De Morgen over zelfmoord Steve Stevaert

Twee keer na elkaar heb ik hem gelezen. De column van Yves Desmet die op 3 april in De Morgen verscheen naar aanleiding van de zelfmoord van Steve Stevaert. Zelden zo’n gedurfd staaltje van hypocrisie en een gebrek aan kritische introspectie gezien bij een krant die zegt tegen de stroom in te durven gaan.

‘Het is niet het moment voor verwijten’, zo begint het commentaar van deze politiek hoofdredacteur. Maar meteen krijgt de rechterlijke macht ervan langs omdat die de media zou hebben geïnformeerd over de naderende verkrachtingszaak tegen deze minister van Staat. Heeft u dat als lezer al een keer meegemaakt? Ik bedoel een journalist die tegen openheid is? Ik niet hoor!

De volgende alinea van zijn stuk gaat over de soms kwalijke rol van de media. En ik citeer Yves Desmet opnieuw: ‘Is het echt nodig dat we hijgerig aan de oever van een kanaal staan om te melden dat we voorlopig niets te melden hebben?’

Hoor eens meneer de hoofdredacteur: het gaat hier wel om een minister van Staat die door uw eigen krant ooit als god is bestempeld, maar omwille van een mogelijk duistere kant zelfmoord heeft gepleegd. Wellicht omdat hij publiekelijk geen verantwoording wilde afleggen voor een verkrachtingszaak. Als dat verdomme geen nieuws is?

Maar dat was nog niet alles. Verwonderd als ik was door zoveel hypocriete krokodillentranen, besloot ik een reactie achter te laten op het forum dat aan deze column gekoppeld is. Ik sprak daarin kort mijn verwondering uit over de opstelling en argumentatie van de politiek hoofdredacteur, maar vooral ook dat hij in dit schrijfsel totaal voorbij gaat aan de aanleiding van deze zelfmoord, namelijk een strafzaak wegens verkrachting. Mochten de feiten kloppen dan zou deze zelfmoord bij het verkrachte slachtoffer wellicht een bijkomend trauma tot gevolg hebben, schreef ik.

Maar ongetwijfeld was dat een te populistische visie voor deze zelfverklaarde kwaliteitskrant, want mijn reactie kwam niet door de censuur. Zou de politiek hoofdredacteur himself het misschien als beledigend en ongepast hebben ervaren dat ik in mijn reactie had gezegd dat hij naar mijn gevoel wel de nodige boter op zijn hoofd heeft?

Tja, dacht ik, dat is dus ook De Morgen. De krant die van zichzelf vindt dat ze DURFT. Die zichzelf ziet als een zalm die tegen de stroom in zwemt. Maar is die zalm niet eerder een dooie paling die zich gewillig door de stroom, of beter gezegd, door de mainstream, laat meevoeren …?

Maar goed dat ze bij die krant Hugo Camps nog hebben die het kennelijk wel aandurfde om te schrijven wat eigenlijk iedere echte hoofdredacteur had moeten schrijven …

Foto: (c) Reporters