De messias in De Wever

Het messianisme is – vergeef mij aub deze vereenvoudiging – het oeroude verhaal van de held die komen zal om een utopisch rijk te stichten; een verhaal dat terug te vinden is in alle grote wereldgodsdiensten, maar ook in het marxisme en het zionisme.

Elke keer opnieuw is dit verhaal wervend gebleken maar evenmin zonder grote gevaren en mislukkingen, kortom een scherp verhaal als een even scherp tweesnijdend zwaard… Heeft Luther echt tegenover Keizer Karel gezegd: ‘Hier sta ik, ik kan niet anders’? Dat staat niet met zekerheid vast maar het drukt wel perfect zijn positie uit: hij kon onmogelijk nog verder tegen zijn geweten in handelen, want hij zat muurvast.

Er zijn dus grote woorden gevallen op het einde van het congres, de vraag is nu hoe het verder zal gaan. Immers, op 26 mei 1521 werd Luther in de rijksban geslagen, maar even goed gered door een vooraf afgesproken schijnontvoering om vervolgens, ondergedoken, het Nieuwe Testament te vertalen in de Duitse volkstaal. Zal De Wever op zijn beurt, op 26 mei, de dag na de moeder aller verkiezingen, omwille van het resultaat ook in de ban geslagen worden? Moet hij zich nu al voorbereiden met een schijnontvoering om vervolgens, voor de rest van zijn leven, ondergedoken te leven en het nieuwe testament van de N-VA te schrijven? Zal hij ooit, op zijn beurt, een grote volksopstand afwijzen en partij kiezen voor het establishment? Zal hij ooit geen enkele waarde meer hechten aan het persoonlijk oordeel en de vrije keuze van elke mens en op het einde van zijn leven antisemitisch worden? Natuurlijk niet, maar laat het toch maar bij die ene vergelijking met Luther blijven en wat de messiaanse gedachte betreft, stop ermee, ze is ‘levensgevaarlijk’. Benevolens

Foto: © Reporters