De pennenvriendjes breken hun klomp
Over normen, waarden, katten en rechts
foto © Vanmol
Opgelet: er zijn nieuwe regels voor de juiste kant van de geschiedenis! Er zijn breekpunten! En er is zelfs een rechts regeringsakkoord in Nederland!
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementZij lezen de kranten zodat u het niet moet doen. Pennenvriendjes Durnez en Vanmol delen hun bevindingen met mekaar en met u. Dank u, pennenvriendjes!
Hey politiek correcte Erwin,
Het zijn lastige tijden voor mensen als wij, die krampachtig aan de goede kant van de geschiedenis willen staan. Er gebeurde deze week weer zoveel! Hoogdringend tijd om onze normen en waarden nog eens grondig te ijken.
Parameter 1: Alle rechtse conservatieven zijn fan van Poetin.
Dat leren we uit een onvolprezen opiniestuk van Bart Eeckhout, die Jambon verwijt dat hij een pleidooi houdt voor Europese cultuur en identiteit, terwijl zijn achterban last zou hebben van ongewenste erecties zodra de Russische president in beeld komt. Wist je trouwens dat Jambon geen voorstander is van de liberale rechtstaat? Ik wist dat ook niet, maar Eeckhout gelukkig wel. Dank u, Bart, om er ons op te wijzen.
Parameter 2: Alle rechtse conservatieven zijn zionisten.
Het viel op: Israël kreeg op het Eurovisiesongfestival erg lage punten van de vakjury en juist heel veel punten van het publiek. Waar wij, halve zolen bij Doorbraak, daar nog een kloof in zagen tussen elitebubbel versus breed publiek, blijkt nu dat Israël zoveel punten kreeg dankzij N-VA en Vlaams Belang! Een complottheorie kan dat niet zijn, want dat bestaat alleen bij rechtse conservatieven. Conclusie: al die Vlaamse fascisten zijn jodenvriendjes. Altijd al geweest. Dat Eden Golan (van de gelijknamige hoogten?) bij momenten straffer zong dan het liefdeskind van Celine Dion, Mariah Carrey en Barbra Streisand was volledig bijzaak.
Parameter 3: Alle toxisch mannelijk gedrag moeten we zwaar bestraffen, behalve Joost Klein.
Verhief er ergens een werfleider zijn stem? Was er een CEO die een onhandig grapje maakte? Heeft er iemand op de werkvloer ongepast gehoest in de nabijheid van een vrouw? Ontslag met dwingende redenen en paginagrote verontwaardiging in alle kranten wordt zijn deel. Maar als de Nederlandse Eurovisiekandidaat Joost Klein – oh, hij is wees – oh, hij is zo ei-gen-zin-nig – oh, hij is zo kwetsbaar – zich anderhalve week rottig gedraagt waarbij een cameravrouw zelfs gewond raakt en haar camera stuk gaat, dan staan de kranten vol verontwaardiging omdat hij geschorst wordt. Conclusie: kinderachtige gabbermuziek maakt je immuun voor woke.
Parameter 4: Kattenmensen zijn onverantwoorde smeerlappen.
Heikel puntje, misschien Erwin, gezien ook jij zo’n pluizige seriemoordenaar in huis hebt. Maar ik kan er niet onderuit: het is niet langer verantwoord om een kat te houden. Ze plegen een aanslag op het ecosysteem, vermoorden lief ongedierte en schattige vogeltjes en ze zijn wellicht stiekem ook zionisten en Poetinlovers. Zal ik je een lekker receptje sturen voor kat met kriekbier?
Schaamteloze maat Stef,
Het is weer zover. We kunnen met dieprode blos de blik bedremmeld naar de grond richten want de ‘kattenschaamte’ is in het land. Jazeker, het houden van een kat rechtvaardigt kattenschaamte. ‘Catshaming past in de tijdsgeest’, lees ik in dat artikel. No shit, Sherlock! Er is geen onderwerp te verzinnen of men plakt er een ‘schaamte’ aan. Is het geen ‘fatshaming’ dan is het ‘catshaming’ en als je een dikke kat hebt is het waarschijnlijk ‘fatcatshaming’.
En als het geen schaamte is, dan is het schuldgevoel. Het schuldgevoel dat ons oorspronkelijk geschonken werd door de katholieke kerk wordt nu gretig overgenomen door minder rationele religies zoals het klimaatgeloof of de gendercultus.
Het nieuwste dingetje heet ‘sunshine guilt’. Wat voor een beest is dat, hoor ik je denken. Wel dat is het schuldgevoel dat je hebt wanneer je binnenskamers blijft wanneer de zon schijnt.
‘Is dat niet gewoon een zaak van vrije keuze?’ Niet in deze tijden! FOMO meneer. Fear of missing out. Dat is een probleem nu. Vroeger was er fear om door een holenbeer opgevreten te worden of – meer hedendaagser – fear om aan de IJzer te sneuvelen of fear om aan het eind van de maand niet rond te komen. Nu is het feit dat je een morzel plezier zou missen een vermorzelaar van plezier op zich. Ik fear vooral dat we nog lang niet van al die handelaars in schaamte en schuld verlost zijn.
Mateke Vanmol,
Onderzoek van de Universiteit Gent bracht aan het licht dat de fameuze ‘lege brooddozen’ eerder een mediamythe zijn dan realiteit. Maar dat belet Melissa Depraetere niet om van gratis schoolmaaltijden een breekpunt te maken. Wie is Melissa Depraetere nu weer, hoor ik je vragen? Naar het schijnt is die voorzitter van Vooruit. Nee, echt. Vraag het maar aan Eric Goens!
Je zou kunnen denken dat gratis schoolmaaltijden een populistische oplossing zijn voor een onbestaand probleem. Maar dat is onmogelijk want alleen rechtse conservatieven kunnen populistisch zijn. Toch is het mooi dat politieke partijen met een breekpunt naar de verkiezingen trekken. De meeste partijen doen dat trouwens. Open Vld heeft een duidelijk breekpunt: over de kiesdrempel geraken. Voor Groen is Georges-Louis Bouchez een breekpunt (en vice versa). CD&V heeft enerzijds een breekpunt en anderzijds willen ze dat ook wel parkeren om keihard hun verantwoordelijkheid te nemen. En Voor U heeft als breekpunt: meer airbags! O, de wereld zal zo mooi zijn na 9 juni!
Hey Stef,
Je zal het als Belg in Nederlandse ballingschap wel al weten maar in Onderdezeespiegelië – ook wel eens Nederland genoemd – is het nu al 11 juni. Daar hebben ze eindelijk een regering en hou je vast: het is een rete-rechtse.
Zoals verwacht waren de reacties bij onze bedrukte pers uiterst genuanceerd. Over het hele land werd meteen code bruin afgeroepen en de jaren dertig met zes jaar voorsprong als ingegaan verklaard. Ik voorspel tot aan onze eigen verkiezingen een eindeloze jeremiade aan de televisionele kwettertafels.
Zelf vind ik het trouwens ook helemaal geen goede zaak. De winst van Geert Wilders impliceert het verlies van Frans Timmermans. Dat impliceert op zijn beurt dat bolle Frans het kan afbollen naar Europa en daar zijn sloop van het continent verder zetten. Ware hij premier van Nederland geworden dan waren alleen de Nederlanders gekloot, nu zijn wij allen wederom het slachtoffer.
Volgens de onnavolgbare Isolde Van den Eynde had zelfs Bart De Wever gehoopt op een overwinning voor Timmerfrans. Al was het maar om te voorkomen dat Van Grieken teveel praatjes zou krijgen.
Ondertussen hebben wij via slinkse wegen de beleidsnota van de nieuwe Nederlandse regering onder ogen gekregen. Ok, dat is een leugen, we lazen het gewoon in de krant. Dat is een schokkende nota, Stef. Daar staan allemaal rechtse maatregelen in. Heb je van je leven! Bij ons stemt men voor een rechtse regering en voert men vervolgens een bloedrode agenda uit. Zo blijft alles mooi in balans.
Als je de kiezer zomaar geeft waar hij om vraagt dan zal het niet lang duren voor die het in zijn hoofd haalt dat die zomaar alles kan beslissen. Er zullen meer woningen gebouwd worden en die zullen bij voorkeur aan Nederlanders toegekend worden. Weg met de gedwongen krimp van de veestapel. Halt aan de onteigening van boeren. De spreidingswet met de gedwongen opvang van asielzoekers gaat ook de prullenmand in.
In al zijn goedheid heeft het kersverse kabinet zelfs een toegift gedaan aan de linksdraaiende zuiderburen. De maximumsnelheid op de snelwegen wordt opgetrokken naar 130 km/u. Zo zijn ze er sneller door.
Categorieën |
---|
Erwin Vanmol en Stef Durnez zijn al jaren pennenvriendjes. Elke week delen ze hun correspondentie met de Doorbraaklezer.
Deze week: duistere geldstromen naar nieuwsdienst, vacature voorzitter Groen en blauw bloed zonder Belgisch bloed.
Amerikakenners Roan Asselman en David Neyskens bespreken de actualiteit aan de overkant van de oceaan.