De gewone man is een extremist geworden
foto © Unsplash
Wie neemt het op voor de gewone man? Niemand, tenzij de zogenaamde ‘extremen’. Politici bedienen hun eigen groep, de gewone man is de klos.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementDe gewone man. Wie neemt het nog voor hem op? Niemand. Politici bedienen hun eigen groep en wat knuffelgroepen. Maar zal de gewone man zich zomaar neerleggen bij de klimaatdictatuur, woke en superdiversiteit?
In de media wordt de gewone man monkelend besproken en beschimpt. Hij is werkelijk de schuld van alles, tot het structureel racisme toe, het zit in zijn DNA. Als er al rekening mee wordt gehouden is het om hem als een domme kleuter bij de les te houden. Angst voor de verdoemenis van het klimaat of boete voor het genetisch racisme. Verder zwijgen en werken. Want dat mag wel. In hun loft of onder de palmbomen op vakantie, lachen de rijke-kindjes-progressieven met de domme kerktorenvlaming in plaats van het voor hem op te nemen.
Geen auto, geen huis
Recent nieuws duwt ons nog eens met de neus op de feiten: de gewone man is de klos. Een elektrische auto? Dat rendeert enkel met grote dure bakken. Van het type die de gewone werkman zich niet kan permitteren. De kleinere betaalbare elektrische auto’s voor het brede publiek kosten alles samen meer in gebruik dan een kleine benzineauto. Zeker als die kleine man geen zonnepanelen heeft en de elektriciteitsprijs nog stijgt…
Een eigen huis dan? In de klasse die de gewone werkman koopt, zijn die meestal niet echt voorzien van het juiste ‘energielabel’. Dus moet binnen de vijf jaar, een te dure verbouwing volgen of een boete van de overheid. De huurmarkt dan? Die staat onder druk, dus ook een huurwoning vinden is moeilijk en de prijs is navenant. Een sociale woning? Zelfs de kleine werkman gelooft niet, dat zoiets voor hem en zijn gezin is weggelegd.
Volk zonder vertegenwoordiger?
Politici komen zelf vaak uit de hogere middenklasse. Of dankzij hun verkiezing komen ze in de nog hogere middenklasse. Dat is ook de groep waar ze politiek rekening mee houden, de eigen groep, hun noden en opvattingen. Het zijn die politici die een klimaatdictatuur invoeren die een auto en een eigen huis onbetaalbaar maken. Tenzij je zelf genoeg kan investeren, dan word je er zelfs beter van.
Of wat dacht u van die gewone man met zijn – door zichzelf – zo goed mogelijk onderhouden wagen van een jaar of 6 tot 8. Hij heeft zijn auto nodig om op rare uren in een industrieterrein naar zijn werk te gaan. Dat is met het openbaar vervoer onmogelijk. Een nieuwe auto kopen kan financieel niet, dus moet hij opleggen om met zijn oude diesel de stad waar hij woont nog in te mogen.
De man weze getroost. Over enkele jaren moet hij zich een kleine veel te dure elektrische auto kopen, met dank aan de klimaatpolitici, als hij nog op zijn werk wil geraken. Je zou je voor minder afvragen of werken nog loont.
Geen eigen huis
De gewone man mag ook niet klagen als zijn buurt te snel verandert, ‘internationaliseert’. Dat is helemaal uit den boze. De gewone man moet zich aanpassen aan de superdiversiteit. Zichzelf en zijn Vlaamse cultuur als norm zien is racisme, zeggen dat de buurt veranderd is, ook. Hij is het die discrimineert! Hij is de schuld. Zijn nieuwe buren zijn namelijk slachtoffers.
Als het niet het klimaat is of migratie, dan is het wel iets anders om zich voor te schamen. De gewone Vlaming moet zich recent schamen om het vlees dat hij eet en de pint die hij graag eens drinkt. Dat wordt dan verkondigd door diezelfde hoogopgeleide journalisten en politici die allerlei andere drugs willen legaliseren. Dus wel vleesschaamte, maar geen cannabisschaamte of cocaïneschaamte. Wie neemt dat allemaal ernstig?
‘Extremen’!
Neemt dan niemand het op voor de kleine man? Ja hoor. Maar in de hedendaagse politiek worden die partijen door mediafiguren en politici weggezet als ‘extremen’. ‘Extremen’ waarmee, zoals met de kleine man, geen rekening moet gehouden worden. Zelfs niet als uit een verkiezing enige woede blijkt.
Als de kleine man zich via het stembiljet verenigt, weet de aristocratie van media, academische en politieke wereld raad. Zoals in Nederland. Daar kopten kranten al snel na de verkiezingsoverwinning van nieuwkomer BBB: ‘De BBB-kiezer is relatief oud en gemiddeld lager opgeleid’. Lees : geen volk dat je ernstig moet nemen.
Orde van de dag!
Na 2024 zal hier hetzelfde gebeuren met de winst van het Vlaams Belang en de PVDA/PTB. Waarna we, dankzij het cordon sanitaire, overgaan tot de orde van de dag. Met wat verwijzingen naar Europa, verandert er niets. Op een opiniestuk van een minister in een krant na. Als het misloopt kunnen ze dan altijd zeggen dat ze gewaarschuwd hadden. Er iets aan doen?
Onze politici zijn nochtans al gewaarschuwd. Of zijn we de gele hesjes vergeten? (ook allemaal ‘lager opgeleiden’ trouwens) De wanhoop van toen is niet weg. De wanhoop van toen wordt nu versterkt door de kost van wat in de winkelkar ligt, de gasprijzen in de winter, de aanschaf van een mazoutstoof om rond te zitten of een kolenkachel. Over ‘koudeschaamte’ wordt niet geschreven door verlichte journalisten.
Onze volksvertegenwoordigers vertegenwoordigen het volk niet. Ze komen op voor hun eigen socio-economische groep. En hier en daar voor een aanwijsbare groep omdat zoiets goed is voor hun geweten. Of voor een schouderklopje in de wandelgangen en de studio’s.
Onze politici van Vlaanderen tot Europa zijn hard bezig het klimaat te redden en de democratie te verprutsen. En spaar ons de krokodillentranen in 2024.
Categorieën |
---|
Pieter Bauwens is sinds 2010 hoofdredacteur van Doorbraak. Journalistiek heeft hij oog voor communautaire politiek, Vlaamse beweging, vervolgde christenen en religie.
Wie nog op zoek is naar een origineel cadeautje voor de feestdagen kan bij Doorbraak terecht!
Roemenen kozen voor een man die zich positief uitliet over Rusland. De stembusgang werd prompt tenietgedaan.