JavaScript is required for this website to work.
Media

De pennenvriendjes gaan het niet hebben over de premier en de pornoster

Of misschien toch nog een beetje

SatireErwin Vanmol en Pol Sonneville6/5/2022Leestijd 5 minuten
Gargouille op de Notre Dame die Quasimodo nog persoonlijk gekend heeft.

Gargouille op de Notre Dame die Quasimodo nog persoonlijk gekend heeft.

foto © Unsplash

De pennenvriendjes reiken Groen een helpende hand, ongeveer zoals Eveline Dellai met De Croo wou doen voor 4.000 euro.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Dagelijks lezen de pennenvriendjes werkelijk alle kranten van over heel de wereld en attenderen mekaar en de lezer op de meest belangwekkende verhalen van de week. Doe er uw voordeel mee! 

Beste Erwin Vansnol,

Zoals elke Vlaming elke dag zat ik deze week Il Sussidiario te lezen. Het moet tenslotte niet altijd de Frankfurter Allgemeine zijn. (Daarbij, die is mij te algemeen, ik lees liever de Frankfurter Spezifische.) Tof gazetje, die Sussidiario. Mooie bladspiegel. Aangename typografie. En je leest nog eens iets wat je niet snel in de Vlaamse media aan zal treffen. Zoals het verslag van een diepte interview met de Tsjechisch/Italiaanse actrice Eveline Dellai. Ik herkende ze eerst niet met haar kleren aan. In haar werk biedt Eveline voornamelijk een inkijkje in al haar lichaamsopeningen, maar deze keer was ze vooral heel open over haar verdienmodel.

We gaan het hier niet wéér hebben over Alexander De Croo en dus ga ik ook niet  doorzeuren over hoe hij – toen nog minister van telecommunicatie – haar had benaderd en 4.000 euro had geboden voor 2 uur hand en spandiensten. Waar ze toen helaas om agendatechnische redenen niet op in kon gaan. Nogmaals, Vansnol, ik wil daar verder niets over zeggen, wie zonder zonde is werpe de eerste steen. Maar één ding baart me zorgen. Heeft De Croo toen wel de officiële procedures voor een openbare aanbesteding gevolgd? Ik wacht op het rapport van het rekenhof.

Beste Stef Prostiturnez,

4000 euro had heisse Alexander geil veil voor de expertise van de Italiaans Tsjechische gems. Die 4000 euro, is dat voor of na aftrek vraag ik me dan af? En kan je die inbrengen?

Eén ding weet ik zeker: mocht ik ooit een onvergefelijke misdaad begaan zoals een moord of het noemen van iemands ‘deadname’, dan biecht ik dit enkel op aan onze vaderlandse pers. Zoals die mannen kunnen zwijgen! Donna Dellai stond in alle kranten, tot op de nationale TV te ontboezemen zoals ze dat anders enkel voor een nichepubliek doet. Met screenshots van het whatsapp gesprek er gratis bij. Zelfs op de Franse TV werd het schalkse gedrag van frivole De Croo in ogenschouw genomen. Op de Franse TV, he! De Fransen, dat is een volk dat zichzelf nog harder in de navel staart dan Quasimodo met een gargouille van een ton in de nek! Zelfs zij vonden dit akkefietje uit ‘la petite Belgique’ nieuwswaardig genoeg.

Niet onze pers. ( camera zwenkt naar eindeloze vlakte, een eenzame stepperoller tuimelt voorbij…). Geen berichtje, zelfs niet op pagina 23. Geen klikbeet, niks! ‘De lippen op mekaar persen’ zeggen ze. Ze zeggen dat niet zomaar.

Beste kli-maatje Vanmol,

Heb jij geen zin om voorzitter te worden van Groen? Ik vraag het voor een slechte vriend. Nee, serieus. Die luchthartige levensgenieters van Groen hebben wat moeite om kandidaten te vinden voor het voorzitterschap. Blijkbaar is niemand happig om een partij te leiden naar de electorale afgrond, ofzo. Devriendt wou niet, en Calvo ook niet. En de rest van de partij eigenlijk ook niet.

Ik zou het zelf doen, als ik al niet een belangrijke bijbaan had als vakkenvuller in de Action. Maar ik denk dat jij heel geschikt zou zijn. Toffe job, hoor. Je krijgt de deelauto van Wouter Van Besien, zoveel tofu als je hartje lust en 2 keer per jaar een mooie kernuitstap. Toch?

Geef toe, Erwin, jij hebt iets met Groen. Ik heb je al zo vaak groen zien lachen. Je hebt zelfs een moestuin die volgens mij stiekem kei biologisch is. En je brouwt je eigen bier. Hoe duurzaam en zelfonderhoudend kan een mens zijn? Alleen je voorliefde voor sous vide gegaarde halve koeien is nog een dingetje. En doe ook eens iets aan je persoonlijke uitstoot. Maar zo kieskeurig zullen ze wel niet meer zijn bij Groen. Laat je Meyrem iets weten met mijn groeten?

Perfect composteerbare vriend,

Je kan mij natuurlijk beschuldigen van enig ecologisch gedrag maar je bent in hetzelfde bedje ziek. Wat zeg ik? Bedje? De hele toonzaal van de Matrassenkoning, daar ben jij ziek in! Wij kunnen wel wat pogingen ondernemen. Stijfbevroren in de zetel zitten, algen vreten tot we naar visvoer stinken of  boodschappen te voet doen met de handen op de rug gebonden. Maar nooit kunnen we ecologischer zijn dan jij!

Want jij bent in Zeeland gaan wonen! En iedere goede huisvrouw weet: niets houdt het huis zo proper als het op een ander gaan vuilmaken! ‘Jamaar, Molleke, vervuilen is vervuilen’ hoor ik u al opwerpen. Dan ben je niet zo goed mee met het Grote Groene Beginsel. Zolang het hier ten lande maar proper is, kan het geen kwaad. En als het op een ander properder is, dan kopen wij die properheid af met emissiekredieten en bidons proper lucht. Ik weet, ik kan het niet zo goed uitleggen, maar Tinne Van der Straeten ook niet. En toch geloof ik haar op haar woord!

Jij, mijn goede vriend, jij bent ons emissiekrediet. En zoals het vroeger al in de café’s boven de toog te lezen was: ‘Piet Emissiekrediet, die woont hier niet’.

Meesterlijke Erwin,

Langs deze onsympathieke weg feliciteer ik de jong volwassen Marthe van K3. Zij is namelijk stiekem getrouwd met ene Sinerjey Meyfroodt. Ik viel even van mijn stoel. Dat er mensen zijn die hun kind een naam geven als Sinerjey! En dat mag zomaar van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens?

Da’s trouwens nog niet alles. Onze Sinerjey blijkt ook nog eens ‘het meesterbrein achter Baba Yega’ te zijn. Wow. Verdient een woordje uitleg: Baba Yega zijn vijf dansers met een mottig masker. Niets deed vermoeden dat daar een meesterbrein achter zat. Maar kijk, het is nu zo. Laat er ons van profiteren.

Kunnen we meesterbrein Sinerjey niet naar Poetin sturen om de oorlog te stoppen? Of laten we hem eerst een covidvaccin zonder bijwerkingen maken? En daarna eentje tegen kanker? Of misschien moet meesterbrein Sinerjey voorzitter worden van Groen? Nee, dat laatste is een stap te ver. Zelfs voor een meesterbrein zijn er grenzen aan wat hij kan.

Duizelingwekkende Durnez,

Ik ben altijd zeer op mijn hoede wanneer men het heeft over een ‘meesterbrein’. Voor een onderbetaalde stukjesbreier in de doorsnee gazet is iedereen die ooit van een half idee beviel een ’meesterbrein’.  Er zijn ook mensen die alles ‘een doordenkertje’ vinden. Meestal betreft het dan iets waarvan de denkafstand twee en een halve hersenneuroon bedraagt.  Ook is iedereen altijd top. Het begon indertijd met ’topmodel’. Opeens bestonden er geen gewone modellen meer, neen iedereen met de juiste taille was meteen een topmodel. Dat model stond al snel, wel ja, model voor alle andere professies die wel eens in het voetlicht belanden.

En wat maakt dat Jan met de pet een ’top Jan met de pet’ wordt? Wat? Ik zal het u zeggen, Stef. Het licht der studiolamp! De studiolamp is de steen der wijzen van onze tijd. Zoals de steen der wijzen lood in goud kon veranderen, zo verandert de studiolamp zo-dom-als-lood in een goudvink.

Neem nu Van Ranst. Een gesjeesde viroloog wiens ontslag in 2009 geëist werd door de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten wegens verregaande incompetentie. In 2020 onder een studiolamp gepleurd en abracadabra: we hadden een topviroloog annex redder des vaderlands! Frank Vandenbroucke, in alles gebuisd, zelfs in de pyromanie. Terug in de schijnwerper: een topminister.

Het nieuwste toppertje is Paul De Grauwe, die man wiens familienaam ook meteen zijn gelaatskleur is. Voorheen een wauwelende blauwe communist die doceert aan de London School of Economics om de enige reden dat ze hem daar niet begrijpen.

Paul De Grauwe, dat is de man die ons kwam vertellen dat we best zoveel mogelijk geld moesten bijdrukken en iedereen die opwierp dat zoiets een lawine van inflatie ging teweegbrengen, versleet voor dementerende platworm. Een keer of drie onder de studiolamp en ziedaar: Paul is de topeconoom die ons gaat loodsen door de inflatielawine die er volgens hem nooit ging komen.
‘Mensen zijn vergeten dat de crisis in de jaren zeventig veel erger was,’ zei plezante Paul deze week nog. Da’s waar Popol, maar toen was er nog geen woke en lagen de stranden nog vol monokini’s. En dat compenseerde alles!

Tot volgende week, topkerel!

Erwin Vanmol en Stef Durnez zijn al jaren pennenvriendjes. Elke week delen ze hun correspondentie met de Doorbraaklezer.

Commentaren en reacties