De pennenvriendjes leren weg te kijken van politiek niet correcte feiten
En hoe binair is Baudet?
foto © Vanmol
Het is niet omdat ze agressief zijn tegen joden dat moslims iets tegen hen hebben. Dat en meer lastige waarheden ontdekten de pennenvriendjes.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementActualiteit is iets wonderlijks! Elke dag is er weer een nieuwe lading van. Maar opgelet: niet alle actualiteit verdient onze aandacht! Belangrijk is om precies te weten welke actualiteiten je wél en vooral: welke je niet hoort te belichten. Dat leerden de pennenvriendjes deze week met scha en schande. Lees hun correspondentie en doe er uw voordeel mee!
Beste Erwinowitz
Uit zijn column van maandag meen ik te mogen concluderen dat Johan Sanctorum geen grote fan is van De Standaard. Dat verbaast mij enigszins. Tenslotte behoort hij, en behoren wij, niet tot de begenadigden die werken voor die krant en dus zijn wij niet in staat om zelfstandig te oordelen over gebeurtenissen in onze nabijheid of in de wijde wereld. Daar hebben we immers de briljante geesten van De Standaard voor.
Zitten we midden in een herfstachtige zomer en verandert onze tuin stilaan in een Vietnamees rijstveld? De Standaard zal er ons met plezier op wijzen dat we de warmste juli ooit beleven.
Zien wij overal in ons dorp (althans, toch in dat van u, Erwin) een snelle toename van Afrikaanse en Zuid-Amerikaanse inwoners? De Standaard zal ons zeggen dat wij ons dat volledig inbeelden en er hooguit sprake kan zijn van een perceptieprobleem.
Lezen wij in de hoog kwalitatieve krant eens een bijzonder verstandige bijdrage van pakweg Joren Vermeersch? De Standaard zal de dag erna meteen een bijdrage publiceren die argumentenvrij aantoont dat Vermeersch een alt-right nazi is met verstandelijke beperkingen en vuile nagels.
Kortom: De Standaard behoedt ons te allen tijde voor de foute kant van de geschiedenis.
Ook deze week weer. In het pittoreske Dagestan bestormden meer dan honderd jonge mannen een terminal van de luchthaven van Machatsjkala. Niet om hun verloren koffers terug te eisen, zoals gebruikelijk op luchthavens in Zaventem of Charleroi. Neen, ze stormden af op een vliegtuig dat uit Tel Aviv kwam, op zoek naar Israëlische burgers. Ze vielen reizigers lastig, probeerden een gezin uit een bus te slepen, enzovoort. Nog een klein detail: in Dagestan wonen voornamelijk moslims.
Een minderbegaafde lezer, zoals wij, zou daaruit kunnen opmaken dat hier sprake is van een fenomeen dat vaker voorkomt onder moslims, namelijk een zekere aversie voor joden. Om niet te zeggen: een alles verterende blinde haat en de wens tot algehele vernietiging van het joodse volk. Die aandoening wordt ook wel eens antisemitisme genoemd.
Hoezeer vergissen wij ons! Een dag later al stelt De Standaard iedereen gerust: het betrof hier géén anti-semitisme. Of hooguit gedeeltelijk. En zeker geen pogrom. Alleen maar een gewelddadige aanval op joden. Dat is een hele geruststelling. Leve De Standaard.
Wie de krant vaker leest krijgt impliciet de boodschap dat ook Hamas zelf niet antisemitisch is, maar enkel en alleen reageert op de achterstelling van Palestijnen, die van Europa sinds 2007 trouwens amper zes miljard euro kregen, wat natuurlijk schandelijk weinig is om al die tunnels te onderhouden en voldoende wapens aan te kopen om Israël van de kaart te vegen.
De krant is zelfs dusdanig vervuld van compleet objectieve Hamas-verstehung dat een correspondent ter plaatse onlangs trots meldde dat hij zeker niet inging op een uitnodiging van Israël om beelden van de Hamas aanslagen van 7 oktober te komen bekijken. En dat weigerde hij niet zomaar. Nee, dat was in samenspraak met de hoofdredacteur.
Want selectief wegkijken, Erwin, dàt is pas kwalitatieve journalistiek, op voorwaarde dat je goed kiest waar je van wegkijkt.
Beste expatser,
Je kan natuurlijk beginnen jeremiëren – een woord dat opnieuw populair geworden is door groenvoorzitter Jeremie Vaneeckhout – over onze vaderlandse vierde macht maar ten uwent in Tulpenbollië is het ook al niet veel beter. De kijkers die eergisteren afstemden op ‘NOS OP 3’ dachten waarschijnlijk dat ze in een uitzending van Jiskefet beland waren.
Thierry Baudet ging daar samen met Rob Jetten van D66 een confrontatie aan met een panel van vooraf zorgvuldig geselecteerde jeugdige vraagstaarten. Het Nederlandse publiek kreeg vervolgens de met ‘hen’ aan te spreken Bram (geen jongen!!) te zien die heel erg aan non-binariteit leed. (Tekst gaat verder onder de video.)
embedhttps://www.youtube.com/watch?v=eb8ILyOlSg4/embed
Bram zag er uit als het liefdeskind van Weird Al Yankovic en een Amsterdamse lesbo, compleet met ‘Dirty Sanchez’ snor en blauwe salopet. Toen ‘hen’ zich voorstelde als zijnde non-binair hield Baudet zich weinig succesvol van de domme – alsof die niet zou weten wat dat betekent – en schoten de waterlanders ‘hen’ voor het eerst, maar niet voor het laatst, in de ogen.
Toen Bram (geen jongen!) aan Baudet vroeg of hij kon verzekeren of dat ‘hen’ nooit met een hamer het hoofd zou ingeslagen worden omdat ‘hen’ op tv verschenen was met glitters op het hoofd, was zelfs de immer coole Baudet als door hand Gods – of een paraplu aan de Gentse unief – geslagen. ‘Glitter?’ Stamelde Baudet nog, waarop ‘hen’ antwoordde in het bekakte Nederlands dat we wel eens in programma’s als Temptation Island horen: ‘ik draag glitter-oogschaduw, je mag altijd kooome kijkeuh’. Kortom Stef, topamusement, toptheater!
En wat bleek even later? Dat was het ook. Theater! Blijkbaar was ontweeledige Bram als freelance journalist en vriendje van een Nederlandse Publieke Omroep medewerker daar neergepoot om zeer binaire Thierry als een gieter te laten afgaan. Geslachtloze Bram zat daar namelijk even toevallig als de vele activisten die hier bij ons als ‘toevallige passant’ opgevoerd worden. De bloeddorst van de asociale naar de sociale media toe, moet stilaan die van Hamas evenaren.
Waarde Ervinvis
Moeilijk vraagje: vanaf wanneer is iets een tendens? Ik verklaar mij nader. In mei 2022 werd een orka gespot in de Seine. Het dier had last van een schimmel én een kogel in de kop, wat niet bevorderlijk is voor het algehele welzijn. Hij overleed een paar dagen later. In oktober 2022 spoelde bij Cadzand een orka aan met zoveel kiespijn dat hij een dag later overleed. En vorige zondag spoelde in De Panne ook al een orka aan om er te sterven. Maar, zo lezen we bij Het Laatste Nieuws, ‘het is te vroeg om van een tendens te spreken.’
Vandaar mijn vraag, Erwin: hoeveel orka’s moeten er aanspoelen voor je van ‘een tendens’ kan spreken? Vier? Vijf? Zestien? En vanaf hoeveel orka’s is het een ‘hype’? En komen er dan kraampjes op de dijk waar je zeehondjes kan kopen om de orka’s te voederen? Misschien weet iemand bij De Standaard dat?
Beste Stef
Orka’s zijn de panda-negatieven van de oceaan. Niet alleen is hun zwart-wit patroon omgekeerd, ook qua agressie zijn ze het tegenbeeld van die klungelberen. Je zal een orka bijvoorbeeld ook zelden bamboe zien eten.
Op één punt zijn ze compleet identiek: er is altijd wat mee. De ene is te lui om op zijn pandawijf te kruipen en de ander valt stijf van de coke kleine vaartuigen aan.
Weet je waar ik ook het heen en weer van krijg? Wanneer ze op de krantenredacties zelf aan satire beginnen doen. Dat mag, maar dan moeten wij ook in de mogelijkheid verkeren om een residentie in Amerika te krijgen om vandaar verslaggeving te verzorgen die je evengoed vanachter een computer in Mannekensvere kan maken.
‘Crisismanager moet ‘toxische sfeer’ bij Antigifcentrum aanpakken’ lezen we bij De Standaard. Ja hallo! Een ’toxische’ sfeer bij het ‘Antigif’ centrum? Als dat geen broodroof is dan weet ik het ook niet. Wat zal het volgende zijn? ‘Vlammende ruzie bij brandweer’? ‘Defensie sluit rangen’?
Maar kijk Stef, ik zou mezelf niet zijn moest ik hier geen opportuniteit in zien. Wat denk je er van om hier snel het nieuws te overlopen en alle mogelijke koppen te publiceren om daarna schadevergoeding te eisen wegens plagiaat als iemand ze gebruikt. Met de opbrengst gaan we dan eens goed eten!
- Afro-Belgen zwart gemaakt door politie
- Storm Ciarán waait over
- Matthew Perry groot acteur maar toch geen Schwimmer
- Menopauze hot item!
- Heksenjacht op Halloween
- Crematorium Lochristi komt met grote verrassing.
- Stormschade? Brandweer kan niet komen wegens uitgerukt.
- Politiek Egypte piramidespel!
- Australische vindt beschuldiging van paddenstoelenvergiftiging gezwam
- Jongeman zwaargewond na ongeval met vluchtmisdrijf. Dader nam de benen.
- Aanpak achterbuurten in het slop.
- Leefloner wordt aalmoezenier
- Verhoging Proximustarieven doet belletje rinkelen.
- Toestand Oostends woonzorgcentrum oud nieuws
- Ben Weyts heeft geestig plan om spookopleidingen aan banden te leggen
- Inbraakseizoen aangebroken
Ik eet mijn kreeft à la nage en mijn steak saignant
Tot volgende week!
Categorieën |
---|
Tags |
---|
Personen |
---|
Erwin Vanmol en Stef Durnez zijn al jaren pennenvriendjes. Elke week delen ze hun correspondentie met de Doorbraaklezer.
Deze week: duistere geldstromen naar nieuwsdienst, vacature voorzitter Groen en blauw bloed zonder Belgisch bloed.
Professor Dirk Rochtus leidt zoals elk jaar een reis naar Duitsland. Deze kaar naar het onbekende Silezië.