De pennenvriendjes fronsen diep bij de mallemolen van het nieuws

In de mallemolen van het nieuws, draaien de pennenvriendjes ook deze week een rondje mee. Het levert diepgaande overpeinzingen op in hun anders zo olijke correspondentie. 

Waarde aandachtige Erwin,

Voor we beginnen vraag ik eerst even uw aandacht voor een opsporingsbericht. Uit de ouderlijke woning aan de Koningsstraat 47 te Brussel verdween onlangs het buikgevoel. Het buikgevoel was vroeger politiek actief. Het heeft een rond aangezicht, al is dat aanzienlijk gekrompen tegenover een jaar of tien geleden.

Het buikgevoel is herkenbaar aan zijn voorliefde voor Vlaamse leeuwtjes, een soms cynisch gevoel voor droge humor, de wil tot staatshervorming en een verregaande bereidheid om daar compromissen voor te sluiten. Het buikgevoel heeft dringend behoefte aan Vlaamse grondstroom, waarmee het al maanden alle contact verloren heeft. Het buikgevoel werd vaak en graag gezien tot het najaar van 2019. Sindsdien werden zijn openbare optredens schaarser om tenslotte totaal te verdwijnen. Het werd laatst gesignaleerd in oktober 2024, kort voor de intrede van een zogenaamd ‘stikstofakkoord’.

Sinds kort helpen vrijwilligers uit de agrarische sector met alle mogelijke middelen om het buikgevoel weer te zoeken ter hoogte van belangrijke kruispunten en toegangswegen.

Hebt u het buikgevoel waargenomen, of zijn er in uw omgeving weiden als wiegende zeeën waar het buikgevoel zich zou kunnen schuilhouden, verwittig dan onmiddellijk uw dichtstbijzijnde N-VA mandataris.

Goed verteerbare vriend Stef, 

Nu je het toch over het buikgevoel hebt. Misschien ligt het aan de eiwitshift? Ik hoor je nu harder fronsen dan Paul Van Tigchelt die droomt dat hij een shar-pei is. De eiwitshift is een dingetje uit 2021 toen de mensen die nu verklaren niets te maken te hebben met Holle Bolle Frans (Timmermans) gretig intekenden op de Green Deal, de grootste scam sinds kraantjeswater in flessen.

U en ik zijn niet goed bezig. Dat zullen we als feilbare mensen ook nooit zijn. Daarom beschikken we gelukkig over een onfeilbare overheid die stilaan elk aspect van ons leven in goede banen leidt. Van de wieg tot het graf en zelfs daarna, en in de tussentijd worden we gesommeerd niet al teveel plezier in het leven te scheppen. Mensen die lachen stoten nu eenmaal meer CO2 uit.

Enter de eiwitshift. En die ziet er slecht uit voor u en uw varkenswangetjes. Tegen het onzalige jaartal 2030 zullen jij en ik onze eiwitten voor 60% halen uit gewassen en 40% uit ongewassen. Korte metten met de koteletten! Steek een stokje voor de steak! Druk de worst niet langer tegen de borst!

Er werd vroeger wat afgepreekt vanop de kansel, maar van meneer pastoor mochten we tenminste maar één dag per week geen vlees eten. Vrijdag had moeder visjes gebakken. Een bakharing of een stuk kabeljauw, door on-woke zeelieden uit de IJslandse wateren gevist.

Dat is nu verleden tijd. De hedendaagse pastoor kijkt mee in de teljoor. ‘Ik heb worstjes op mijn borstjes’ zong Ria Valk in haar wereldhit ‘de liefde van de man gaat door de maag.’ Met de eiwitshift wordt dat dan ‘pastinaakfrieten op mijn tieten’ en ‘warmoes op de poes’. Een te lang vergeten groente, Stef.

Ha die hippische Erwin,

2024 is nog geen 2 maanden oud en toch hebben we al hét nieuws van het jaar . De onvolprezen dierenrechtenorganisatie PETA blonk altijd al uit in uitermate rationele standpunten en campagnes, zoals die tegen sportvissen of het doden van kakkerlakken. De Nederlandse tak van PETA legt de lat nu nog een stuk hoger met een campagne tegen paarden op de kermis. Let wel: geen echte paarden, natuurlijk, want de tenten met droeve, rondjesmakende pony’s (o, wat was ik daar dol op als kind) zijn al een tijdje verboden.

Nee, ook de mooi met spiegeltjes versierde kermispaarden op draaimolens, vervaardigd uit hout of plastic, moeten weg. En terecht! Zo’n kermispaard geeft kinderen maar het idee dat je zomaar op de rug van een dier kan gaan zitten ter vermaak of met transport van mens en goederen als oogmerk. Terwijl iedereen weet dat het voor de hele omgeving veel beter is als kinderen zich op een luid snerpende, opgevoerde 50cc bromfiets verplaatsen in plaats van op zoiets onnatuurlijks als een paard.

Uiteraard ben ik een groot voorstander van deze anti-kermispaardencampagne. Sterker nog: ik wil PETA graag bijstaan met innovatieve en spraakmakende ideeën voor nog veel meer campagnes.

Wist je bijvoorbeeld dat er mensen zijn die na het middagmaal wel eens een uiltje vangen? Hoe durven ze! Geen wonder dat uilen almaar zeldzamer worden. Verder lijkt het me ongepast dat gynaecologen nog langer gebruik maken van een eendenbek. En mensen die de ezel uithangen moeten strafrechtelijk vervolgd kunnen worden. Die sympathieke lastdieren zo mishandelen!

Verder schijnen nogal wat Vlamingen hun schaapjes op het droge te hebben. Maar wordt er voldoende gecontroleerd of ze daar ook toegang hebben tot voldoende water? Ook op het wakker maken van slapende honden zouden zware straffen moeten staan. En anorexiapatiënten wordt aangemaand om niet langer te eten als een mus. Let er tot slot ook op, dames, dat die arme konijntjes niet tegen de draad springen, zelfs als het eens onverwacht fris is voor de tijd van het jaar.

Achterwaarts ingeparkeerde vriend Stef, 

Mensen denken wel eens dat ik iets heb tegen Gentenaars. Ze dwalen. Ik hou zeer van Gentenaars. Sympathieke mensen met een gouden hart dat ze vaak op de tong dragen. Wel heb ik iets tegen het Gent dat zijn beleidsmakers gecreëerd hebben. Maar daar kunnen de Gentenaars zelf weinig aan doen. Zoals de Gazanen het slachtoffer zijn van Hamas, zo is de fiere Strop dat van de Groene Khmer.

Ik weet niet of je de Gentse groene voorman Filip Watteeuw kent? Hij ziet er een beetje uit als het liefdeskind van Nosferatu en een veldmuis. Wel die Watteeuw heeft een nieuw dingetje. Elke wagen die niet tussen de parkeerstrepen van zijn heerlijkheid past, mag zich aan een  persoonlijk welkomstwoord tussen de ruitenwisser verwachten. In de praktijk kan dus élke wagen beboet worden, want door de uitgebreide kreukelzones en ruimte voor airbags is elke nieuwe wagen, die geen Microlino is, breder dan de strepen van gierige Filip. En de nauwsluitende wagens van weleer, die mogen de stad niet meer in wegens de LEZ. LEZ is less.

De Gentenaar kan in het vervolg zelf in de corniche kruipen of een emmertje Destop in de gootsteen kieperen, want geen klusjesman raakt er zijn camionette nog kwijt. Gent wordt in zijn totale stilstand stilaan voorbij gesloft door Bokrijk qua vooruitstrevendheid.

Dra lopen de kerken weer vol en klinkt in Sint-Baafs: ‘van de woede der Watteeuwen, verlos ons heer!’

En dan nu tijd voor comedy! Herinner u dat Mateke Matrak in Holland stond te snoeven dat velen hem probeerden te imiteren, maar dat hij en hij alleen de real deal was? Het is al zover, de eerste Conner-kopie is gespot: Tom Meeuws!Die laatste is er in geslaagd om de Antwerpse N-VA schepen Nabilla Ait Daoud een ‘mocro-schepen’ te noemen. Erger nog, hij vergeleek haar met de Duitse politicus A. Hitler. Dat laatste is zeer onbeleefd, Stef. Je zegt nooit – en ik herhaal: nooit! – tegen een vrouw dat ze haar snor moet waxen.

Maar het wordt nog beter. Tom vond het ook raar dat er zo weinig Antwerpse Palestijnen aan het werk waren terwijl ze in hun thuisland niet konden stoppen met tunnels graven. Geef toe, dat is comedy waar zelfs wij niet tegenop kunnen. 

Maar het wordt nóg beter! Zeker wanneer ‘de Meeuws’ zichzelf te hulp en in de voet schiet met een uitspraak als: ‘Ik zeg ook ‘die West-Vlaming’  of ‘die Paki’, dus ik zie echt het probleem niet’.

Humor met de grote H. De H van: ‘Hemeltje lief, when in a hole stop digging!’ Een rare raad, komende van een mol, maar zo ben ik.

Tot volgende week spadesteek!