De pennenvriendjes keken naar ‘De ideale afspraak’ en ‘Vlaanderen’ volgens Netflix

Waarde kijkbuisvriend Vanmol,

Aangenaam verrast was ik dinsdagavond toen ik al zappend rond kwart voor negen terecht kwam bij een extra uitzending van het hilarische ‘De Ideale Wereld.’ Deze keer met een geweldige parodie op ‘De Afspraak.’ Ella Leyers bracht een meesterlijke imitatie van Bart Schols in een debat over Mattias Desmet. Tegenspelers waren professor Ignaas Devisch (schitterende Gunter Lamoot met een halve voetbal over zijn haar) en Joël De Ceulaer (Sociaal Incapabele Michiel met een dode kuifmees op zijn kop).

De geniale pointe was dat Devisch er deze keer als een zeer verstandig man uitkwam. Tranen gelachen! Joël De Ceulaer mocht dan weer de domste one-liners debiteren sinds Markske van De Kampioenen. Die zei zo plots: ‘De meeste gynaecologen rijden met een auto, maar dat wil niet zeggen dat de meeste automobilisten gynaecoloog zijn, he. Snap je?’ Niemand snapte het.

Even later wierp De Ceulaer dan weer op dat er dringend een nieuwe wet op de zwaartekracht moet komen en dat de afdeling psychologie aan de UGent bevolkt wordt door witte magiërs, wichelroedelopers, griepcommissarissen en andere pseudo-wetenschappers. Uiteindelijk besloot Bart Schols dat Russel Brand een soort Alex Jones is, wat natuurlijk een supergrap is als je weet dat die twee zowat mekaars tegenpolen zijn.

Wat dat alles met Mattias Desmet te maken had? Niets, natuurlijk. Daarom was het ook een sketch. Althans… dat dacht ik. Een dag later wilde ik ‘m herbekijken, want soms mis je een pointe. Wie schetst mijn verbazing toen ik op VRTMAX ontdekte dat het geen parodie betrof, maar een échte aflevering van ‘De Afspraak’? Wil jij mijn verbazing schetsen, Erwin? Of vraag je dat liever aan Vlasti?

Beste kijkbuiscollega Stef,

Ik heb deze bewuste aflevering ook gezien. Dat was omdat jij me dat aanbevolen had, maar dat ga ik hier niet verklappen want ik zou niet willen dat de mensen weten dat wij een correspondentie onderhouden. Dat is het beste voor ons beiden, Stef.

Hierbij neem ik alles terug wat ik verleden week over Ignaas Devisch schreef. Niet dat ik hem nu ineens als padel-buddy wil maar hij werd inzake onsympathiekerigheid deze week duizendmaal overtroffen door de muil van De Morgen, Joël Deceulaer. Joël verzekerde ons bij aanvang dat hij ‘zijn vitamientjes’ genomen had. Blijkbaar zorgden die voor gasvorming want ik heb nog nooit iemand gezien die zo vol van zichzelf was, sinds die sketch van Monty Python waarbij de hallucinant corpulente Mr. Creosote ontploft na net één muntwafeltje teveel.

Niet dat zoiets een beletsel vormt om aan de tafel uitgenodigd te worden. Men is de chouchou van de redactie of men is het niet! Het is ook heel makkelijk uit te maken of men de chouchou is of niet. Is men de chouchou dan mag men er komen praten, is men dat niet dan mag men er komen praten over u. Zoals het geval was met professor Desmet deze keer.

Joël had het boek van Desmet gelezen en wist ons te vertellen dat het vol onzin stond. Wie ooit een boek van De Ceulaer ingekeken heeft, weet dat dit verwijt zich verhoudt tot kookgerei dat mekaar graden van verkleuring aanwrijft. Het is als een olifant die een muis vraagt wat minder stof te maken. Als de hoer van Babylon die klaagt dat de mannen haar nafluiten. Als Atilla De Hun die klaagt over een passief agressieve opmerking. Als een gistende beerput die geërgerd vraagt ‘of er iemand eentje laten vliegen heeft.’

Op dat punt was Ignaas Devisch het toch nog enigszins met hem eens. Ineens schoot me te binnen dat Devisch ooit meende Etienne Vermeersch op de vingers te moeten tikken. Waarna Vermeersch messscherp aantoonde dat Devisch de grootste kletskoek verkondigde sinds de uitvinding van de klets en waarschijnlijk ook van de koek. Ik denk dat ik mijn woorden van verleden week toch maar niet terugneem.

Beste Erwoke,

Het gebeurt heel zelden, maar soms publiceren de kranten eens een artikel dat niét over de gevaren van alcohol gaat. Plots staat er dan een opiniestukje over Het Verhaal Van Vlaanderen, je weet wel: die geanimeerde geschiedenisles waarbij alle wereldvreemde intellectuelen zich ergeren aan het accent van Tom Waes, alsof ze de afgelopen jaren nooit een programma met onze kijkcijferkampioen hadden gezien. Denk dan aan Tomtesterom, Reizen Waes, Wauters vs Waes, Kamp Waes, busreizen Waes, Land van Waes…

Deze keer had ene Jelle Haemers, hoogleraar middeleeuwse geschiedenis aan de KUL, opgemerkt dat Middeleeuwse vrouwen wel wat meer te vertellen hadden dan Het verhaal van Vlaanderen laat uitschijnen. Interessante denkpiste. Ik zou nog verder gaan. Waarom is er daar nooit eens een Filips De Schone die trouwt met een Karel De Stouterd? Of een Margareta van Oostenrijk die zich verlooft met Johanna de Waanzinnig Knappe? Tot nu toe ook nog maar weinig Indianen gezien. En ging zo’n Pieter De Koninck nooit eens naar de frietchinees? Om nog te zwijgen over het compleet negeren van Afro-Amerikanen bij de Galliërs.

Nee, Erwin, de VRT moet dringend stoppen met investeren in programma’s met inhoud. Weg met het ‘Verhaal van Vlaanderen’, leve ‘The greatest dancer van Vlaanderen’. Zo’n glittershow mag de VRT gerust meer kosten dan pakweg een ‘Masked Singer’ op VTM en dat moet niet zoveel kijkers scoren ook. Laat ons zeggen dat 600.000 kijkers meer dan genoeg is, want een openbare omroep, Erwin, die moet zich niet bezighouden met kijkcijfers.

Hey Ridder Voorde!

Wekelijks proberen we de zaken een beetje, een béétje, in het belachelijke te trekken. Helaas zijn onze stukken niet bestemd voor de eeuwigheid want amper zeven dagen later is hun ridicuul gehalte alweer voorbijgestoken door de realiteit. Zo las ik deze week ergens dat ‘ Het Verhaal’ ook te wit zou zijn. Te wit, Stef! Er zit niets anders op dan een nieuwe versie te laten maken door Netflix. Met onder meer De gekleurde van Dampierre! De Brugse Zwetten! De Guldenmorenslag! Het zal er allemaal in voorkomen. En het zal bespottelijk zijn.

Iedereen weet dat de eerste zwarten in Vlaanderen pas verschenen na de inval van de Duitsers.

Beste levensgenieter alias ‘Luie Erwin’,

‘Vlamingen moeten altijd hard werken, Walen genieten liever van het leven, is dat zo fout?’ liet Paul stemmen-Magneet deze week optekenen. Geef hem eens ongelijk. Ok, dat dit domme Vlaamse gewest met zijn onnozele werkethos weinig tot geen schuld opbouwde tot rampen als corona en Jan Jambon een put maakten (74% van de inkomsten), dat het Waals gewest een veel grotere schuldenput heeft (243% van de inkomsten) maar ook het Brussels gewest (150%) en het federale niveau (334%)… een kniesoor die daarop let. Geniet eens van het leven zeg. Oei, horen we daar het geluid naderen van de Europese Centrale Bank die ons spaargeld in beslag komt nemen? Zie je wel dat we NOG meer hadden moeten genieten zodat er geen spaargeld meer was! Die dekselse Magnette heeft weer gelijk!

Chère Stéphane, alaaf mag er zen!

Als persoon die het levenslicht zag in de keizerlijke stede Aalst moet mij iets van het hart. Pol populaire kan hier duizend keer komen vertellen dat ze beneden de armoe-taalgrens toch zo’n aimabele levensgenieters zijn, dan toch niet die van Ecolo. Dat Aalst Carnaval een doorn in het oog is voor al wie ontbijt met een half litertje batterijzuur, de Gentenaars op kop, dat is al lang geen geheim meer. Dat ze in Dendermonde tussen de ontwormingssessies van hun peerd al eens uit pure jaloezie een sneer naar het mooiste volksfeest ter wereld werpen, het is hen vergeven. Maar dat die preirukkers van Ecolo hun misantropie hiér komen uitwerken, dat is er los over!

Hebben die niet genoeg miserie in eigen streek? Hebben ze aan de Vesder al een onderwatercarnaval? Hebben de Walen al een feest waarbij het er zo zot aantoe gaat dat de politici er vier dagen lang niet corrupt zijn? ‘Les jours Flamouches?’
Wat te denken van Stavelot waar de inwoners in Ku Klux Klan tenue en met fallische uitstulpingen in het gelaat een naargeestige optocht houden? Of in Petigny waar ze op vastenavond de Mauvais-Bien, een lamentabel figuur, veroordelen, ophangen, en alsof alles nog niet barbaars genoeg is, op de brandstapel zetten.

Of wat met de bespottelijkste vertoning van allemaal, de Gilles van Binche. Een uit een lazaret weggerukte bende randdebielen die – duidelijk nog zwaar onder sedatie – een dansje trachten te plegen. En maar gooien met sinaasappels! Alsof dat dan normaal is! Exotische vruchten die met het vliegtuig naar het sterfputje van het land gevoerd worden. Pas op, daar zijn argumenten voor te vinden, Stef. Het ontberen van vitamine C. Een Ardennais moet al flink wat dennenappels binnenwringen om het equivalent van één appelsien te evenaren. Maar ze invliegen op een wolk van CO2 en vervolgens doodleuk weer WEGFLIKKEREN dat kan alleen een ondankbaar volk!

Als ze dan toch iets willen weggooien, dat ze dan inheems fruit nemen. De lychees van Mathieu Michel of die banaan in het midden van het gezicht van Elio Di Rupo.

Voor de rest wel toffe mannen hoor, die Walen.