij om culturele en sociaaleconomische redenen altijd tegen massa-immigratie zijn geweest, en dat de islam(isering) daar helaas een steeds belangrijkere complicerende factor in is geworden – wij zouden bij wijze van spreken liever een probleem hebben met een tsunami van pakweg Chinezen of Brazilianen dan van moslims. Noem het, in de termen die De Ceulaer gebruikt, voortschrijdend inzicht inzake de islam(isering). Of is een partij als pakweg Groen ook niet steeds meer gaan inzetten op klimaat? 

‘Consequente moslim’ 

‘Kan een consequente moslim een goede Vlaming zijn?’ Die pertinente vraag van Jan De Meulemeester bewijst voor De Ceulaer, die voor het gemak de fundamentele term ‘consequent’ weglaat, ‘hoezeer Filip Dewinter is geslaagd in zijn missie om het maatschappelijk debat een beetje te vergiftigen’. Opnieuw: politicus Filip Dewinter heeft een missie en daar mag en moet men over discussiëren, maar stellen dat zijn missie is ‘om het maatschappelijke debat te vergiftigen’? Opnieuw: gratuit en kwaadaardig.

In tweede instantie vormt De Ceulaer de vraag van De Meulemeester verder om tot: ‘Kan een moslim een Vlaming zijn?’ – na ‘consequent’ laat De Ceulaer nu ook het adjectief ‘goede’ weg, dat is wel zo handig om vervolgens lichtzinnig te poneren: ‘Dat is hetzelfde als vragen: ‘Kan een vrouw een mens zijn?’.’ 

Kleine les voor De Ceulaer: ‘Kan een consequente nationaalsocialist een goede Vlaming zijn?’ Antwoord: ‘Neen’. Een consequente moslim ook niet. Die volgt immers de totalitaire en inhumane bevelen van Allah neergeschreven in de Koran en poogt zo veel mogelijk het voorbeeld te volgen van rover, moordenaar, verkrachter en slavendrijver Mohammed, de profeet die binnen de islam helaas een onfeilbare status heeft. De Amerikaans-Syrische psychiater Wafa Sultan verwoordt dat als volgt: ‘Het probleem met christenen is dat ze niet zo goed als Jezus zijn. Maar goddank zijn de meeste moslims beter dan Mohammed.’ De Franse arabiste Anne-Marie Delcambre: ‘De gematigde islam is een westers verzinsel om de onaangename waarheid niet onder ogen te hoeven zien. Het ‘islamisme’ [de zgn. ‘politieke islam’] zit in de islam als het kuiken in het ei. Er is geen goede en slechte islam, zoals er ook geen gematigde islam bestaat. Gematigde moslims bestaan wel, dat zijn degenen die een deel van hun geloof links laten liggen.’ Enfin, talloze ex-moslims, ervaringsdeskundigen uit de islamitische wereld, van Ibn Warraq over Waleed Al-Husseini en Afshin Ellian tot Ayaan Hirsi Ali, beamen dat, maar De Ceulaer weet het vast beter. 

Holebi’s 

De Meulemeester probeert het nogmaals en vraagt: ‘Iemand die vanuit zijn religieuze overtuiging geen homoseksualiteit  kan accepteren, kan die hier in dit verlicht Vlaanderen leven, functioneren?’ De Ceulaer: ‘Uiteraard, vraag eens aan meneer Dewinter wat hij van homoadoptie vindt.’ De Meulemeester laat toe dat De Ceulaer het accepteren van homoseksualiteit lichtzinnig gelijkstelt met het goedkeuren van homoadoptie en richt zich tot Dewinter: ‘Wat vindt u van homoadoptie?’ Het is werkelijk potsierlijk: Dewinter zegt dat hij geen probleem meer maakt van het holebihuwelijk maar dat hij wel nog vindt dat een kind het recht heeft op een vader en een moeder, en De Ceulaer wil die opvatting in de hoek duwen van de heersende praktijk in de islamitische wereld, namelijk gevangenisstraffen, lijfstraffen en executie van niet-hetero’s. Dat is immers wat de gezaghebbende islamitische rechtsscholen voorschrijven, gebaseerd op de Koran en de Hadith, en natuurlijk werkt dat ook door tot in de moskeeën en moslimgemeenschappen in Europa. Het zijn dan ook doorgaans moslimwijken in Europa waar LGBT’s niet hand in hand durven te lopen en worden weggepest. Ook in asielzoekerscentra, waar moslims de meerderheid uitmaken, is het intimideren, bedreigen en wegpesten van holebi’s schering en inslag. 

Het jodendom 

Vervolgens komt De Ceulaer met de eeuwige dooddoener: de verwijzing naar jodendom en christendom. Alsof er geen astronomisch groot kwantitatief en kwalitatief verschil is tussen de islam enerzijds en jodendom en christendom anderzijds – in dit essay werk ik dat uit. Bovendien: De Ceulaer wordt niet moe te herhalen dat dé islam niet bestaat, een gotspe, maar als je hem bezig hoort bestaan hét jodendom en hét christendom wel – inderdaad: alle hebben ze een essentie. Wanneer Dewinter vaststelt dat de islam – de leer, de ideologie! – niet geëvolueerd is sinds de achtste eeuw, werpt De Ceulaer hem toe: ‘Is het jodendom geëvolueerd?’ Dewinter gaat daar begrijpelijkerwijze niet op in, maar ik doe dat wel: lees de Talmoed, meneer De Ceulaer en reis naar de vrije Joods-democratische rechtsstaat die Israël heet, bij voorkeur wanneer een van de grootste Gay Pride Parades er plaatsvindt; praat er met LGBT-organisaties en doe dat vervolgens eens in een paar islamitische staten, vlakbij bijvoorbeeld: in Gaza of de zogenaamde ‘Westbank’ (Samaria en Judea). 

Triest schouwspel 

Wat een triest schouwspel was het toch eigenlijk: na de bloedige jihad op 22 maart in Brussel was er Parijs en ook Orlando, waar een moslim geïnspireerd door Allah en Islamitische Staat (in die volgorde) 49 mensen in een holebiclub afslachtte, maar De Ceulaer is eigenlijk nog altijd niet geïnteresseerd in onze visie op (moslim)immigratie en op de islam; ook niet op wat wij hebben te zeggen over de inlichtingendiensten, privacy, wapenwetten, de link met de EU enzovoort. Het enige dat semi-intellectueel De Ceulaer boeit, is of wij wel voldoen aan zijn politiek correct wereldbeeld, dat gebaseerd is op leugendogma’s als: ‘Gij kunt de veiligheid en vrijheid van holebi’s niet verdedigen als gij niet voor holebi-adoptie bent’, en: ‘Bekritiseert of verwerpt gij de islam, dan moet gij dat ook doen met het jodendom want, voorwaar, de drie monotheïsmen zijn volledig gelijk.’ Het afleiden van het debat naar holebi-adoptie en de joodse religie zijn de laatste stuiptrekkingen van De Ceulaer als belichaming van het establishment, van wie het verhaal en de ideologie compleet failliet is. 

‘Democraat’ De Ceulaer 

‘Democraat’ De Ceulaer stelde ook het cordon sanitaire prima te vinden, zelfs om een partij uit te sluiten die méér democratie wil met bindende referenda naar Zwitsers model. Hij zei: ‘De democratie is robuust genoeg gebleken om zo’n partij [het VB, dat voorstelt om bindende referenda naar Zwitsers model in te voeren] uit te zweten.’ Bizar.

Tot slot: in De Ceulaers recente artikel inzake de Verlichting, ondertussen gefileerd door Etienne Vermeersch, bestaat hij het om de loge gelijk te stellen met de moskee. Nu ben ik verre van fan van de loge, maar wie de open debatcultuur die daar heerst gelijkstelt met het dogmatische islamitische denken waartoe de moskee dient, heeft ze niet alle vijf. 

Surrealistisch 

Dit ‘debat’ tussen Dewinter en De Ceulaer kon evengoed tien tot vijftien jaar geleden zijn opgenomen. Ten gronde is er niets veranderd. Het ‘voortschrijdend inzicht’ van De Ceulaer was in geen velden of wegen te bekennen: hij neemt onze standpunten nog altijd niet serieus. Ik werk in Brussel: dat is steeds frequenter een belegerde stad waar politie, militairen en veiligheidsdiensten zenuwachtig rondlopen- en rijden, en meer en meer fysieke barrières zoals betonblokken in het straatbeeld verschijnen. Zeker tegen die trieste achtergrond van beiroetisering, Het Verval waarvoor het Vlaams Belang voortdurend heeft gewaarschuwd, waarschuwt en met radicale oplossingen komt, was het surrealistisch om de vastgeroeste De Ceulaer bezig te zien.

Foto (c) VTM

Sam van Rooy (1985) is Vlaams volksvertegenwoordiger, Antwerps gemeenteraadslid en fractieleider voor het Vlaams Belang. In 2014 was hij 1e opvolger voor het EU-parlement. In 2011 was hij beleidsmedewerker bij de PVV van Geert Wilders. Van 2012 tot en met 2018 werkte hij als studiedienstmedewerker en perswoordvoerder voor het Vlaams Belang. Hij is ingenieur bouwkunde (MSc.), publicist en auteur van enkele boeken over de islam en de Europese Unie ('Voor vrijheid dus tegen islamisering', 'De islam. Kritische essays over een politieke religie', 'Europa wankelt. De ontvoering van Europa door de EU'). Zijn website: www.samvanrooy.be.

Commentaren en reacties