De pennenvriendjes factchecken tweet Sarah Schlitz over Sander Loones

Alsof we nog niet genoeg miserie hebben met de reguliere media, zijn er ook nog eens sociale media. Dag en nacht speuren pennenvriendjes Erwin Vanmol en Stef Durnez het volledige internet af op zoek naar dat ene incidentje om over te melken in deze onzinnige correspondentierubriek. 

Dierbare Erwin,

We zijn weer een schaapje kwijt uit de politieke kudde die wij zo koesteren. Een lammetje eigenlijk nog. De lieftallige Sarah Schlitz van Ecolo, zomaar kwaadaardig weggeblaft door herdershond Sander Loones. Ok, als staatssecretaris voor gelijke kansen heeft Saartje wel een paar kemels geschoten, maar dat was enkel omdat een teveel aan vrij rondlopende kemels een bedreiging vormt voor de biodiversiteit.

Ik hoor u al zagen dat het reeds begon op haar eerste dag, toen Sarah Schlitz een doventolk had die enkel Frans tolkte en ze zelf ook geen woord Nederlands sprak. Maar dat gebrek aan inclusiviteit naar de Vlamingen toe, maakte ze daarna snel weer goed door super inclusief een hoofddoekzuster van de Moslimbroeders als regeringscommissaris aan te stellen bij het instituut voor Gelijkheid van Vrouwen en Mannen. Helaas stak de staatsveiligheid daar een stokje voor.

En ach, dat ze overal haar logo op liet afdrukken, dat is toch schattig? Doet me denken aan die keer in 1973 dat ik van Sinterklaas een Dymo labelmaker had gekregen. Mijn naam prijkte prompt op ongeveer elk voorwerp doorheen het hele huis en tot ver in de provincie.

Dat Sander Loones daar zo’n spel van maakt, zeg. Ja, dan kan het al eens gebeuren dat je boos wordt en dat een van je medewerkers hem dan in de hitte van het moment schatplichtig aan het nazisme noemt en dat je dat dan ‘leuk’ vindt. Niet veel later probeerde Sarah Schlitz het weer goed te maken op twitter: ‘Het naziregime heeft genocide en misdaden tegen de mensheid begaan die op geen enkele wijze te vergelijken zijn met het parlementaire werk van de heer Loones,’ schreef ze.

Ho maar, Saartje, dacht ik meteen. Ben je nu niet een tikje voortvarend? Weet je wel zeker dat Loones op geen enkele wijze te vergelijken is met het naziregime? Laten we dat toch maar eens grondig toetsen aan een paar concrete feiten.

Feit 1: Inval in Polen: Sander Loones 0 – Nazi’s: 1

Feit 2: Genocide: Sander Loones 0 – Nazi’s: 1

Feit 3: Pakken dragen van Hugo Boss: Sander Loones 1 – Nazi’s: 1

Conclusie: dat Sander Loones op geen enkele wijze te vergelijken is met het naziregime is slechts gedeeltelijk waar.

Standvastige Stef,

Over heel die affaire met Sarah Schlitz kan ik kort zijn: what a Schlitz-show! Een staatssecretaris die ontslag moet nemen wegens een leugentje in het parlement? Wat is het volgende? Groenteverkopers die er uitvliegen wegens het verkopen van prei? Artsen die door De Orde geschrapt worden omdat ze een hoestje verhielpen? Courtisanes wegens het storten van zaad op brakke grond? Het was natuurlijk gevonden vreten voor de leutertafel van De Afspraak. Het ging over ‘liegen tot je oren ervan flapperen’ dus hadden ze een top-expert terzake uitgenodigd in de persoon van Willy Claes.

Ze hadden notoire liegebeesten als Marc Van Ranst of – waarom niet – het Liegebeest zelf kunnen uitnodigen, maar Phara ging voor de absolute top deze keer. ‘Dat er geen enkele andere mogelijkheid was dan onmiddellijk ontslag’ sprak de man die ooit vijf jaar uit zijn burgerrechten ontzet werd.

Willy Claes zat er ook om te bewijzen dat zelfs tachtigers nog goed met de tijd mee kunnen zijn. Willy mocht daarom zijn deskundige visie delen omtrent de poging tot tweede ambtstermijn van de Amerikaanse president Joe Biden, die zijn tweede ronde als tachtiger zou eindigen.

Voor de Amerikaanse politiek zag Willy geen andere optie dan sleepy Joe, want anders wordt het Trump. Trump vond hij een gevaar voor de wereldvrede. Dat Trump enkel hommeles had met zijn vrouw Melania en Biden ondertussen zowat met iedereen en nog het meest van al met de zwaartekracht, dat werd door de gastvrouw met graagte genegeerd. Zoveel topdeskundigheid heeft men nu eenmaal niet alle dagen in de studio.

‘Als u premier was dan zou u Sarah Schlitz dwingen tot ontslag?’ polste ze voorzichtig. Willy zelf twijfelde even, wikte zijn woorden en sprak: ‘ik begrijp dat Verhofstadt voorzichtig is’.

Stilte

Phara: …De Croo
Willy: Huh?
Phara: …premier De Croo bedoelt u?
Willy: Och ja, De Croo, Verhofstadt. Patat bataat weet u.

Je zag Phara denken: ‘what a shitshow’

Eerlijke Erwin,

Wees eerlijk, Erwin, jij hebt iets tegen Groen. En dat is volledig onterecht. Dat hun standpunten gebaseerd zijn op gebakken lucht, komt alleen maar door de opwarming van de aarde. Het bewijst hoe ernstig de gevolgen daar al van zijn. En dat hun inspanningen om de zeven wereldzeeën vol te pleuren met windmolens historisch is, wordt bewezen door de agressie van de Rus. Dat zeg ik niet, dat zegt Lieven Sioen in het dagelijkse reclameblad van Groen. ‘Een windmolenpark is even strategisch geworden als een gasveld of een kerncentrale.’ Vandaar die zogenaamde ‘onderzoeksschepen’ van Vladimir Putain, natuurlijk.

Russische intimidatie wordt zo een ereteken om te weten of je project echt belangrijk is of niet. Ongeveer zoals politici pas belangrijk genoemd kunnen worden in de mate dat ze doodsbedreigingen krijgen en politiebescherming nodig hebben. De conclusie voor ons is eens te meer: jij en ik, wij stellen echt niks voor, Erwin. En hoe fijn is dat!

Hey stoïcijnse Stef!

Over intimidatie gesproken. Wist je al dat heel de wereld jaloers kijkt naar onze burgerpanels? Ik wist dat ook niet. Maar het schijnt waar te zijn. Althans, dat zeggen de WC-eenden van ‘We Need To Talk’ zelf. U en ik en vooral u zouden toch denken dat als we om iets bekend staan in het buitenland dat het dan is omwille van onze status van rijkste gefaalde staat. Komende net na chocolade, wafels, bier en pederastie.

‘We Need To Talk’ is een burgerpanel. Die dingen werden opnieuw leven ingeblazen door schrijver David Van Reybrouck toen bleek dat democratie de nare bijwerking had om een andere uitslag te leveren dan hij gewenst had. David stampte de G1000 uit de grond. Een burgerplatform met wel 1000 deelnemers dat wat krom was weer recht in de leer moest praten. Van Reybrouck cashte flink. De pers stond zo bol als een virologen-pullover. De praatshows hadden er weer een ‘emmer-item’ bij. Iedereen blij dus.

Dat er niet eens 1000 man kwam opdagen laat staan dat het initiatief enige impact had, dat was enkel iets waar misantropische kniesoren van wakker lagen. ‘Maar alles kan beter’ dacht minister van selfies Annelies Verlinden en ze organiseerde zelf een burgerbevraging, waaraan nog minder volk meedeed dan aan het jaarlijkse kampioenschap naakt speechen voor introverten. Niet dat er iemand protesteerde. Zolang de projecten van Verlinden falen, is er geen kwaad geschied.

Maar ‘We Need To Talk’ is wat we nodig hebben, Stef. Nog een praatbarak extra! O, wat een zegen voor onze democratie! Nu kan praatbarak één (de Kamer) overleggen met praatbarak twee (de Senaat) en praatbarak drie (burgerplatform) om wetten te maken die uitgevoerd worden door praatbarak vier (federale regering) maar die zonder omkijken op het stort der geschiedenis gegooid worden door praatbarak vijf (het Europees Parlement) dat gewoon rücksichtsloos zijn goesting doet.

Hiervoor houden we dan een legertje uitvreters op de been wiens grootste recente verwezenlijking is alles duurder te maken.
Geloof me Stef, het zal zijn tijd duren voor ze ook het wenen van bittere tranen belastbaar maken.

Tot volgende week donderpreek!