JavaScript is required for this website to work.
Politiek

De lange tenen van Van Grieken

België Bananenrepubliek

Jasmijn Walldorf21/6/2020Leestijd 3 minuten

Het Vlaams verraad van Magnette & Rousseau duwt de drie koningskinderen in een toren van Pisa, terwijl Van Grieken de media censureert.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Het rondje zwarte pieten — sorry, anderskleurige helpers — van Maggie De Block is gestart. In een artikel in De Morgen wijst ze lopende zaken eind 2018 aan als de oorzaak van de mondmaskersaga. Volgende stap is ‘lopende zaken in 2018 is de schuld van de N-VA’, om uiteindelijk uit te komen bij haar nemesis Theo Francken, die ze de schuld van de val van de Zweedse regering in de schoenen schuift. Maggie, dit discours is zo doorzichtig dat het schittert als klatergoud. Wie van blunder naar flater strompelt kan in zijn mijnenveld van verklaringen enkel nog the blame game spelen. Maar als je zelfs onbekwaam bent om dat spel te spelen, dan lonkt het ministerieel sterfhuis.

De Ballade van Narayama

Rode ridders Conner Rousseau en Paul Magnette stellen na hun snuffeldoling een conservatieve sterfhuisconstructie voor. Alle winnaars van de verkiezingen worden in de oppositie geparkeerd en de verliezers vangen, met opgegeven hoofd, de doodswandeling uit De Ballade van Narayama aan. Maar Paul de miseriemagneet zou geen socialist zijn mocht hij geen verborgen agenda hebben.

Magnettes snuffelend gekakel levert geen ei van Columbus op, maar een staatsgreep van links Wallonië. Pauls sterfhuisconstructie is een omineus bravourestuk om links te regeren met stilzwijgende gedoogsteun van Ecolo/Groen. Hij stampt er elke recht(s)geaarde Vlaamse kiezer hard mee in het kruis. De soumission van Vlaams verraad van Conner Rousseau was snel een feit. Op zich geen verrassing van onze zoomer op basketsloefkes.

De drie koningskinderen

De partijvoorzitters van de ministers die tijdens de coronacrisis de baars vergalden en geen steen konden verleggen zonder op hun teen te laten vallen, moeten nu het licht brengen. Ze nemen als grondvest hun calamiteitenkabinet van het corona-echec. Wie als fundering een moeras van blunders neemt, moet beseffen dat Pisa de minimale scheeftrekking wordt. Toch wens ik de drie koningskinderen veel succes in hun zoektocht naar de vogel van de waarheid. Ze gaan in elk geval niet uit van een Vlaams verraad of een cultuurmarxistische wensdroom. Als Vlaamse huismoeder kan ik dat enkel toejuichen.

Ik hoef geen linkse cadeaus, maar rechtse tewerkstelling. Ik wil geen hangmat van steun, maar de ladder van een job. In een rivier van miserie wil ik geen empathische zwembandjes, maar een boot om naar de oevers van zelfbeschikking te varen. Ben ik dan rechts of een realist bereid om hard te werken?

De dictatuur van de lange tenen

In een ideale wereld is humor een uitlaatklep, beste Tom Van Grieken. Satire, ironie en sarcasme is beledigen met een glimlach, niet om latent en bewust te kwetsen, maar om de ziel van je denken bloot te leggen en je te confronteren met jezelf. Humor zet een ladder tegen de muur van onverdraagzaamheid, onbegrip en censuur.

Jullie politiek ingrijpen die censuur oplegt op de vrije media, het vrije woord en satire, raakt mijn ziel tot in zijn diepste kern. Wie, terecht, misogyne moppen en chocomoussegrappen verdedigt, moet zelf verdraagzaam zijn als hij het onderwerp van spot wordt. Het was trouwens een triviale flauwe mop van Geert Hoste. Moeten alle West-Vlamingen, net als uw meute langtenigen,  geschoffeerd zijn omdat ze in dezelfde sketch vergeleken werden met nazi’s omwille van hun dialect, waar ‘G’ een ‘H’ wordt en bijgevolg ‘geil’ als ‘heil’ klinkt? Ik stel een veel lagere graad van langtenigheid vast bij de West-Vlamingen. Zij kunnen wel lachen met moppen over zichzelf.

Wanneer politiek engagement leidt tot een muilband van humor staan we op de drempel van de dictatuur. De dictatuur van de lange tenen. Het zou u daarom sieren, beste Tom, om namens uw partij, excuses aan te bieden aan de redactie van De Ideale Wereld en aan de VRT. Het is de enige correcte reactie op deze totalitaire Mao-opwelling binnen uw partij.

Praktijktesten voor politici

‘I Have a dream.’ Discriminatie is verwerpelijk en moet uitgeroeid worden in onze maatschappij. Ook de discriminatie op basis van gedachten, zoals religie, levensbeschouwing, filosofie en ideologie moet verbannen worden. Vandaar richt de politiek het vizier op zichzelf. TV- en gazetpoliticoloog Carl Devos krijgt de opdracht om via een academische monitoring een nulmeting te maken van de discriminatie van de keuze van de kiezer. Waalse partijen krijgen wetsvoorstellen van partijen met het woord Vlaams in hun naam en dezelfde wetsvoorstellen van partijen met het woord sociaal in hun naam. Via deze praktijktest kunnen we vaststellen hoe vaak tegen wetsvoorstellen gestemd wordt puur uit discriminatie en niet op de inhoud. Tijdens de regeringsonderhandelingen worden er mystery-onderhandelaars uitgestuurd om na te gaan of er gediscrimineerd wordt op basis van de naam van de partij in plaats van de inhoud.

En toen werd ik wakker en zag de isolatiekamers van Villa Politica. Het was maar een droom en dromen zijn bedrog.

België is een bananenrepubliek die mij steeds vaker ergert en boos maakt. Lang was ik een stilzwijgend politiek observator, maar nu grijp ik naar de pen. Vrijgevochten schrijfster van opiniestukken met scherpe satirische inslag.

Commentaren en reacties